Αν η κυβέρνηση ήταν ομάδα ποδοσφαίρου, ο πολυτιμότερος παίκτης θα αναδεικνυόταν ο υπουργός Εσωτερικών κ. Κωνσταντίνος Ιωάννου και αυτό επειδή τα κατάφερε να είναι εξαφανισμένος την ώρα που μοιράζονταν οι ευθύνες για την καταστροφική πυρκαγιά και εμφανίστηκε την ώρα που μοιράζονταν οι χορηγίες. Τις οποίες ασφαλώς ανακοίνωσε ο ίδιος και του είπαν και οι πληγέντες ευχαριστώ. Σύμπτωση μεν ο συνδυασμός της απουσίας του υπουργού και το ξέσπασμα της πυρκαγιάς αλλά έτσι εξελίχθηκαν τα πράγματα.
Βεβαίως, η αρχική αναφορά του Προέδρου της Δημοκρατίας ότι θα καλυφθούν όλες οι ζημιές που προκλήθηκαν από τις πυρκαγιές αποτελούσε μεγάλη πατάτα, ανάλογου μεγέθους εκείνης της Ξυλοφάγου. Διότι, μπορεί μεν να εκτόνωσε (εν μέρει) τις αντιδράσεις των ιθαγενών αλλά ουσιαστικά, ακουσίως έδινε κίνητρο σε όλους όσοι διαθέτουν ένα σπίτι, ας μου επιτραπεί, «μαύρο και γέρημο», να πετάξουν ένα σπίρτο στην περιοχή, να καεί το σπίτι τους και μαζί και πολλά άλλα (ποιος νοιάζεται αφού θα πληρώσουν τα κορόιδα) και να ανακαινίσει το σπίτι του στην τρίχα. Στο κακό προηγούμενο που θα δημιουργείτο αναφέρομαι. Για να μην αναφερθούμε στην αποζημίωση και όλων των οικιών που κτίστηκαν παράνομα. Και δεν φτάνει που έκτισαν τα σπίτια τους παράνομα (πόσο θύματα είναι όλοι οι υπόλοιποι νομοταγείς πολίτες, οι οποίοι θα αισθάνονται χαζοκούμπαροι) η κυβέρνηση θα τους νομιμοποιήσει εκδίδοντας τους άδειες (μέσω του ΕΟΑ ή του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων) και μάλιστα κάνοντας σκόντο υπό την έννοια ότι μπορεί οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες να κλείσουν και λίγο τα μάτια.
Αλλά, πες ότι ο άλλος «έκτισε πάνω στην Αγία Τράπεζα» που λέει ο λόγος, υπό την έννοια ότι η παρανομία του βγάζει μάτι και δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί. Σε αυτόν θα δοθεί κρατική χορηγία σε ποσοστό 25% του κόστους αποκατάστασης. Και βεβαίως θα αποζημιωθούν και οι αλλοδαποί, οι οποίοι δεν είναι ντελιβεράδες ή οικιακές βοηθοί, αλλά προφανώς «έχοντες και κατέχοντες» για να χρησιμοποιήσουμε μια προσφιλή έκφραση. Και (λέω τώρα) αν ένας αγόρασε ένα σπίτι έναντι εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ θα του δώσουμε όλα τα χρήματα αν το σπίτι κτίστηκε νόμιμα και το 25% αν κτίστηκε παράνομα; Και αν το αγόρασε από μένα (λέμε τώρα) και η αξία του είναι €500.000 και το πήρε €1 εκατ. θα του δώσουμε €1 εκατ; Δεν έπρεπε να υπάρχει οροφή. Για παράδειγμα €100.000-€150.000; Τη στιγμή μάλιστα που όλες οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες διαβεβαίωναν πως περίπου τα έκαναν όλα στην εντέλεια; Διότι αν δεν ευθύνεται το κράτος, γιατί να αποζημιώσει οποιοννδήποτε; Αλλά επειδή το τσουνάμι των αντιδράσεων δεν κόπαζε, βγήκε ο Πρόεδρος και ανέλαβε την ευθύνη (χωρίς να την αναλάβει) εκ μέρους της πολιτείας. Πολιτεία, όλοι μας. Όλοι ευθυνόμαστε. Είναι όπως θα έλεγε και ο Θεόδωρος Πάγκαλος «μαζί τα φάγαμε».
