Μετά από 16 ολόκληρα χρόνια, η Εθνική Ελλάδας κατάφερε να σπάσει την «κατάρα» των προημιτελικών και να επιστρέψει στα ημιτελικά μεγάλης διοργάνωσης. Η νίκη επί της Λιθουανίας δεν ήταν απλώς μια πρόκριση, ήταν μια λύτρωση!
Από το EuroBasket του 2009, όπου η Ελλάδα είχε επικρατήσει της Τουρκίας στην παράταση, η «γαλανόλευκη» μετρούσε πέντε συνεχόμενες ήττες σε προημιτελικούς, σε μια πορεία γεμάτη απογοήτευση και χαμένες ευκαιρίες.
Συνολικά, από το 1987 και έπειτα, η Ελλάδα είχε καταγράψει 8 νίκες και 9 ήττες σε αυτό το κρίσιμο στάδιο. Πλέον τις… ισοφαρίζει!
Το 2011, στο EuroBasket της Λιθουανίας, η «γαλανόλευκη» λύγισε απέναντι στη Γαλλία με 64-56. Δύο χρόνια αργότερα, στη Σλοβενία, δεν έφτασε καν στους «8», τερματίζοντας τελευταία στον όμιλό της στη δεύτερη φάση. Το 2015, στη Λιλ, η Ισπανία μας απέκλεισε ξανά, αυτήν τη φορά με 73-71, σε ένα ματς που πόνεσε όσο λίγα.
Το 2017, στην Κωνσταντινούπολη, ήταν η σειρά της Ρωσίας να μας στείλει πρόωρα σπίτι με 74-69. Και μετά ήρθε η πανδημία, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έγινε πρωταθλητής NBA, αλλά η Εθνική δεν κατάφερε να βρει τον δρόμο της.
Στο EuroBasket του 2022, η Γερμανία μάς υπενθύμισε πως η κατάρα είναι ακόμη εδώ, με το βαρύ 107-96 να σφραγίζει άλλη μια αποτυχία στους «8».
Αλλά η ιστορία δεν σταματά στα EuroBasket. Στο Mundobasket του 2010, η Ισπανία μάς απέκλεισε στους «16».
Το 2014, η ομάδα εντυπωσίασε στον πρώτο γύρο, αλλά έπεσε πάνω στους Σέρβους και αποκλείστηκε με 90-72. Το 2019, στην Κίνα, η ήττα από την Τσεχία μάς άφησε εκτός προημιτελικών. Το 2023, χωρίς τον Γιάννη, η παρουσία μας στην Ασία ήταν αξιοπρεπής, αλλά άχρωμη, με αποκλεισμό στη δεύτερη φάση. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στο Παρίσι, η Γερμανία μάς πλήγωσε ξανά, με το 76-63 να κλείνει άλλη μια πικρή σελίδα.
Η «γαλανόλευκη», λοιπόν, έσπασε, επιτέλους, την κατάρα των προημιτελικών και βρίσκεται ξανά ανάμεσα στις τέσσερις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Η πρόκριση δεν είναι απλώς μια στατιστική επιτυχία -είναι η αναγέννηση μιας ομάδας που πίστεψε, πάλεψε και τώρα κοιτάζει το βάθρο κατάματα. Το όνειρο του μεταλλίου δεν είναι πια μακρινό. Είναι μπροστά της. Και αυτήν τη φορά, είναι πιο ζωντανό από ποτέ!
