Η κίνηση στους δρόμους των μεγάλων αστικών κέντρων ιδίως στη Λευκωσία και τη Λεμεσό έγινε αφόρητη. Η κίνηση όμως επεκτείνεται σιγά σιγά και στις μικρότερες πόλεις όπως είναι η Πάφος και η Λάρνακα, δημιουργώντας μια αδιανόητη κατάσταση για τα δεδομένα νησιού με μόλις ένα εκατομμύριο κατοίκους.
Αυτό επισημαίνει ο βουλευτής Πάφου του ΑΚΕΛ, Βαλεντίνος Φακοντής, επισημαίνοντας ότι σε αντίθεση με το τι υποστηρίζουν διάφοροι το πρόβλημα είναι εφικτό να λυθεί αν υπάρξει ο κατάλληλος σχεδιασμός.
Το κράτος έχει δαπανήσει τεράστια ποσά σε οδικές συνδέσεις, αλλά τα προβλήματα παραμένουν, τονίζει. Σημαντικά κατασκευαστικά έργα καθυστερούν ή διακόπτονται χωρίς εναλλακτικές λύσεις. Το κόστος τους πολλαπλασιάστηκε. Ο κόσμος δίκαια δυσφορεί γιατί μέχρι να γίνει ένας δρόμος, τα οφέλη εξανεμίζονται. Οι δρόμοι και πλέον και οι αυτοκινητόδρομοι, γεμίζουν ξανά με οχήματα.
Και όμως, παρατηρεί ο κ. Φακοντής, τα παραδείγματα άλλων πόλεων στην Ευρώπη με μεγαλύτερο πληθυσμό και ανάγκες, δείχνουν ότι τίποτα δεν είναι μη διαχειρίσιμο. Φτάνει να υπάρχει ορθολογικό σχέδιο, έγκαιρη υλοποίηση και χρονοδιαγράμματα, χωρίς τίποτε να αφήνεται στην τύχη.
Στην Κύπρο συμβαίνει το αντίθετο. Γι’ αυτό φθάσαμε στο απροχώρητο. Όσο η κυβέρνηση αργοπορεί, τόσο μεγαλύτερη προσπάθεια και χρήμα θα χρειαστεί για να αναστραφεί η κατάσταση.
Ως πιο άμεση και απαραίτητη προϋπόθεση για να διορθωθούν τα πράγματα, ο βουλευτής Πάφου θεωρεί τον στρατηγικό σχεδιασμό. Ο τρόπος που αναπτύσσουμε τις πόλεις μας πρέπει να αλλάξει, εξηγεί. Οι αστικές οικιστικές ζώνες που σήμερα υπάρχουν και οι μελλοντικές ζώνες που θα προκύψουν, κατά κανόνα, πρέπει να αναπτύσσονται λαμβάνοντας υπόψη τις αρχές του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού ώστε να ευνοούν συνθήκες κυκλοφοριακής αποσυμφόρησης και βιώσιμης αστικής κινητικότητας, δημιουργώντας παράλληλα συμπαγείς αναπτύξεις.
Εξίσου σημαντική προϋπόθεση, επισημαίνει, είναι και η κάθετη ανάπτυξη: Η χωροθέτηση πολυώροφων κτιρίων βοηθά στον εξορθολογισμό, όχι όμως με σκόρπια κτίρια. Με κίνητρα και αντισταθμίσματα ώστε σε κάθε ψηλό κτίριο να προσφέρεται και προσιτή κατοικία (διαμέρισμα) σε ορισμένους ορόφους για χαμηλά και μεσαία στρώματα. Οι εργολάβοι κερδίζουν με ψηλά κτίρια, προσφέρουν πολυτέλεια. Αλλά οφείλουν να επιστρέφουν με πιο φθηνά διαμερίσματα σε κάθε κατασκευή, αναφέρει ο Βαλεντίνος Φακοντής.
Ως προς τα κτήρια δημόσιας χρήσης, όπως εμπορικά κέντρα, σχολεία, νοσοκομεία και άλλα, τα οποία είναι μέρος της ζωής των πόλεων, ο κ. Φακοντής υποστηρίζει ότι η χωροθέτησή τους πρέπει να επιτραπεί εκεί που μπορεί να συγκεντρώνεται πληθυσμός ή χρειάζεται να επιστρέψει πίσω σε αστικά κέντρα. Να αποφευχθεί χωροθέτηση σε εισόδους πόλεων και άλλα σημεία που προκαλούν κυκλοφοριακό χάος.
Αν εφαρμοστούν όλα αυτά, αναφέρει, θα είναι πιο εφικτό να λειτουργήσουν καλύτερα οι δημόσιες επιβατικές μεταφορές, αφού θα κυκλοφορούν σε τμήματα πόλεων με μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού και με πιο συχνές γραμμές. Έτσι θα γίνουν χρόνο με τον χρόνο πιο συμφέρουσες και θα εξυπηρετούν το κοινό.
Σήμερα οι δημόσιες συγκοινωνίες δεν μπορούν να ανταποκριθούν ακόμα παρά τη μεγάλη επένδυση για δύο δεκαετίες, τονίζει. Θα αλλάξουμε, αν στηρίξουμε την τοπική αυτοδιοίκηση να ξαναοργανώσει τις πόλεις, με κριτήρια στη βάση που ορίζουν τα τοπικά σχέδια, βάζοντας τέλος στις παρεκκλίσεις που έγιναν κανόνας.
Η σημερινή κατάσταση δεν βιώσιμη. Χάνονται πολύτιμες εργατοώρες ακόμα και για μικρές αποστάσεις, σπαταλούμε καύσιμα, οξύνουμε την περιβαλλοντική ρύπανση και τα πρόστιμα τρέχουν, καταλήγει ο βουλευτής Πάφου του ΑΚΕΛ. Το κυκλοφοριακό είναι ζήτημα πολιτικής πράξης και η στρατηγική μας πρέπει να έχει άμεσους, μεσοπρόσθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους, με μετρήσιμα αποτελέσματα.
