Εντάξει, δεν χρειάστηκε και μεγάλη προσπάθεια για να αποδειχθεί πως ο νέος κατοχικός ηγέτης, δεν έχει καμία διαφορά από τους προηγούμενους σε ότι αφορά αυτό καθ’ αυτό το εθνικό θέμα της Κύπρου. Φρόντισε ο ίδιος να αφήσει εκτεθειμένους τους Ελληνοκύπριους οπαδούς του, οι οποίοι -ειλικρινά ερωτώ- δεν μπορώ να καταλάβω πως επέτρεψαν στους εαυτούς τους να αποκαλυφθούν και να ρεζιλευτούν. Διότι δεν είναι ότι έπεσαν έξω σε κάποιες «προβλέψεις». Εκτέθηκαν από τα γεγονότα, από την πραγματικότητα, από τον ίδιο τον Τουφάν Έρχιουρμαν, ο οποίος στις επίσημες δημόσιες δηλώσεις του ήταν εξαιρετικά προκλητικός, ερειστικός και εναντίον της επανένωσης της Κύπρου -και ας δεχθώ τον όρο προς χάρη της συζήτησης. Αλλιώς προσπάθησαν να τον παρουσιάσουν, διαφορετικός είναι ο πραγματικός αντικαταστάτης του Ερσίν Τατάρ.
Ο Έρχιουρμαν, σε αγαστή συνεργασία με τους ισλαμιστές του Ερντογάν θα παρουσιάσουν τη «συνταγή» των δύο κρατών -μίας διχοτομικής διευθέτησης του Κυπριακού- με άλλο όνομα και περιτύλιγμα. Οι Τούρκοι Αττίλες, βέβαια, τη δουλειά τους κάνουν, και προφανώς την κάνουν καλά, όταν βρίσκουν «δικούς» μας ανεγκέφαλους να τους υποστηρίζουν με τόσο πάθος για «κάτι» που είναι απατηλό: Διότι πόσοι Τουρκοκύπριοι απέμειναν στην κατεχόμενη Κύπρο που θέλουν αυτό που συνήθισαν στο νησί να χαρακτηρίζουν «επανένωση»; Είναι ζήτημα αν το ποσοστό είναι πάνω από το 5%. Αλλά και αυτό το ελάχιστο ποσοστό, χρησιμοποιεί την νόμιμη Κυπριακή Δημοκρατία για να απολαμβάνει και τα τουρκικά «αγαθά» στο παράνομο ψευδοκράτος.
Αυτό, λοιπόν, που οι Τούρκοι ονομάζουν «επανένωση» και το πιπιλίζουν ανεξέλεγκτα οι κατ’ επάγγελμα «επαναπροσεγγιστές» της Κύπρου, είναι το ίδιο που ισχυρίστηκε ο κατοχικός ηγέτης, ο νέος αγαπημένος των οπαδών της «όποιας λύσης»: ότι η Τουρκία είναι εγγυήτρια όλης της Κύπρου. Άρα η δική τους «επανένωση» είναι ο τουρκικός έλεγχος όλης της νήσου.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων στο νησί και στην Ελλάδα, όχι μόνο κατάλαβαν αλλά ένιωσαν την φοβερή απειλή. Ούτε ο ανεκδιήγητος προηγούμενος κατοχικός ηγέτης, ένας κατ’ επάγγελμα ανθέλληνας και ρατσιστής, δεν μας απείλησε ποτέ με τέτοιο αναιδή, ωμό και αναίσχυντο τρόπο. Η επιλογή των γνωστών κυριών και των πασίγνωστων κυρίων της «όποιας λύσης», είναι μία κάλπικη δεκάρα. Η λέξη γύπας που χρησιμοποίησε ο Τουρκοκύπριος ακτιβιστής Οζ Καραχάν δεν περιγράφει καν τον πραγματικό Έρχιουρμαν. Είναι ακόμα χειρότερος…
Αλλά ξέρετε κάτι; Ευτυχώς η φούσκα ξεφούσκωσε νωρίς και ήταν σοφή η κίνηση, από την πρώτη στιγμή, του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας να καλωσορίσει την επιλογή του ως νέου κατοχικού ηγέτη διότι περί αυτού πρόκειται. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης δεν χρειάστηκε να ρίξει λάδι στη φωτιά. Μπουρλότο έβαλε ο δήθεν «αριστερός», που εξευτέλισε σε παλαιότερη συγκέντρωση τον Γενικό Γραμματέα του ΑΚΕΛ, λέγοντας του κατάμουτρα ότι οι …«κατακτητές» της Κύπρου είναι οι Ελληνοκύπριοι. Οι μάρτυρες αυτού του εξευτελισμού, υποστηρίζουν ότι ο Στέφανος Στεφάνου δεν του απάντησε, όπως έπρεπε. Μέγα λάθος.
