Όταν επισκέπτομαι τις τάξεις των δημοτικών σχολείων κάθε χρόνο για το πρόγραμμα του Junior Achievement “Η Κοινότητά μας”, ξεκινώ από μια απλή ερώτηση: «Τι είναι ο εθελοντισμός;». Τα παιδάκια σχεδόν πάντα με κοιτούν με μάτια ορθάνοιχτα και γεμάτα απορία. Βλέπω στο βλέμμα τους την αναζήτηση, καθώς επεξεργάζονται τη νέα λέξη. Τότε είναι που τους εξηγώ ότι ο εθελοντισμός πηγάζει από την λέξη, θέλω. Θέλω να είμαι εδώ, θέλω να προσφέρω, θέλω να αφιερώσω τον χρόνο μου.
Και αυτή είναι η απόλυτη αλήθεια. Όλοι μας κάνουμε μικρές ή μεγαλύτερες πράξεις αγάπης επειδή το επιλέγουμε και το θέλουμε. Και το συναίσθημα της προσφοράς δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο. Νοιώθεις ότι συμμετέχεις σε κάτι μεγαλύτερο από εσένα, ότι βάζεις το δικό σου λιθαράκι για κάτι καλύτερο ότι κι αν είναι αυτό.
Φέτος συμμετείχα για τρίτη συνεχή χρονιά στις Ημέρες Εθελοντισμού του PwC Foundation. Όλα ξεκίνησαν από μία ιδέα δύο ανθρώπων, οι οποίοι απλά έψαχναν έναν διαφορετικό τρόπο για να προσφέρουν πίσω στην κοινωνία, μέσα από τον χώρο εργασίας τους. Η ιδέα “αγκαλιάστηκε” αμέσως από όλους και όταν παρουσιάστηκε στους ανθρώπους του οργανισμού βρήκε την πιο ζεστή και θετική ανταπόκριση. Κάθε χρόνο εθελοντές όπως, η Γεωργία, η Θεώνη, η Στέφανη, η Δήμητρα, ο Γιώργος, η Γιάννα, η Χριστίνα και τόσοι άλλοι, βάζουν την ψυχή τους για να διοργανωθούν διαφορετικές δράσεις, ώστε οι άνθρωποι της PwC να επιλέξουν εκείνη που τους αντιπροσωπεύει καλύτερα. Δράσεις με βασικό συστατικό την αγάπη και την θέληση να γίνουν κοινωνοί όλης αυτής της προσπάθειας. Το μετρήσιμο αποτέλεσμα; 13 διαφορετικές δράσεις και 350 εθελοντές!!!! Το μη μετρήσιμο αποτέλεσμα; Πολλά χαρούμενα πρόσωπα, χαμόγελα, ζεστές αγκαλιές, υπερηφάνεια και άπειρα συναισθήματα να πλανιόνται παντού. Από τα ιδρύματα που επισκεφθήκαμε και τα άσυλα που φροντίζουν τα αδέσποτα ζώα, μέχρι τους οργανισμούς που στηρίζουμε για το έργο τους και τις ψυχές μας.
Για εμένα ο εθελοντισμός είναι στάση ζωής και κατάσταση μυαλού. Σκεφτείτε το σαν status στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Εκεί που κάποιος γράφει «η Κωνσταντίνα είναι προβληματισμένη» ή «χαρούμενη» να μπορείς να επιλέξεις «η Κωνσταντίνα προσφέρει». Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια μεγάλη πόλη 6 εκατομμυρίων κατοίκων που η φτώχεια και η ανάγκη κάποιων ανθρώπων ήταν παραπάνω από εμφανείς. Η καρδιά μου «έκλαιγε» όταν έβλεπα παιδιά να ζητιανεύουν ή ανθρώπους να ζουν στους δρόμους. Τότε μέσα μου έδωσα μια μικρή υπόσχεση στον εαυτό μου να βοηθώ όποιον και όποτε μπορώ, κάνοντας κάτι ουσιαστικό. Να γίνω ένας εθελοντής ζωής.
Είμαι πεπεισμένη ότι δεν είμαι μόνη μου. Μου το απέδειξε η ζωή, μου το απέδειξε το PwC Foundation. Όλο αυτό το ταξίδι γίνεται με ανθρώπους που σκέφτονται και αισθάνονται όπως εγώ. Τώρα ξέρω ότι είμαστε πολλοί και κάθε χρόνο θα γινόμαστε ακόμη περισσότεροι. Υπάρχουν γύρω μας αρκετοί γενναιόδωροι άνθρωποι που θέλουν να μοιράζονται, που θέλουν να συμμετέχουν και να προσφέρουν. Και οι εθελοντές του PwC Foundation επιβεβαιώνουν ακριβώς αυτό. Είναι άνθρωποι κάθε ηλικίας και κάθε βαθμίδας στην επαγγελματική ιεραρχία και κάθε χρόνο χαίρονται να δίνουν ένα βροντερό παρόν, επιλέγοντας την δράση μέσα από την οποία θα προσφέρουν. Και πιστέψτε με το κάνουν με την καρδιά τους.
Όταν προσφέρεις δεν έχει καμία σημασία το τι, το πόσο ή το πότε. Σημασία έχει να το κάνεις. Το λίγο ή το περισσότερο δεν κάνει διαφορά. Την διαφορά την κάνει το θέλω, το μπορώ, το συμμετέχω. Η ευγνωμοσύνη για ότι έχουμε μας οδηγεί στο να προσφέρουμε.
Ας σκεφτούμε λοιπόν διαφορετικά. Ακόμη και το λίγο είναι πολύ στον εθελοντισμό. Καλές γιορτές!
Της Κωνσταντίνας Λογοθέτη, Head of Marketing & Communications της PwC Κύπρου και Διευθύντριας του PwC Foundation
