Το «Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης» (PFLP) ιδρύθηκε το 1967 από τον Χριστιανό Παλαιστίνιο George Habash και εξέφρασε τη μαρξιστική-λενινιστική ιδεολογία με πρώτιστο στόχο, ασφαλώς, την αυτοδιάθεση του παλαιστινιακού λαού. Αποτέλεσε -μετά τη Φατάχ- τη δεύτερη μεγαλύτερη οντότητα ανάμεσα σε αυτές που σχημάτισαν την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO) αλλά το 1993 αποχώρησε. Το PFLP τράβηξε εξαρχής σκληρή γραμμή στον παλαιστινιακό εθνικό αγώνα, διατηρώντας μέχρι σήμερα ένοπλο και πολιτικό σκέλος. Το γνωστό ανά τον κόσμο ως PFLP δεν αναγνωρίζει το κράτος του Ισραήλ και προωθεί λύση ενός κράτους στο μεσανατολικό ζήτημα.
Ο εκ των ηγετών του PFLP Hussein Al-Khaldi μιλά στον «Φ» για τις παρούσες συνθήκες τόσο στη Γάζα όσο και στη Δυτική Όχθη. Εξηγεί γιατί έγινε αποδεκτό -εν μέρει- το σχέδιο Τραμπ, αλλά και γιατί η οργάνωση συνεργάστηκε με τη Χαμάς στον πόλεμο γενοκτονίας που ξεκίνησε το Ισραήλ. Καταγγέλλει τους θεμελιώδεις στόχους των σιωνιστών, υποστηρίζοντας ότι ξεκίνησαν να εφαρμόζονται ακόμα και πριν το 1948 και αφορούν τον έλεγχο της παλαιστινιακής γης και τον ξεριζωμό του λαού, απορρίπτει τη λύση δύο κρατών και επιμένει στην ύπαρξη ενός δημοκρατικού, κοσμικού κράτους, με δικαιώματα για όλους.
Σε αρκετές χώρες του κόσμου, η επικρατούσα άποψη είναι ότι η 7η Οκτωβρίου 2023 ήταν η αρχή της ιστορίας της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή και ιδιαίτερα στη Γάζα. Ποια είναι η θέση σας;
Ο παλαιστινιακός λαός αντιστέκεται στην κατοχή και σε κάθε μορφή εποικισμού για περισσότερα από εκατό χρόνια. Ο αγώνας έχει περάσει από πολλά στάδια και υπήρξαν σημαντικά ορόσημα. Πραγματοποιήθηκαν επαναστάσεις είτε ενάντια στη βρετανική εντολή είτε ενάντια στη σιωνιστική καταπίεση, με κοινό στόχο την απελευθέρωση, την άρση της κατοχής, την εγκαθίδρυση παλαιστινιακού κράτους. Η 7η Οκτωβρίου είναι πράγματι σημείο καμπής, αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί ως η βάση ή η εκκίνηση της ιστορίας. Φαίνεται ότι πρωταρχικός στόχος, ήταν να ασκηθεί πίεση για να απελευθερωθούν περισσότεροι από 6.000 Παλαιστίνιοι κρατούμενοι. Ήταν επίσης μια αντίδραση ενός κατεχόμενου λαού στις πρακτικές της σιωνιστικής οντότητας, με τον συνεχιζόμενο εποικισμό στη Δυτική Όχθη, τη διαδικασία κλοπής και τις παραβιάσεις στην Ιερουσαλήμ και το πιο σημαντικό, μια αντίδραση σε αυτό που υφίσταται η Λωρίδα της Γάζας, στην ασφυκτική πολιορκία, στον αποκλεισμό, στην αλαζονεία του Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων, η οποία έχει αυξηθεί συστηματικά και σαφώς τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Επομένως, αυτό που συνέβη στις 7 Οκτωβρίου ήταν μια φυσιολογική αντίδραση, αλλά δεν ήταν η αρχή της σύγκρουσης. Όχι, αντίθετα, ήταν η επέκταση του παλαιστινιακού αγώνα, που θα συνεχιστεί μέχρι να επιτευχθούν τα πλήρη δικαιώματα του λαού μας.
