Ο Διονύσης Σαββόπουλος ξεκίνησε τη μουσική του πορεία πριν από το πραξικόπημα του 1967 και, ως μια αιρετική φωνή της εποχής, δεν άργησε να βρεθεί στο στόχαστρο του καθεστώτος των Συνταγματαρχών.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, συνελήφθη και φυλακίστηκε δύο φορές, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1967, εξαιτίας των πολιτικών του πεποιθήσεων.
«Έχω μείνει σε ένα κελί για πάρα πολύ καιρό», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά για εκείνη την περίοδο.
Παρά τις συνθήκες, δεν σταμάτησε να δημιουργεί. «Μπορεί βέβαια να ήμουν στενεμένος, αλλά ένα φως μέσα μου έγραφε τραγούδια. Το τραγούδι “Δημοσθένους λέξις” γράφτηκε εκεί», είχε αποκαλύψει, περιγράφοντας πώς η έμπνευση κατάφερε να επιβιώσει ακόμη και μέσα στη φυλακή.
Μάλιστα, όπως είχε αποκαλύψει ο ίδιος, ο πρώτος τίτλος του τραγουδιού ήταν «Εμβατήριο για μετέωρο φυλακισμένο».
«Τους δούλεψα κανονικά»
«Ανακάτεψα εκ των υστέρων τον Δημοσθένη για να ξεγελάσω τη λογοκρισία. Τους δούλεψα κανονικά. Δεν με επηρέασε η στενότης ή ο περιορισμός, πετούσα μέσα μου. Πάντα έφερνα εκείνο που συνέβη τότε και το ζούσα στο τώρα. Δεν πήγαινα στο παρελθόν. Έφερνα το παρελθόν στον παρόντα χρόνο» είχε αφηγηθεί.
Μόλις τον Ιανουάριο του 2025, σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην ΕΡΤ, είχε δηλώσει πως «αυτά που έζησα στην φυλακή είναι παράσημα».
Όπως είχε αποκαλύψει τότε, η απομόνωση μετά τα βασανιστήρια ήταν ίσως η πιο δύσκολη εμπειρία. «Δεν πέρναγε η ώρα… Άρχισα να φτιάχνω τραγούδια. Έτσι πέρασε». Ο ίδιος λέει ότι δεν κρατά κακία για την κριτική που του έχει ασκηθεί: «Μήπως ξέρουν κι αυτοί τι κάνουν; Είναι παράσημα αυτά που έζησα στη φυλακή».
cnn.gr