15 Σεπτεμβρίου 2019. Ήταν η περίοδος που η ηθοποιός ερμήνευε σε περιοδεία τον θεατρικό μονόλογο «Jordan», δήλωνε ευτυχισμένη με τις -τολμηρές, εκείνη την περίοδο, θεατρικές της επιλογές- και, κυρίως, με την προσωπική της ζωή. Τότε, είχε παρακαλέσει τον δημοσιογράφο του Down Town, Αλέξανδρο Πρίφτη, να μην τη ρωτήσει τα -ήδη χιλιοαπαντημένα από την ίδια και τον τότε σύζυγό της-, Γιάννη Αϊβάζη, «κλισέ ερωτήματα»: «Ποιο είναι το μυστικό του γάμου σου με τον Γιάννη;», «Ποιος ζηλεύει πιο πολύ;», «Περνάτε κρίση;», «Σήμερα πώς είναι η σχέση σας;», παρά τις φήμες για «επικείμενο χωρισμό» – φήμες που είχαν ήδη γραφτεί πολλές φορές προηγουμένως και ποτέ δεν είχαν επιβεβαιωθεί. Ωστόσο, λίγα χρόνια πριν από τον χωρισμό τους -ο οποίος θα ανακοινωνόταν το 2023, έπειτα από 14 χρόνια έγγαμου βίου- η ίδια θα έλεγε στη συνέντευξή της στο περιοδικό μας: «Σε τούτη τη μάταιη ζωή, και στα ξεκινήματά μας, τόσο εγώ όσο και ο Γιάννης, δεν είχαμε και δεν ζητήσαμε τίποτα κι από κανέναν. Καμία βοήθεια! Ό,τι κάναμε και κάνουμε, γίνεται με πολύ πόνο, με πολύ κόπο, αγάπη και πάθος. Οπότε, δεν χριζόμαστε σε κανέναν – ναι, είμαι απόλυτη. Κανείς δεν ζει τη δική μου ζωή κι ούτε θα τη ζήσει!
Όσο μεγαλώνω, συγκεντρώνομαι και κλείνομαι μέσα σε αυτά που με ευχαριστούν: Στον άντρα μου, στο παιδί μου, στην οικογένειά μας, στη δουλειά μου. Όλα τα άλλα, τα γύρω γύρω, είναι απλά θόρυβος και βαβούρα», ενώ, σε άλλο σημείο της συνέντευξης θα εξομολογείτο για τη σχέση της με την κόρη της, Ισμήνη: «Με την Ισμήνη μιλάμε πολύ. Είμαστε φίλες, δεν είμαστε μόνο μαμά-παιδί. Είναι το παρεάκι μου και τρελαίνομαι να κάνουμε πράγματα μαζί. Από μία βόλτα, ψώνια στο σουπερμάρκετ, είμαστε όλη την ώρα μαζί. Τώρα που μεγάλωσε μού ζητάει να την παίρνω μαζί μου παντού. Φτάσαμε στο σημείο να παίρνει τα ρούχα και τα παπούτσια μου!».
Διαβάστε επίσης: «Αν αποτύχω, θα γυρίσω στο ψαράδικο». Όταν ο Νίκος Οικονομόπουλος γινόταν πρώτο όνομα στις πίστες.
Σε εκείνη τη συνέντευξη θα έδινε και μια ενδιαφέρουσα, φιλοσοφημένη, απάντηση, για το πώς αισθάνεται η ίδια -ως sexy και χυμώδης γυναίκα που ήταν και παραμένει- όταν κοιτάει τον εαυτό της στον καθρέφτη: «Υπάρχουν μέρες που δεν είμαι καλά ψυχολογικά και λέω: “Ανέβα λίγο τώρα!” κι άλλες που είμαι καλά κι έχω αυτοπεποίθηση. Με αποδέχομαι, έτσι όπως είμαι. Τα πάω καλά με μένα. Είμαι ανοιχτή να αντιμετωπίζω θετικά τα ελαττώματά μου και να τα εκμεταλλεύομαι προς όφελός μου.
Σε αυτό με βοήθησε και η δουλειά μου. Μεγαλώνω, ωριμάζω πια και βλέπω ότι δεν δίνω σημασία σε πράγματα στα οποία έδινα. Δεν ασχολούμαι τόσο, δεν επηρεάζομαι. Πλέον, μου φαίνονται ασήμαντα και μικρά. Δεν είμαι πια 20 ετών. Αλίμονο αν έμενα η ίδια και δεν άλλαζα ως άνθρωπος. Σήμερα είμαι ευχαριστημένη και καλά με τον εαυτό μου. Ζω τη ζωή μου στο φουλ, γιατί όσο μεγαλώνουμε, ο κόσμος μας μικραίνει. Και ο χρόνος μας επίσης. Οπότε, σε παρακαλώ, ας σκεφτούμε τι μας κάνει ευτυχισμένους κι ας μείνουμε σε αυτά».