Όσοι έσπευσαν να χαρακτηρίσουν «θετική κίνηση» την επιλογή του Έρχιουρμαν ως κατοχικού ηγέτη, φυσικά εκτέθηκαν: Από τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, που πανηγύρισε ως να πέτυχε την απελευθέρωση της Κύπρου, από τα δύο μεγάλα κόμματα της νήσου, τον δεξιό Δημοκρατικό Συναγερμό (ΔΗΣΥ) και το κομμουνιστικό ΑΚΕΛ -λιγότερο, θα έλεγα, από τους δεξιούς «συνεταίρους» του στο Κυπριακό, αν και «αδελφό» κόμμα με την παράταξη του Έρχιουρμαν-, μέχρι και τις διεφθαρμένες ελίτ των Αθηνών και της Λευκωσίας, οι οποίες προώθησαν το γνωστό αφήγημα: ότι δήθεν η αδιάλλακτη είναι η ελληνική πλευρά. Είναι ένα τεράστιο, φυσικά, ψέμα… Πόσες άλλες παραχωρήσεις ζητούν από τους Ελληνοκύπριους;
Με δημοσιεύματα και δηλώσεις προσπάθησαν να ασκήσουν πίεση στον Πρόεδρο της Κύπρου για να είναι δήθεν πιο διαλλακτικός και να ανοίξει την πόρτα της …λύσης, όπως ο …Έρχιουρμαν, ο οποίος φυσικά την έχει εφτασφραγίσει. Απαιτεί ότι και τα προηγούμενα τσιράκια του ισλαμιστή Ερντογάν: να τους παραδώσει τα κλειδιά ο κ. Χριστοδουλίδης, ο οποίος, φυσικά, δεν τρελάθηκε ακόμα.
Επιμένω ότι το πρόβλημα είναι όσοι υποστηρίζουν το τουρκικό αφήγημα και έχουν ελληνικά ονόματα. Εμφανίστηκαν με μεγάλη ορμή στα κοινωνικά δίκτυα γράφοντας απίστευτες βλακείες στους λογαριασμούς που έχω στα μέσα δικτύωσης.
Αλλά, όσο αυξάνονταν οι ανάρμοστες δηλώσεις του Έρχιουρμαν, τόσο εξαφανίζονταν τα σχόλια τους. Και τόσο μειώνονταν οι ανυπόστατοι ισχυρισμοί τους ότι ο νέος κατοχικός ηγέτης είναι ο «Μεσσίας» της λύσης του Κυπριακού. Θα αποδειχθεί ο κύριος «τίποτα» -περιμένετε και θα το δούμε όλοι- ένας δήθεν αριστερός καλοπερασάκιας που έδειξε τον πραγματικό του εαυτό ο άνθρωπος. Και το έπραξε στα «άψε-σβήσε» διότι οι φέροντες ελληνικά ονόματα οπαδοί της «όποιας λύσης», τον …εξέθεσαν τον τύπο: Τον παρουσίαζαν για κάτι, το οποίο ΔΕΝ είναι. Μα τόσο απλά είναι τα πράγματα.