Ποια είναι η γνώμη σας για το σχέδιο Τραμπ και την εκεχειρία στη Γάζα; Το θεωρείτε βήμα προς την ειρήνη και μια πολιτική λύση για τον παλαιστινιακό λαό;
Το σχέδιο Τραμπ ήρθε μετά από δύο χρόνια γενοκτονίας, που ξεκίνησε η σιωνιστική οντότητα στη Γάζα και μετά τη σφαγή 70.000 Παλαιστινίων. Καταστράφηκαν όλες οι υποδομές, τα πανεπιστήμια, τα σχολεία, τα νοσοκομεία από τη φασιστική σιωνιστική οντότητα. Η γενοκτονία φαινόταν ασταμάτητη εξαιτίας της απεριόριστης, αμερικανικής και ιμπεριαλιστικής υποστήριξης, της σιωπής του διεθνούς συστήματος και της συνεργασίας ορισμένων καθεστώτων-μαριονετών της περιοχής. Υπό αυτές τις συνθήκες, οι οργανώσεις της αντίστασης επεδίωξαν να σταματήσουν τον πόλεμο και την εθνοκάθαρση. Κατά συνέπεια, αντιμετωπίσαμε το σχέδιο Τραμπ με βάση την εξής αρχή: Θέλουμε να σταματήσουμε τον πόλεμο της γενοκτονίας και να πετύχουμε τα αιτήματα του παλαιστινιακού λαού. Έτσι προήλθε και η απάντηση των παλαιστινιακών αντιστασιακών οργανώσεων: Ναι στα σημεία που θα σταματούσαν τον πόλεμο, αλλά τα σημεία που σχετίζονται με την κυριαρχία, τα εθνικά δικαιώματα, την αυτοδιάθεση, παραμένουν στην κρίση ολόκληρου του παλαιστινιακού λαού.
Με αυτή τη λογική, υποδέχθηκε το σχέδιο Τραμπ και το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι οδηγεί σε ολοκληρωμένη πολιτική λύση. Η επίτευξη των παλαιστινιακών δικαιωμάτων θα προέλθει μόνο μέσω του αγώνα του λαού και της διεθνούς αλληλεγγύης και αυτό απαιτεί δουλειά και διαβουλεύσεις μεταξύ των εθνικών παρατάξεων στην Παλαιστίνη. Εν ολίγοις, το σχέδιο Τραμπ, ή όλα τα σχέδια που εκδόθηκαν από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, δεν μπορούν να κινηθούν προς την κατεύθυνση της εξεύρεσης δίκαιων πολιτικών λύσεων. Αλλά ίσως οι απαιτήσεις της σκηνής και οι δύσκολες συνθήκες που βιώνουν ο παλαιστινιακός λαός και η παλαιστινιακή υπόθεση είναι αυτές που ώθησαν τον Παλαιστίνιο διαπραγματευτή να αποδεχθεί εν μέρει αυτό το σχέδιο χωρίς να θέσει σε κίνδυνο τα βασικά δικαιώματα του λαού μας.
Πόλεμος εναντίον του παλαιστινιακού λαού
Αντισταθήκατε, μαζί με τη Χαμάς, στην ισραηλινή εισβολή στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη; Μπορεί αυτή η συνεργασία να έχει μέλλον για μια εθνική ηγεσία των Παλαιστινίων;
Πρέπει να διακρίνουμε εδώ ότι όταν η σιωνιστική οντότητα ξεκίνησε τον πόλεμο της γενοκτονίας, προσπάθησε να τον παρουσιάσει ως να ήταν πόλεμος εναντίον μιας συγκεκριμένης οργάνωσης, της Χαμάς. Μα το Ισραήλ στοχεύει ολόκληρο τον παλαιστινιακό λαό και όλες τις αντιστασιακές οργανώσεις που είναι παρούσες. Στοχεύει τις αντιστασιακές οργανώσεις (Χαμάς, Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, Ισλαμική Τζιχάντ και άλλες), οι οποίες στάθηκαν ενωμένες κυρίως για να υπερασπιστούν τον λαό μας στη Γάζα απέναντι στις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής, οι οποίες ήρθαν με τα πιο σύγχρονα ιμπεριαλιστικά όπλα και την τεχνολογία που διαθέτει, για να εξαφανίσουν έναν άοπλο λαό. Αυτό που διαθέτουν οι οργανώσεις μας είναι η θέληση και η αποφασιστικότητα να ματαιώσουν τα σιωνιστικά-αμερικανικά σχέδια. Απέναντι σε αυτό τον εχθρό, απαιτείται η δημιουργία μιας ενιαίας εθνικής ηγεσίας για τον παλαιστινιακό λαό, ώστε η φωνή μας να είναι καθαρή στην αντιμετώπιση αυτών των κινήσεων. Αυτό που απαιτείται τώρα από τον παλαιστινιακό λαό και τις εθνικές δυνάμεις, είναι να ενωθούν και οι περισσότερες αντιστασιακές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένου του PFLP, απαιτούν να υπάρξει ενιαία εθνική ηγεσία για να αντιμετωπίσει τη γενοκτονία και τις προκλήσεις. Για να υπάρξει μια εθνική στρατηγική, ώστε να επιτευχθούν οι ιστορικές μας απαιτήσεις.
