Η Αρχή κατά της Διαφθοράς έχει πιάσει για τα καλά δουλειά. Καλώς πράττει και διερευνά τις καταγγελίες και δεν τίθεται καν ζήτημα για την αμεροληψία των μελών της. Ωστόσο, θα πρέπει να διαφυλάξει κάτι πολύ βασικό. Να μην καταντήσει εργαλείο κομματικών συμφερόντων, προσωπικών αντιπαραθέσεων ή μέσο αντεκδίκησης.
Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε πολιτικούς να ανακοινώνουν ότι υπέβαλαν καταγγελία στην Αρχή. Κάποιοι ενδεχομένως να το πράττουν με αγνά κίνητρα, κανείς όμως δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο πως κάποιοι προχωρούν σε καταγγελίες είτε για να πλήξουν, είτε για να προβληθούν.
Είδαμε κατά καιρούς διάφορες δηλώσεις από πολιτικούς σχετικά με τις καταγγελίες τους. Κάποιοι άλλοι, «αντίπαλοι» τους, υποστήριξαν πως αυτές γίνονται για κομματικό ή προσωπικό όφελος. Αυτό, όμως, είναι απλώς ένα συμπέρασμα και μια άποψη.
Αυτό που θα καταδείξει εάν οι καταγγελίες γίνονται πράγματι για προσωπικό όφελος είναι η αντίδρασή τους σε περίπτωση που η Αρχή αποφανθεί ότι η καταγγελία που υπέβαλαν δεν ευσταθεί και δεν μπορεί να προχωρήσει για οποιονδήποτε λόγο. Ουσιαστικά, αυτό που θα αποκαλύψει τις προθέσεις κάποιων είναι απλό. Αν εκείνος που κατήγγειλε τη διαφθορά και διατυμπάνιζε το θέμα ζητήσει συγγνώμη σε περίπτωση που η Αρχή δεν εντοπίσει διαφθορά. Αν δεν το πράξει, τότε ναι, όσοι μιλούν για καταγγελίες με κομματικό χρώμα και ότι η Αρχή θα καταντήσει κομματικό εργαλείο προπαγάνδας, θα έχουν δίκιο.
Ζακ