Να μην χαρώ το φως μου, αν ανέθεταν στον πρώην Επίτροπο Εθελοντισμού κ. Γιαννάκη την πυροπροστασία της Κύπρου θα τα κατάφερνε καλύτερα και προσωπικά εκτιμώ πως ούτε 100 τετραγωνικά χιλιόμετρα (τ.χιλ) γης θα καιγόταν σε σχέση με 104 τ.χιλ. που έχουν καταστραφεί με τους αδέξιους χειρισμούς της κυβέρνησης. Βεβαίως, μπορεί ισχυριστεί πως αυτό θα οφειλόταν στο ότι σπούδασε πολιτικός μηχανικός με έμφαση στις πολιτικές επιστήμες αλλά αυτό δεν αναιρεί το τεράστιο έργο το οποίο θα μπορούσε να επιτελέσει.
Το λέω αυτό έχοντας κατά νουν κάποιους υπουργούς οι οποίοι δεν είναι λιγότερο ηθοποιοί (από πλευράς υποκριτικής τέχνης) από τον ίδιο τον Πρόεδρο. Τελικά, δεν μιλάμε για Υπουργικό Συμβούλιο αλλά για θίασο για να μην πω για τσίρκο. Βγήκε ο υπουργός Δικαιοσύνης και ατυχώς χαρακτήρισε «ατυχές περιστατικό τον θάνατο των δύο συνανθρώπων μας» και έγινε κόκκινο πανί για πολλούς πολίτες. Οι οποίοι (πολίτες) θα μπορούσαν να ήταν ζωντανοί αν οι υπηρεσίες λειτουργούσαν συντεταγμένα και όχι να τρέχει ο κάθε πολίτης να σωθεί όπως έκρινε ο ίδιος. Δεν θέλω να σκέφτομαι τις τελευταίες στιγμές αυτών των εγκαταλελειμμένων ανθρώπων όταν συνειδητοποίησαν πως έρχεται το τέλος. Ούτε και το τι υπέφεραν αν αναλογιστεί κανείς πως αγγίζεις κατά λάθος ένα ζεστό μαγειρικό σκεύος και πονάς επί μέρες. «Ατυχές περιστατικό»; Πάτε καλά; Και εξακολουθεί να μην έχει παραιτηθεί;
Αλλά και η υπουργός Γεωργίας η οποία (επικαλούμενη τον καθηγητή Μπούστρα), μας είπε περίπου πως για να σβήσουν οι πυρκαγιές πρέπει να καούν τα πάντα, δεν πάει πίσω. Είναι και αυτή μια προσέγγιση. Γιατί δεν τα καίμε όλα, ώστε να περάσουν πολλά χρόνια για να έχουμε ανάλογης έκτασης πυρκαγιές; Πως και δεν το σκέφτηκε κανείς προηγουμένως; Αλλά αποστόμωσε και όλους όσοι θεωρούν ότι έχει γαντζωθεί στην υπουργική καρέκλα και δεν παραιτείται. Όταν λοιπόν της υπεδείχθη πως υπάρχουν έντονες επικρίσεις και ζητούνται και παραιτήσεις, απάντησε αφοπλιστικά (έστω και αν ούτε η ίδια πίστευε όσα έλεγε) πως «από την μέρα ανάληψης των καθηκόντων τους ως Υπουργοί, η παραίτησή τους είναι ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας και αυτό ήταν και στην πρώτη εισαγωγική τοποθέτηση του ΠτΔ την ημέρα του διορισμού τους». Είναι στη διάθεση του Προέδρου αλλά χρειάζεται και τσίπα. Μετά συγχωρήσεως, αναλόγως της περίστασης ο Πρόεδρος λέει διάφορα αλλά φαίνεται πως το μικρόβιο της ανευθυνότητας είναι μεταδοτικό. Και η υπουργός πρόσθεσε: «Αλίμονο αν σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές η πρώτη μας σκέψη να ήταν η διατήρηση ή μη της θέσης μας». Αλίμονο! Ήθελα να ήξερα ποιος διαδίδει τέτοια πράγματα.
Προσωπικά πιστεύω πως η Κύπρος δεν κάηκε πλήρως επειδή στο Κέντρο Επιχειρήσεων βρέθηκε και ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος. Επιθεωρούσε έναν χάρτη, δήθεν για να εκτιμήσει τις εκτάσεις που καταστράφηκαν, αλλά οι κακές γλώσσες λένε πως καταριόταν αυτόν που ανακάλυψε τον Νίκο Χριστοδουλίδη και αυτόν που είπε πως «ακόμη και αν δεν υπήρχες σε αυτές τις εκλογές έπρεπε να σε εφεύρουμε».
Με τον Εωσφόρο
