Από την Κωνσταντινούπολη μέχρι το Βατικανό και το Οβάλ Γραφείο, όλοι φαίνεται να επιθυμούν την ειρήνη στην Ουκρανία – εκτός από τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Το Κρεμλίνο λέει ότι προτιμά να τερματίσει τον πόλεμο που ξεκίνησε το 2022 με “πολιτικά και διπλωματικά μέσα”, αλλά η μπλόφα πιάνει μόνο αν οι υπόλοιποι πιστέψουν αυτά που ακούν. Οι δυτικοί σύμμαχοι της Ουκρανίας δεν θα πρέπει να πουν πάσο.
Οι ενέργειες του Πούτιν δύσκολα υποδηλώνουν ότι επιδιώκει να τερματίσει τις μάχες. Μια δίωρη τηλεφωνική επικοινωνία με τον Λευκό Οίκο την περασμένη εβδομάδα έφερε μόνο αόριστες υποσχέσεις από τον Ρώσο πρόεδρο – ακολούθησαν αρκετές ημέρες επιθέσεων με drones και πυραύλους κατά της Ουκρανίας, από τις σφοδρότερες που έχουν καταγραφεί από την έναρξη του πολέμου. Εν τω μεταξύ, η καλοκαιρινή επίθεση της Ρωσίας φαίνεται να έχει ξεκινήσει. Δορυφορικές εικόνες δείχνουν ότι βελτιώνει επίσης τις θέσεις της κατά μήκος των συνόρων της Φινλανδίας, μέλους του ΝΑΤΟ, και ενισχύει τη στρατιωτική της ενσωμάτωση με τη σύμμαχο Λευκορωσία.
Ταυτόχρονα όμως, η θέση της Ρωσίας είναι εύθραυστη. Οι δυνάμεις της υφίστανται φρικτές απώλειες για να εξασφαλίσουν σταδιακά εδαφικά κέρδη. Στο εσωτερικό, τα δημοσιονομικά αποθέματα αραιώνουν επικίνδυνα. Τα έσοδα από πετρέλαιο και φυσικό αέριο μειώθηκαν κατά 12% σε ετήσια βάση τον Απρίλιο, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών. Το ρωσικό πετρέλαιο (Urals) έπεσε κάτω από τα 50 δολάρια ανά βαρέλι τον Απρίλιο και παραμένει πολύ κάτω από τα περίπου 70 δολάρια που προβλέπει ο ομοσπονδιακός προϋπολογισμός. Με σχεδόν το 40% των κυβερνητικών δαπανών να πηγαίνει στην άμυνα, το Κρεμλίνο στραγγίζει το Ταμείο Εθνικού Πλούτου για να καλύψει τα κενά. Το τελευταίο έχει μειωθεί στα 30 δισεκατομμύρια δολάρια σε ρευστά διαθέσιμα.
Για να αλλάξουν τους υπολογισμούς του Πούτιν, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι το κόστος του πολέμου θα είναι μεγαλύτερο από τα οφέλη του.
Παρόλο που οι ΗΠΑ δεν ήταν διατεθειμένες να επιβάλουν πρόσθετες κυρώσεις στη Ρωσία, η υπομονή μπορεί να εξαντλείται. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να πιέσουν τον Πούτιν θα ήταν να μειώσουν το ανώτατο όριο τιμών της Ομάδας των Επτά στις ρωσικές εξαγωγές πετρελαίου, όπως προτείνουν οι ευρωπαϊκές χώρες – και να το επιβάλουν. Κάθε πτώση της τιμής του πετρελαίου κατά 10 δολάρια εκτιμάται ότι μειώνει κατά μισή ποσοστιαία μονάδα το ρωσικό ΑΕΠ, στερώντας από το Κρεμλίνο δισεκατομμύρια δολάρια σε έσοδα.
Η Ευρώπη παράλληλα μπορεί να κάνει περισσότερα για να υποστηρίξει την Ουκρανία, με δύο κύριους τρόπους. Πρώτον, μπορεί να αυξήσει την οικονομική πίεση, εφαρμόζοντας πιο δυναμικά όλες τις υφιστάμενες κυρώσεις και περιορίζοντας περαιτέρω τις προμήθειες ρωσικών ορυκτών καυσίμων (η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν ο τέταρτος μεγαλύτερος αγοραστής τον Απρίλιο). Ακόμα καλύτερα, το μπλοκ θα πρέπει να επεκτείνει τις κυρώσεις ώστε να συμπεριλάβει τράπεζες, διυλιστήρια και άλλες οντότητες που υποστηρίζουν το παράνομο εμπόριο της Ρωσίας.
Δεύτερον, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις μπορούν να επεκτείνουν τη στρατιωτική υποστήριξή τους προς την Ουκρανία. Αυτό περιλαμβάνει την παροχή περισσότερης χρηματοδότησης για την αναπτυσσόμενη βιομηχανία όπλων της χώρας, τη μεταφορά περισσότερης βοήθειας από τα ευρωπαϊκά αποθέματα – συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς Taurus που η Γερμανία ήταν απρόθυμη να προσφέρει, αλλά και πυροβολικού, συστημάτων αεράμυνας και αρμάτων μάχης – και την εκπαίδευση περισσότερων Ουκρανών νεοσύλλεκτων. Το ΝΑΤΟ θα πρέπει επίσης να πιέσει τις ΗΠΑ να συνεχίσουν την παροχή πληροφοριών και να επιτρέψουν την επανεξαγωγή των όπλων που έχουν αγοράσει οι ΗΠΑ.
Από την πλευρά του, το Κογκρέσο θα πρέπει να υπενθυμίσει στον Λευκό Οίκο πόσο επικίνδυνο θα ήταν να απεμπλακεί εντελώς. Ο στρατηγός Κρίστοφερ Καβόλι, διοικητής του ΝΑΤΟ, δήλωσε στο Κογκρέσο τον Απρίλιο ότι η Μόσχα έχει αναπτύξει περισσότερους από 600.000 στρατιώτες στην Ουκρανία -σχεδόν διπλάσιο αριθμό από την αρχική δύναμη εισβολής- και σπεύδει για να δημιουργήσει τον στρατό του 1,5 εκατομμυρίου που έχει διατάξει ο Πούτιν. Βρίσκεται επίσης σε τροχιά να συσσωρεύσει ένα απόθεμα πυροβολικού τριπλάσιο από τη συνολική παραγωγή των ΗΠΑ και της Ευρώπης.
Μια ενθαρρυμένη και ενισχυμένη στον πόλεμο Ρωσία θα θέσει σε κίνδυνο την Ευρώπη, θα ενισχύσει την Κίνα και θα υπονομεύσει τη στρατηγική θέση της Αμερικής σε παγκόσμιο επίπεδο. Ένα νομοσχέδιο με 80 υπογράφοντες στη Γερουσία προτείνει την επιβολή δασμών 500% στις εισαγωγές από χώρες που εισάγουν ρωσική ενέργεια. Εάν η κυβέρνηση θέλει πραγματικά να φέρει την ειρήνη, θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο να εγκρίνει μια εκδοχή της προτεινόμενης νομοθεσίας – και να αναγνωρίσει την μπλόφα του Πούτιν.
BloombergOpinion
