Έχει κουράσει η όλη συζήτηση για τον δανεισμό 90 δισεκατομμυρίων ευρώ στη μαχόμενη Ουκρανία από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης. Κυρίως στο διαδίκτυο, αλλά και με τροπολογία στη Βουλή, αρκετοί είναι αυτοί που θεωρούν πως το κονδύλι στοχεύει στη συνέχιση και όχι στον τερματισμό του πολέμου και εκφράζουν μια δήθεν αγωνία για τον σκοτωμό.
Μια αγωνία, όμως, που δεν αφορά την ιμπεριαλιστική και κατοχική Ρωσία, αλλά τους εξοπλισμούς της Ουκρανίας, σάμπως και είναι το Κίεβο που ξεκίνησε τον πόλεμο και χωρίς ευρωπαϊκό δανεισμό θα τον σταματήσει. Επιμένουν -όλοι αυτοί οι απολογητές του ρωσικού φασισμού- πως είναι η κυβέρνηση Ζελένσκι που ευθύνεται και από το αφήγημά τους απουσιάζει παντελώς ο Πούτιν και οι σφαγές που έχει διαπράξει.
Δημιουργούν -άμεσα ή έμμεσα, ηθελημένα ή όχι- προηγούμενο, απαλλάσσοντας τη χώρα που κατέχει ξένα εδάφη και που βομβαρδίζει ακόμα κατοικημένες περιοχές μέσα στην Ουκρανία. Μετρούν πόσα θα δώσει ο κάθε Ευρωπαίος πολίτης στην Ουκρανία, μιλώντας για πόλεμο και ειρήνη, αν και θα ήταν πιο συνεπείς αν παραδέχονταν το προφανές: Αν το κονδύλι δινόταν στη Ρωσία, δεν θα έβγαζαν άχνα. Πού μπλέξαμε;
ΑΛ.ΜΙΧ.
