Αν εξαιρέσουμε τους τεχνοκράτες του ιδιωτικού τομέα της ενέργειας, οι υπόλοιποι, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, στήριξαν και επιδοκίμασαν τις επιτυχείς -τελικά- προσπάθειες του Υπουργείου Ενέργειας να εξασφαλίσει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέκκλιση, ώστε ο Διαχειριστής Συστήματος Μεταφοράς (ο ανεξάρτητος τροχονόμος του ρεύματος) να μπορεί να διατηρεί και ένα… σεντούκι με ρεύμα, για ώρα ανάγκης. Η ΕΕ το αποκάλεσε «πλήρως ενσωματωμένα στο δίκτυο συστήματα αποθήκευσης».
Μας επέτρεψε η Κομισιόν να κάνουμε αυτή την αποθήκευση στα δίκτυα, χωρίς να βγούμε σε προσφορές προς τον ιδιωτικό τομέα, μέχρι η Κύπρος να διασυνδεθεί με το ευρωπαϊκό ηλεκτρικό δίκτυο.
Η σκέψη γύρω από αυτή την παρέκκλιση που πήραμε, μοιάζει απλή: Ο ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς θα βρίσκει τον τρόπο («από τις απώλειες ρεύματος», μας είπαν, αλλά δεν καταλαβαίνουμε ακριβώς τι σημαίνει αυτό) να φορτίζει τις μπαταρίες του δικτύου με μηδαμινό κόστος, ώστε να αξιοποιεί την αποθηκευμένη ενέργεια όποτε το κρίνει απαραίτητο, για να διασφαλίζει εξισορρόπηση και ευστάθεια του συστήματος. Για να μην «πέφτει το ρεύμα» υποθέτουμε. Σε ώρα ανάγκης, εν πάση περιπτώσει. Και ξέρουμε από άλλες εφαρμογές της ζωής, ότι σε ώρα ανάγκης, όταν δεν έχεις κάνει τα κουμάντα σου να αυτοεξυπηρετείσαι, σε κτυπά κάτω σαν χταπόδι αυτός που… προσφέρεται να σε βοηθήσει.
Πήραμε λοιπόν την παρέκκλιση, φώναξαν όσο φώναξαν οι ιδιώτες (που έχασαν -προσωρινά- την ευκαιρία να πωλούν ρεύμα για να σώσουν έναν απελπισμένο Διαχειριστή σε ώρα επείγουσας ανάγκης), πανηγυρίσαμε οι υπόλοιποι πως αν μη τι άλλο θα έχουμε καβάντζα στις πολύ δύσκολες ώρες της ηλεκτροδότησης, αλλά μέχρι αυτή την ώρα οι αρμόδιοι, που θα έπρεπε να ξέρουν με το νι και με το σίγμα πώς θα δουλεύουν αυτά τα αποθηκευτικά συστήματα ΣΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ, μασούν τα λόγια τους.
Όσες φορές ρωτήσαμε, μάς απάντησαν «περιμένετε να ετοιμάσει κανονισμούς ο Διαχειριστής» ή «περιμένετε να βγάλει ρυθμιστική απόφαση η ΡΑΕΚ.
Η ΡΑΕΚ έβγαλε ρυθμιστική απόφαση. Εντελώς ασαφή. Για εμάς τους αδαείς, τουλάχιστο. Αλλά και… πονηρούτσικη. Διότι η καλή μας η ΡΑΕΚ έχουμε την εντύπωση πως δεν αντιλήφθηκε ακριβώς τι μάς επέτρεψε να κάνουμε η Κομισιόν. Η Επιτροπή μάς είπε πως ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΔΙΑΣΥΝΔΕΘΟΥΜΕ ΜΕ ΑΛΛΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΧΩΡΑ ο Διαχειριστής Μεταφοράς μπορεί να έχει δικά του αποθηκευτικά συστήματα για να κάνει τη δουλειά του και να μην κινδυνεύει το σύστημα από ανισορροπίες και τάσεις και συχνότητες και όπως αλλιώς τα λένε αυτοί που ξέρουν. Για ΑΣΦΑΛΕΙΑ.
Τελεία. Η Κομισιόν δεν είπε «οκ κ. Διαχειριστή, βάλε μπαταρίες στο δίκτυο μέχρι να δεήσουν να βάλουν οι ιδιώτες τις δικές τους μπαταρίες». Και δεν είπε η Κομισιόν «άμα βάλουν μπαταρίες οι ιδιώτες, κ. Διαχειριστή, είσαι υποχρεωμένος να αγοράζεις το δικό τους αποθηκευμένο ρεύμα, αντί να χρησιμοποιείς το δικό σου, από τις δικές σου μπαταρίες, που τις πλήρωσε ο κόσμος για να έχει φθηνή εξασφάλιση σε ώρα ανάγκης».
Η Κομισιόν μάς έδωσε ό,τι ζήτησαν η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Ενέργειας: Το δικαίωμα να μην εξαρτάται από το ιδιωτικό συμφέρον και την ιδιωτική προθυμία/δυνατότητα ανταπόκρισης η ασφάλεια του ηλεκτρικού συστήματος και η απρόσκοπτη ηλεκτροδότηση την ώρα που τη θέλει ο Διαχειριστής (δευτερόλεπτα) για να μην χάσει το σύστημα.
Και τι αποφάσισε η ΡΑΕΚ; Ότι, άμα οι ιδιώτες παραγωγοί ενέργειας αποκτήσουν δυνατότητα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας, θα πρέπει να έχουν προτεραιότητα να την πωλούν στον Διαχειριστή! Ο οποίος, σε τέτοιες περιπτώσεις, θα πρέπει να αφήνει ανεκμετάλλευτη την ενέργεια που αποθηκεύσαμε ως κοινωνία και ως φορολογούμενοι στην αποθήκευση εντός των δικτύων (σε πολύ χαμηλή τιμή), για να αγοράζει το ρεύμα ανάγκης από τους ιδιώτες σε πολύ υψηλότερη τιμή.
Και δεν κλώτσησε κανένας. Ούτε Κυβέρνηση, ούτε Υπουργείο, ούτε κόμμα, ούτε σύνδεσμοι καταναλωτών, ούτε η Κομισιόν. Κανένας.
Θα μας βάλουν να πληρώσουμε πολλές δεκάδες εκατομμύρια για να έχουμε «δική μας» φτηνή αποθήκευση ηλεκτρισμού σε ώρα ανάγκης, αλλά δεν θα μπορεί να τη χρησιμοποιεί ο Διαχειριστής Μεταφοράς, διότι η ΡΑΕΚ (σε συνεννόηση με τον Διαχειριστή) εννοούν να περιφρονούμε το φτηνό ρεύμα των μπαταριών που θα πληρώσουμε και να αγοράζουμε -κατά προτεραιότητα- το ακριβότερο ρεύμα των ιδιωτικών μπαταριών.
