Και τώρα τι γίνεται; Η πρόταση της Κυβέρνησης για την ΑΤΑ απορρίφθηκε από τις εργοδοτικές οργανώσεις ΚΕΒΕ και ΟΕΒ και ο μεν υπουργός Οικονομικών μιλά για απογοήτευση, ο δε Πρόεδρος της Δημοκρατίας παραπέμπει σε άλλες 2 – 3 προσφερόμενες επιλογές, τις οποίες δεν κατονομάζει.
Από την πλευρά τους, οι συντεχνίες επιμένουν στο κείμενο της Κυβέρνησης που αποδέχθηκαν και αφήνουν να νοηθεί ότι δεν συζητούν άλλο με τους εργοδότες.
Δεν ξέρουμε πώς σκέφτεται να διαχειριστεί το επίμαχο θέμα απ’ εδώ και εμπρός η Κυβέρνηση, όμως ο κίνδυνος για επιδείνωση της κατάστασης και διασάλευση της εργατικής ειρήνης είναι πλέον ορατός.
Ήδη, από τις πρώτες δηλώσεις μετά το ναυάγιο τόσο των εργοδοτικών οργανώσεων, όσο και των συντεχνιών, άρχισε να παρατηρείται μια αμφισβήτηση και σημείων που έχουν συμφωνηθεί στις προηγούμενες πολύμηνες επαφές των δύο πλευρών με τους Υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτό, αν συνεχιστεί, σημαίνει ότι όχι μόνο δεν θα οδηγηθούμε σε συμφωνία για την ΑΤΑ, αλλά θα ανατραπούν και συμφωνηθέντες πτυχές του θέματος, με αποτέλεσμα να πάμε ξανά στο σημείο μηδέν.
Θεωρούμε ότι είναι λάθος της Κυβέρνησης να εστιάζει μόνο στο ότι δόθηκε το ίδιο κείμενο που συμφωνήθηκε και στις δύο πλευρές και μια απ’ αυτές το απέρριψε. Πράγματι, το κείμενο της συμφωνίας ήταν το ίδιο, όμως, όπως φαίνεται, σ’ αυτό υπήρξε μια προσθήκη που δεν ήταν συμφωνημένη.
Η προσθήκη στο τελικό κείμενο αφορά τη λέξη «μέτρα», την οποία οι εργοδότες ερμηνεύουν ως προσπάθεια για επέκταση της ΑΤΑ σε όλους, κάτι που απορρίπτουν.
Ανεξάρτητα, τώρα, για το ποιος ευθύνεται και τι δεν έγινε σωστά για να υπάρξει τελική συμφωνία, η Κυβέρνηση οφείλει να κινηθεί πυροσβεστικά και να διευκρινίσει το επίμαχο σημείο για «τα μέτρα» που μπορούν να λαμβάνουν οι υπουργοί για το ποιοι θα δικαιούνται ΑΤΑ.
Αν ξεκαθαρίσει το σημείο αυτό και οι συντεχνίες αποδεχθούν την αφαίρεση της σχετικής πρόνοιας, τότε μπορεί να υπάρξει συμφωνία, κάτι που ωστόσο δεν φαίνεται εφικτό. Από την άλλη, αν η Κυβέρνηση αφήσει τα πράγματα ως έχουν, τότε οι μεν συντεχνίες θα οδηγηθούν σε πανσυνδικαλιστική σύσκεψη με κίνδυνο να λάβουν απεργιακά μέτρα και οι δε εργοδοτικές οργανώσεις θα ετοιμαστούν για αντίμετρα.
Άρα, η Κυβέρνηση, έστω κι’ αν ο Πρόεδρος δήλωσε ότι έχει κλείσει ο διάλογος για την ΑΤΑ, θα πρέπει να προβεί σε κινήσεις και πρωτοβουλίες για ξεπέρασμα του αδιεξόδου. Αν μείνει αδρανής και ταμπουρωμένη πίσω από τη δήλωση του Προέδρου, είναι ως να αφήνει τις δύο πλευρές να πάρουν τις όποιες αποφάσεις τους.
Είναι φανερόν ότι η ευθύνη, όπως ήρθαν τα πράγματα, μεταφέρθηκε εξ’ ολοκλήρου στην Κυβέρνηση. Αυτή δεν διαχειρίστηκε για μήνες σωστά το θέμα της ΑΤΑ, αυτή δεν κατάφερε να δώσει ένα συμφωνημένο πλαίσιο στις δύο πλευρές, αυτή οφείλει να διασφαλίσει την εργατική ειρήνη.
Όσο περνούν οι μέρες, χωρίς κυβερνητικές πρωτοβουλίες, το σκηνικό θα γίνεται χειρότερο, όχι μόνο για την ΑΤΑ και τους εμπλεκόμενους, αλλά για όλη την οικονομία.
Και δυστυχώς, σήμερα, η οικονομία μας το μόνο που δεν χρειάζεται είναι την εργατική αναταραχή. Οπότε, η μπάλα είναι και πάλι στα χέρια της Κυβέρνησης. Διότι, αν αφεθεί στα χέρια των συντεχνιών και των εργοδοτικών οργανώσεων, μάλλον θα τη χάσουμε…