Η στάση του κ. Γεραπετρίτη, της κ. Αννίτας Δημητρίου, του κ. Στεφάνου και άλλων επώνυμων ταγών της πολιτικής ζωής στη «μητέρα πατρίδα» και στη «θυγατέρα» είναι εξαιρετικά προβληματική. Ασπάστηκαν το τουρκικό αφήγημα για τον Έρχιουρμαν και το έφαγαν αμάσητο. Κρίμα. Ότι απαιτείται να απολογηθούν, είναι αυτονόητο…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Χάνουν το χρόνο τους όσοι ψάχνουν να βρουν τον λόγο για τον οποίο θα αναλάβει την πρεσβεία της υπερδύναμης Αμερικής στη Λευκωσία ένας ακόμα πλούσιος φίλος του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ. Είναι πρακτική στις ΗΠΑ να διορίζονται επικεφαλής πρεσβειών όσοι προσφέρουν μεγάλα ποσά στις προεκλογικές εκστρατείες των εκλεγμένων Προέδρων. Πολύ περισσότερο με τον κ. Τραμπ, ο οποίος έχει πολλούς εκατομμυριούχους φίλους, που πρέπει να βολέψει και να ικανοποιήσει σε πρεσβευτικές θέσεις. Ως γνωστό, η νέα Πρέσβειρα στην Ελλάδα Κίμπερλι Γκιλφόιλ, που δείχνει ένα σοβαρό ενδιαφέρον για την Κύπρο, είναι πρώην νύμφη του Αμερικανού Προέδρου και μία εκ των ισχυρών παραγόντων που έδωσαν ώθηση στην πρώτη επιτυχημένη προεκλογική εκστρατεία του κ. Τραμπ. Και ο πρέσβης στην Άγκυρα, Τομ Μπάρακ, ένας εκ των προσωπικών προεδρικών φίλων, που δημιουργεί προβλήματα στους συμμάχους της Αμερικής, όπως το Ισραήλ, την Ελλάδα και τους Κούρδους της Συρίας. Ευτυχώς με την Κύπρο δεν ασχολήθηκε ακόμα…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Ο θυμός των Τούρκων για τη συμφωνία της Κύπρου και του Λιβάνου, είναι έκδηλος στα δημοσιεύματα των τουρκικών εφημερίδων. Και είναι απορίας άξιον ότι τα κρατικά μέσα στην Ελλάδα και στην Κύπρο δεν τα δημοσιοποιούν, ως να πρόκειται για «συνωμοσία σιωπής». Διότι είναι έτοιμα, μεταφρασμένα από τις διάφορες κρατικές υπηρεσίες. Μου είπαν ότι η μη δημοσίευση γίνεται στο πλαίσιο μίας βλακώδους απόφασης -από ποιον κρατικό ανεγκέφαλο άραγε;- για να μην αυξάνονται και να πληθύνονται τα …μίση και τα πάθη!!!
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙΙ: Η κ. Αννίτα Δημητρίου παρουσιάζεται πιο «εθνικόφρων» ακόμα και από τους πιο «μπλε» οπαδούς του κόμματος της. Είναι οι γνωστοί «εθνικόφρονες», παιδιά και εγγόνια όσων παρασύρθηκαν στο όνομα της «Ένωσης» με τη Μητέρα Ελλάδα και (κακώς) ακολούθησαν τον Γεώργιο Γρίβα στην ΕΟΚΑ Β’. Αυτή τη φορά δεν θα τη διασώσουν. Ήδη οι περισσότεροι κατευθύνθηκαν στο εθνικιστικό ΕΛΑΜ… Αυτό που δεν καταλαβαίνει η πρόεδρος του ΔΗΣΥ είναι ότι δεν «παντρεύονται» οι οπαδοί του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν με τον λεγόμενο «καθαρό» ΔΗΣΥ!
