Επιστολή για το θέμα των εκποιήσεων πρώτης κατοικίας απέστειλε ο πρώην Βουλευτής Λάρνακας, Οδυσσέας Δημητρίου, προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, χαρακτηρίζοντας το γεγονός αυτό ως «απαράδεκτο κατά των φτωχών ανυπεράσπιστων ανθρώπων που χάνουν τα σπίτια τους και παραμένουν άστεγοι και καταδιωγμένοι από τράπεζες και εταιρείες».
Ο κ. Δημητρίου αναφέρει μέσω ανοικτής επιστολής ότι «είναι γνωστό ότι η μεγάλη πλειοψηφία του Κυπριακού Λαού θεωρεί την πρώτη κατοικία σαν άμεσα επιβεβλημένη ανάγκη για την δημιουργία οικογένειας και αυτό ήταν ένα μεγάλο επίτευγμα του Κυπριακού Λαού, που ισχύει από το 1960 με την Κυπριακή Δημοκρατία και ακόμα πιο πριν. Όλες οι Κυβερνήσεις άγγιξαν αυτό το πρόβλημα με μεγάλη ευαισθησία και ιστορικό ενδιαφέρον και στάθηκαν δίπλα στον πολίτη και στην προστασία του».
Ο πρώην Βουλευτής προσθέτει πως «ο Κυπριανού στέγασε χιλιάδες πρόσφυγες, πρώτα σε αντίσκηνα και μετά σε σπίτια. Δημιούργησε συνοικισμούς που συντηρούνται μέχρι σήμερα. Ο Κληρίδης έδειξε παρόμοιο ενδιαφέρον και έδωσε κοτσιάνια», προσθέτοντας ωστόσο ότι «το κλίμα αυτό ανατράπηκε από την προηγούμενη Κυβέρνηση και την παρούσα».
Στο στόχαστρο του κ. Δημητρίου βρέθηκε και η Βουλή, σημειώνοντας ότι «δυστυχώς κάποια κόμματα, με επίκληση την προστασία των κυπριακών τραπεζών, που στην ουσία δεν υπάρχουν πλέον Κυπριακές Τράπεζες, έχουν καταστρέψει οικονομικά και έχουν αφήσει άστεγους πολλούς συμπολίτες μας που ανέρχονται σε μερικές χιλιάδες».
«Πώς είναι δυνατόν οι τράπεζες να περιφανεύονται για τα κέρδη τους που ανέρχονται σε ένα εκατομμύριο ευρώ την ημέρα, σύμφωνα με τις δικές τους επίσημες ανακοινώσεις και να στηρίζονται απο το Κράτος και τη Βουλή», διερωτήθηκε ο πρώην Βουλευτής.
Τα σπίτια του κόσμου καθημερινά κινδυνεύουν από εκποίηση μέσω πλειστηριασμού και σύμφωνα με τον νόμο που έχει ψηφιστεί, δεν μπορεί να προσφύγει ο πολίτης στο Δικαστήριο για να δικαιωθεί, τονίζει ο πρώην Βουλευτής.
Ο κ. Δημητρίου, στην επιστολή του κάνει αναφορά και στον Ευρωβουλευτή Φειδία Παναγιώτου, λέγοντας ότι το πολιτικό φαινόμενο αυτό θα επαναληφθεί δριμύτατο γιατί ο Φειδίας είναι «ο μοναδικός ευρωβουλευτής που κατήγγειλε το θέμα στην ευρωβουλή και βρήκε πραγματική στήριξη και τελικά θα δικαιωθεί, πλην όμως θα είναι αργά γιατί τα σπίτια του κόσμου θα έχουν ήδη εκποιηθεί».
Ο Οδυσσέας Δημητρίου αναφέρει ότι είναι υποστηρικτής του Προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη, τονίζοντας πως εργάστηκε για την εκλογή του, ωστόσο «δυστυχώς έχω απογοητευτεί πώς ανέχεστε αυτή την αχαριστία».
«Πώς ανέχεστε, Κύριε Πρόεδρε, όταν παίρνουν τα σπίτια ηλικιωμένων, άνεργων, φτωχών που έχουν σαν κατακούμπι ένα μοναδικό σπίτι που μόχθησαν να το αποκτήσουν, να πεταχτούν στους δρόμους αβοήθητοι. Είναι ή δεν είναι δικαιολογημένη η οργή του λαού που σίγουρα θα ξεσπάσει και θα είναι αναπόφευκτη»;
Ο πρώην Βουλευτής προειδοποιεί πως «μην σας φανεί παράξενο, ο λαός να εκδικηθεί τα κόμματα που υποστήριξαν αυτό το εξωφρενικό κατασκεύασμα και θα υπάρξουν ανατροπές και εκπλήξεις. Συγκεκριμένα, ένας ηγέτης κάποιου κόμματος από τους πρωτεργάτες αυτής της επινόησης το αντιλήφθηκε και δήλωσε το “ΜΕΑ ΚΟΥΛΠΑ”, αλλά αυτά είναι μόνο λόγια και εμείς θέλουμε έργα».
Αν, «Κύριε Πρόεδρε, δεν καταφέρετε να άρετε αυτή την αδικία, τουλάχιστον μην βγάζετε τον κόσμο στο δρόμο. Αφήστε τους με τη μόνη ελπίδα που έχουν να παραμείνουν στα σπίτια τους μέχρι να ξεψυχίσουν όταν πρόκειται για ηλικιωμένους.
Ούτε οι τράπεζες, ούτε οι εταιρείες που αγόρασαν τα δάνεια θα φτωχύνουν, γιατί βρίσκουν τρόπους να κερδίσουν χρήματα.
Όταν όμως ένας φτωχός χάσει το σπίτι του, το χάνει για πάντα και δεν αποζημιώνεται με τίποτα”.
Αναφερόμενος για τις παροχές που δίνει το κράτος «για φτωχούς και αναξιοπαθούντες, με τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσουν τον πόνο, την αδικία, τη θλίψη και τη δυστυχία μετά την εκποίηση της κατοικίας τους».
Στρέφοντας ξανά τα πυρά του, σημειώνει ότι οι νομοθέτες «γνώριζαν πολύ καλά και σκόπιμα κράτησαν μακριά τα δικαστήρια για να μπορούν «να κόφκουν τζιαι να ράφκουν» όπως θέλουν οι τράπεζες, κατά την Κυπριακή ορολογία».
«Όπως, όμως, αυτοί ενήργησαν και ξεγέλασαν τον κόσμο και ανέτρεψαν το δίκαιο, έτσι και ο λαός σίγουρα και δικαιολογημένα θα αντιδράσει και ας μην ξεχνούν ποτέ τη ρήση Φωνή Λαού, Οργή Θεού», καταλήγει στην επιστολή του ο Οδυσσέας Δημητρίου.
