Έχεις πιάσει ποτέ τον εαυτό σου να πατάει κόρνα σχεδόν ασυναίσθητα; Να θυμώνεις στο φανάρι ή να εκνευρίζεσαι όταν κάποιος αργεί να ξεκινήσει; Αν ναι, δεν είσαι μόνος και σύμφωνα μάλιστα με τους ψυχολόγους, αυτή η συμπεριφορά λέει πολλά περισσότερα για εμάς απ’ ό,τι νομίζουμε.
Η οδήγηση συχνά λειτουργεί σαν καθρέφτης της ψυχολογικής μας κατάστασης. Ο δρόμος γίνεται πεδίο όπου εκτονώνουμε το άγχος, τη βιασύνη ή την ανάγκη μας για έλεγχο. Το κορνάρισμα, ειδικά όταν δεν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος, λειτουργεί σαν «εκτόνωση» ή σαν προσπάθεια να αποκαταστήσουμε μια αίσθηση δικαιοσύνης “κάποιος πρέπει να του πει ότι έκανε λάθος”.
Όμως, πίσω από αυτή την ανάγκη κρύβεται συνήθως κάτι βαθύτερο: εσωτερική ένταση, ανυπομονησία ή και μια δυσκολία να αποδεχτούμε ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα πάντα. Έτσι, το κορνάρισμα γίνεται μηχανική αντίδραση, μια συνήθεια που, αντί να μειώνει το στρες, το ενισχύει. Ο ήχος της κόρνας πυροδοτεί περισσότερη ένταση τόσο στον ίδιο τον οδηγό όσο και στους υπόλοιπους.
- Διαβάστε επίσης: Οι άνθρωποι που λένε «όχι» σε αυτά τα 8 πράγματα είναι κατά 98% πιο ευτυχισμένοι
Τι μπορείς να κάνεις;
Την επόμενη φορά που θα νιώσεις την παρόρμηση να πατήσεις την κόρνα, πάρε μια βαθιά ανάσα και μέτρα τρία δευτερόλεπτα. Ρώτα τον εαυτό σου αν αυτό θα σε βοηθήσει πραγματικά; Συχνά, το πρόβλημα λύνεται από μόνο του. Αν χρειάζεται όντως να προειδοποιήσεις, κάνε το ήπια χωρίς θυμό ή επιθετικότητα.
Η μουσική στο αυτοκίνητο, η επιλογή πιο ήρεμων διαδρομών ή το να φεύγεις λίγο νωρίτερα από το σπίτι είναι μικρές πρακτικές που μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Και, κυρίως, προσπάθησε να θυμάσαι: όλοι κάνουμε λάθη στον δρόμο. Η ενσυναίσθηση είναι ο πιο αποτελεσματικός «αερόσακος» απέναντι στην οργή.
Πηγή: instyle.gr
