Διάβαζα ότι οι καρδινάλιοι που ετοιμάζονται να εκλέξουν νέο Πάπα, απ’ ό,τι φαίνεται, αυτή τη φορά δεν ψάχνουν μόνο για έναν θεολόγο με άγιο βιογραφικό. Θέλουν, λέει, κάποιον που να έχει και τις δεξιότητες ενός κορυφαίου CEO. Όπως έγραφε το National Catholic Reporter, στο κονκλάβιο ψάχνουν «έναν Ιησού Χριστό με ΜΒΑ». Μην παραξενεύεστε. Το Βατικανό, τελικά, έχει περισσότερες ομοιότητες με μια πολυεθνική παρά με ένα… μοναστήρι.
Στην Κύπρο, πάλι, έχουμε τη δική μας “πολυεθνική”: την Ιερά Αρχιεπισκοπή. Και εδώ, αν το καλοσκεφτεί κανείς, χρειαζόμαστε περισσότερο έναν ικανό διαχειριστή τύπου CEO παρά έναν απλώς επικεφαλής της πίστης. Η εκκλησιαστική περιουσία δεν είναι «κάποια ακίνητα» — είναι ένα μικρό βασίλειο, και όπως όλα δείχνουν, θέλει διαχείριση επιπέδου επενδυτικής τράπεζας.
Βέβαια, στην Κύπρο έχουμε καταφέρει να δαιμονοποιήσουμε κάθε επιχειρηματική κίνηση της Εκκλησίας. Και, εν μέρει, δικαιολογημένα. Όταν το χρήμα αρχίζει να ρέει προς συγκεκριμένες τσέπες, αντί για φιλανθρωπίες και κοινωνική προσφορά, τότε η πίστη περνάει σε δεύτερη μοίρα.
Ο Πάπας Φραγκίσκος, πάντως, παρότι διαχειρίστηκε μια τεράστια εκκλησιαστική περιουσία, έμεινε σε ένα απλό διαμέρισμα και κανείς δεν τον κατηγόρησε για πλουτισμό. Το θέμα, τελικά, δεν είναι πόσα λεφτά υπάρχουν, αλλά τι τα κάνεις -ή καλύτερα, ποιος τα καρπώνεται.
Κοινώς, Βατικανό και Αρχιεπισκοπή Κύπρου χρειάζονται έναν Πάπα ή έναν Αρχιεπίσκοπο με MBA, εμπειρία σε funds management και ίσως και λίγο… street smart. Η πίστη σώζει ψυχές, αλλά οι ισολογισμοί σώζουν τις Εκκλησίες.
Παπούι
