Η πρόσφατη απόφαση της ιταλικής Serie A να εφαρμόσει από την περίοδο 2025-26 αυτόματη μείωση 25% στους μισθούς των παικτών σε περίπτωση υποβιβασμού, ανοίγει πελώρια συζήτηση που αφορά και το κυπριακό ποδόσφαιρο. Δεν πρόκειται μόνο για τη ρύθμιση συμβολαίων, αλλά για τη θωράκιση των ομάδων απέναντι σε μια από τις πιο δαπανηρές και επικίνδυνες καταστάσεις: την πτώση κατηγορίας.
Στην Κύπρο, όπου οι οικονομικές ισορροπίες των ομάδων είναι πολύ πιο εύθραυστες, η ανάγκη για μηχανισμούς προσαρμογής είναι ακόμη μεγαλύτερη. Το μοντέλο των υψηλών συμβολαίων έχει οδηγήσει αρκετές φορές σε οικονομική ασφυξία, με ομάδες να βρίσκονται αντιμέτωπες με αδιέξοδα, λίγους μήνες μετά την πτώση τους (μειωμένες εισπράξεις, ελάχιστα τηλεοπτικά έσοδα, χαμηλή εμπορική δυναμική της Β’ Κατηγορίας). Η ιταλική λύση είναι απλή: αυτοματοποιεί αυτό που στις περισσότερες περιπτώσεις γίνεται εκ των υστέρων, με καθυστέρηση και εντάσεις. Η πρόβλεψη της μείωσης μέσα στη σύμβαση εξασφαλίζει διαφάνεια, προβλεψιμότητα και άμεση προσαρμογή. Στο κυπριακό πλαίσιο, μια αντίστοιχη ρύθμιση -ίσως όχι απαραίτητα στο ίδιο ποσοστό- θα μπορούσε να λειτουργήσει αυτομάτως ως βαλβίδα ασφαλείας, προστατεύοντας τόσο τα σωματεία όσο και τους παίκτες από αιφνιδιασμούς.
Φυσικά, τέτοια αλλαγή απαιτεί συνεννόηση ανάμεσα σε ΚΟΠ, ΠΑΣΠ και τα ίδια τα σωματεία. Χρειάζεται να συνδυαστεί με συνολικότερο πλαίσιο οικονομικής πειθαρχίας και ελέγχου, ώστε να μη μετατραπεί σε απλή «μετακύλιση βάρους» στους ποδοσφαιριστές. Αν όμως η Κύπρος θέλει να αποφύγει ξανά τα γνωστά σενάρια χρεοκοπιών και αποσύρσεων από τα πρωταθλήματα, θα πρέπει να κοιτάξει σοβαρά τέτοιες πρακτικές. Γιατί, όπως και στην Ιταλία, η πρόληψη είναι πάντα φθηνότερη από τη θεραπεία.
