Στον πολιτικό ορίζοντα, η επόμενη εκλογική αναμέτρηση είναι οι βουλευτικές εκλογές. Ωστόσο, το μεγάλο παιχνίδι που βρίσκεται σε εξέλιξη στο πολιτικό παρασκήνιο αφορά τις προεδρικές εκλογές του 2028. Η μάχη για επικράτηση στην πολιτική αρένα προδιαγράφεται σκληρή και αδυσώπητη και η πρώτη που φαίνεται να μπαίνει στο στόχαστρο, είναι η Αννίτα Δημητρίου. Αυτή είναι η ανάγνωση που γίνεται μετά την κριτική που προσωπικά δέχθηκε τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή και την έκθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας για τη Βουλή, η οποία έφτασε στα όρια της διαπόμπευσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η συζήτηση αυτή μπήκε στη δημόσια σφαίρα σε μια χρονική συγκυρία κατά την οποία η Αννίτα Δημητρίου βρίσκεται στη μέγγενη της εσωκομματικής κριτικής, σε σχέση τόσο με τις διεργασίες για τις βουλευτικές εκλογές όσο και με το έντονο κλίμα αποδυνάμωσης του Δημοκρατικού Συναγερμού, λόγω της ακατάσχετης αιμορραγίας προς το ΕΛΑΜ.
Οι «χαλάστρες» με τους αριστίνδην
Στην Πινδάρου τουλάχιστον όσοι στοιχίζονται με την συναγερμική πρόεδρο, αναγνωρίζουν ότι το τελευταίο διάστημα έχει αρχίσει να βγαίνει στην επιφάνεια έντονη εσωκομματική μουρμούρα για καθυστερήσεις σε σχέση με τα αρχικά χρονοδιαγράμματα για τον καταρτισμό του ψηφοδελτίου των βουλευτικών εκλογών. Καταγράφονται καθυστερήσεις στην επιλογή αριστίνδην με αποτέλεσμα άλλοι να μιλούν για δυστοκία και άλλοι να κάνουν λόγο για τρικλοποδιές για να μην κλείσει το ψηφοδέλτιο.
Παρότι εντοπίστηκαν στόχοι και προσεγγίστηκαν προσωπικότητες υπερκομματικού χαρακτήρα σε όλες τις επαρχίες, σε αρκετές περιπτώσεις, ενώ αρχικά δόθηκε θετική απάντηση, στη συνέχεια τα δεδομένα άλλαξαν. Το αποτέλεσμα είναι να καθυστερούν όλες οι εσωκομματικές διαδικασίες, δημιουργώντας κλίμα δυσφορίας μεταξύ των κομματικών ενδιαφερόμενων, γεγονός που ενισχύει την ενδοκομματική καχυποψία ότι κάποιοι του χώρου λειτουργούν αποτρεπτικά.
Στην Πινδάρου επικρατεί προβληματισμός αλλά και καχυποψία, καθώς το κλίμα αυτό δεν βοηθά την προσπάθεια της ηγεσίας να στηριχθεί το κόμμα στις βουλευτικές εκλογές, διατηρώντας ποσοστά και πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η γενικότερη αβεβαιότητα, που επιτείνεται και από ζητήματα τα οποία αναδεικνύονται στη δημόσια σφαίρα –πριν από την έκθεση για τη Βουλή είχε προηγηθεί εκείνη για τα οικονομικά των κομμάτων– φαίνεται να υποδαυλίζεται και από ενδοκομματικούς παράγοντες
Η αδύναμη φάση στην οποία βρίσκεται η πρόεδρος του ΔΗΣΥ δεν εκλαμβάνεται από όλους αρνητικά. Η φθορά της Αννίτας Δημητρίου, ακόμη κι αν αυτή συνεπάγεται και απώλειες στα ποσοστά του κόμματος, τη βγάζει –σύμφωνα με κάποιες ερμηνείες– εκτός κάδρου του πολιτικού σκηνικού στην προοπτική της «επόμενης μέρας» μετά τις βουλευτικές εκλογές, η οποία ουσιαστικά οδηγεί στις προεδρικές εκλογές.