Το Λαϊκό Μέτωπο και το όραμα του ενιαίου κράτους στην Παλαιστίνη
Το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης υποστηρίζει τη λύση ενός ενιαίου κράτους από το 1967, όταν ιδρύθηκε. Επιμένει σε αυτό το όραμα;
Για να συζητήσουμε τη λύση των δύο κρατών, πρέπει να σημειώσουμε ότι το Ισραήλ είναι μια επεκτατική εποικιστική οντότητα, που στοχεύει στον έλεγχο της γης και στην εκδίωξη του λαού μας και αυτοί είναι οι θεμελιώδεις στόχοι του ακόμα και πριν το 1948, καθώς υπήρχαν εποικιστικά κινήματα πριν τη Διακήρυξη του Μπάλφουρ, τα οποία αυξήθηκαν. Αξίζει να θυμηθούμε τη συμμορία «Haganah» και άλλες που λειτουργούσαν με βάση το δόγμα «ένας καλός Παλαιστίνιος είναι ένας νεκρός Παλαιστίνιος».
Σήμερα, ο Νετανιάχου και άλλοι μιλούν για ένα εθνικό κράτος μόνο για Εβραίους, για ένα «Μεγάλο Ισραήλ» που έχει φιλοδοξίες πέρα από τα εδάφη της Παλαιστίνης. Συνεπώς, όσα λέγονται για τη λύση δύο κρατών είναι μη ρεαλιστικά, καθώς το Ισραήλ απέρριπτε πάντα την ιδέα ενός παλαιστινιακού κράτους. Ας θυμηθούμε τις Συμφωνίες του Όσλο, που προέβλεπαν παλαιστινιακό κράτος στη Δυτική Όχθη και στη Γάζα, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, αλλά και τι ακολούθησε: Η Δυτική Όχθη έχει διαιρεθεί σε ασφυκτικά καντόνια, ο αριθμός των εποίκων έχει πολλαπλασιαστεί και φτάνει το ένα εκατομμύριο, έχει καταληφθεί η Ιερουσαλήμ και ανακηρύχθηκε αιώνια πρωτεύουσα του Ισραήλ, το οποίο πολιορκεί και στραγγαλίζει τη Γάζα.
Επομένως, η λύση για εμάς είναι να υπάρξει ένα δημοκρατικό, κοσμικό κράτος, όπου όλοι θα συμβιώνουν ανεξάρτητα από τη θρησκεία και τις πεποιθήσεις τους, με ισότιμη υπηκοότητα, με τρόπο που να αναγνωρίζει το δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού να επιστρέψει στη γη του, χωρίς την παρουσία επιθετικών σιωνιστών εποίκων που παραβιάζουν τα δικαιώματά του. Αυτή είναι η λύση που υιοθετεί το Λαϊκό Μέτωπο. Θέλουμε παλαιστινιακό κράτος, σε ολόκληρο το παλαιστινιακό έδαφος, όπου όλοι θα ζουν ισότιμα, με πλήρη δικαιώματα και ευθύνες.
