Ομόφωνα ενέκρινε η Ολομέλεια της Βουλής την πρόταση νόμου των βουλευτών του ΑΚΕΛ με την οποία αναγνωρίζονται οι γυναίκες οι οποίες κατά την τουρκική εισβολή του 1974 ήταν μνηστευμένες με πρόσωπα τα οποία κατέστησαν αγνοούμενοι λόγω της εισβολής και οι οποίες δεν συνήψαν γάμο με άλλο άτομο, προσδοκώντας την επιστροφή των εν λόγω προσώπων.
Σύμφωνα με την έκθεση της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Προσφύγων-Εγκλωβισμένων- Αγνοουμένων-Παθόντων για την πρόταση νόμου των κ. Νίκου Κέττηρου, Χρίστου Χριστοφίδη και Χρίστου Χριστόφια εκ μέρους της κοινοβουλευτικής ομάδας ΑΚΕΛ-Αριστερά-Νέες Δυνάμεις, σκοπός της είναι η τροποποίηση του περί Ανακουφίσεως Παθόντων Νόμου, ώστε να διευρυνθεί η ερμηνεία του όρου «εξαρτώμενος», προκειμένου να περιλαμβάνει αυτές τις γυναίκες.
Όπως ειδικότερα αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, με την προτεινόμενη ρύθμιση σκοπείται η αναγνώριση των περιπτώσεων των πιο πάνω γυναικών, ώστε να τύχουν ανάλογης στήριξης από την πολιτεία, αφούκατά τα κοινωνικά ήθη της τότε εποχής ο αρραβώνας εθεωρείτο ισοδύναμο γάμου και ως εκ τούτου η απώλεια των αρραβωνιαστικών τους δύναται να παραλληλιστεί με την απώλεια συζύγου.
Η ιστορία της Ήβης και του Πανίκου
Σε τοποθέτησή του ενώπιον της Ολομέλειας του Σώματος ο βουλευτής του ΔΗΚΟ Χρίστος Σενέκης τόνισε πως σήμερα με καθυστέρηση δεκαετιών αποκαθίσταται μία τεράστια αδικία σε βάρος των γυναικών αυτών. Πρόκειται, όπως είπε, για έναν πολύ μικρό αριθμό γυναικών που η πολιτεία τους έχει γυρίσει την πλάτη, ωσάν να μην υπήρξαν ποτέ. «Κι αυτήν την αδικία την διαπίστωνα καθημερινά μεγαλώνοντας δίπλα από το ταπεινό σπίτι της Ήβης Αχνιώτου στον προσφυγικό συνοικισμό στο Δασάκι Άχνας. Ήταν αρραβωνιασμένη από το 1972 με τον μετέπειτα αγνοούμενο Πανίκο Χρυσοστόμου, έναν εκ των πέντε στρατιωτών της γνωστής φωτογραφίας στο Τζιάος. Θα παντρεύονταν στις 17 Αυγούστου του 1974, όμως τους πρόλαβε η τουρκική θηριωδία και τα ίχνη του Πανίκου χάθηκαν. Μέχρι το 2009 η Ήβη περίμενε τον Πανίκο μέχρι που βρέθηκαν τα μαρτυρικά οστά του. Η πολιτεία ήταν απούσα γιατί δεν πρόλαβε να παντρευτεί τον εκλεκτό της καρδιάς της», συνέχισε. Κλείνοντας είπε πως το κόμμα του υπερψηφίζει την πρόταση νόμου.
«Επέστρεψε σε ένα κασελάκι η παλάμη του με τη βέρα στο χέρι που έγραφε το όνομα της Δήμητρας»
Ο βουλευτής του ΑΚΕΛ Νίκος Κέττηρος, εκ των εισηγητών της πρότασης νόμου, είπε πως πρόκειται για γυναίκες που προσδοκούσαν στην επιστροφή των ανθρώπων τους και είναι τώρα μπροστά από τα οστά να κάνουν τις κηδείες αλλά να μην έχουν αναγνωριστεί από την πολιτεία ως οι σύντροφοι αυτών των ανθρώπων. Δεν προσδοκούν ούτε επιδόματα ούτε τιμητικές διακρίσεις. Ο κ. Κέττηρος αναφέρθηκε σε μία δική του συγχωριανή, την Δήμητρα, η οποία περίμενε για πάρα πολλά χρόνια να επιστρέψει ο αρραβωνιαστικός της ζωντανός, αλλά επέστρεψε σε ένα κασελάκι η παλάμη του με τη βέρα στο χέρι που έγραφε το όνομά της. «Αυτή η γυναίκα δεν αναγνωρίστηκε ποτέ. Με αυτή την πρωτοβουλία θα αποκατασταθούν αυτές οι γυναίκες που ναι μεν δεν είναι πολλές, αλλά δεν αφορά σε καμία περίπτωση θέμα παροχής των οποιονδήποτε υλικών ωφελημάτων. Μπορεί να μπει ένα επιπρόσθετο ποσό στη σύνταξη τους, μπορεί και όχι, αλλά τουλάχιστον θα πάρουν αυτή την ηθική ικανοποίηση», πρόσθεσε.
Ο κ. Κέττηρος σημείωσε πως κατά τη συζήτηση της πρότασης νόμου στην Επιτροπή μόνο η Νομική Υπηρεσία εξέφρασε επιφυλάξεις και εξέφρασε την ελπίδα «να μην συμβεί κάτι που να εκθέσει την ίδια την υπηρεσία». «Πιστεύω ότι και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα υπογράψει τη νομοθεσία και δεν θα έχουμε οποιοδήποτε πρόβλημα», είπε κλείνοντας.