Σε ένα πολυκερματισμένο τοπίο, όπως αυτό του σημερινού συναγερμικού στρατοπέδου, η πολιτική αποδυνάμωση της Αννίτας εκ των προτέρων ξεκαθαρίζει και καθορίζει το πεδίο για άλλες επιλογές.
Οι αδυναμίες της Αννίτας
Στην εξίσωση μπαίνει και η αδυναμία της προέδρου του κόμματος να διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις. Είτε λόγω χαρακτήρα είτε λόγω απειρίας, η Αννίτα Δημητρίου εμφανίζει συχνά έλλειψη αποφασιστικότητας και αδυναμία χάραξης ξεκάθαρης γραμμής σε ζητήματα πολιτικής και επικαιρότητας. Αυτά τα δεδομένα προκαλούν πολλές φορές και στην ίδια σύγχυση και εκνευρισμό βγάζοντας λανθασμένα μηνύματα προς τα έξω.
Είναι ευρέως συζητήσιμο σε συναγερμικούς κύκλους το «κενό» σε συμβούλους που έχει, τόσο στο κόμμα όσο και στη Βουλή, το οποίο την αφήνει αρκετές φορές εκτεθειμένη. Πρόκειται για ένα κεφάλαιο ευθύνης και της ίδιας, ως προς τις επιλογές των προσώπων που την πλαισιώνουν, αλλά και εκείνων που –για διάφορους λόγους– κράτησε σε απόσταση.
Αυτό έχει δημιουργήσει ένα κλίμα καχυποψίας που στρέφεται πλέον και προς το πρόσωπό της. Η αντιστροφή του και η ανάκτηση της εσωκομματικής εμπιστοσύνης αποτελεί ένα από τα μεγάλα στοιχήματα που καλείται να κερδίσει η Αννίτα Δημητρίου στο επόμενο διάστημα. Ήδη, μία πρώτη νύξη, η οποία ίσως πέρασε απαρατήρητη από πολλούς, έγινε χθες στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος, με την πρόεδρο να καλεί σε συστράτευση και ενίσχυση της εσωκομματικής και κοινοβουλευτικής συνεργασίας.
Οι σχέσεις Αννίτας – Νίκου Χριστοδουλίδη
Στο κάδρο των εξελίξεων επανέρχεται και η επαναξιολόγηση των σχέσεων μεταξύ της προέδρου του ΔΗΣΥ και του Προέδρου της Δημοκρατίας, Νίκου Χριστοδουλίδη. Όπως διαμορφώνεται το σκηνικό, όσο βαθαίνει το χάσμα μεταξύ των δύο πλευρών, τόσο μεγαλύτερο φαίνεται να είναι το αμοιβαίο κόστος.
Αυτή τη στιγμή, τις απώλειες μετρά η Πινδάρου ενόψει των βουλευτικών εκλογών. Σε βάθος χρόνου, όμως, το κόστος θα αγγίξει και την Κυβέρνηση, καθώς ενδέχεται ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης να βρεθεί αντιμέτωπος με μια «βαβυλωνιακή» Βουλή, η οποία δεν θα επιτρέπει την ομαλή λειτουργία του κράτους. Σε αυτή την εξίσωση, η συνεργασία με τον ΔΗΣΥ κρίνεται απαραίτητη. Με ένα κατακερματισμένο πολιτικό σκηνικό στη Δεξιά, το 2028 κινδυνεύουν να είναι όλοι χαμένοι. Για τον λόγο αυτό, παρά την εκατέρωθεν καχυποψία, αρχίζει να γίνεται αντιληπτή και η αμοιβαία ανάγκη για συμπόρευση.
