Στερείται ευρύτητας η φορολογική μεταρρύθμιση για να θεωρείται πραγματική μεταρρύθμιση, αναφέρει σε σημείωμα του το Δημοσιονομικό Συμβούλιο. Όπως τονίζει, αποτελεί (ίσως χαμένη) ευκαιρία για να τεθούν στην οικονομία φορολογικά κίνητρα και αντικίνητρα τα οποία να συνάδουν με στόχους, σκοπούς και προτεραιότητες που έχουν τεθεί διαχρονικά.
Παράλληλα, επαναλαμβάνει πως στόχος της φορολογικής πολιτικής πρέπει να είναι, όχι μόνο η δημιουργία και η είσπραξη εσόδων για το κράτος, αλλά και η δημιουργία κινήτρων που να επηρεάζουν τη συμπεριφορά των οικονομικών φορέων (νοικοκυριών και επιχειρήσεων)». Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αντικαταστήσει κρατικά έσοδα-και-δαπάνες με λιγότερο στρεβλωτικές δυναμικές εντός της αγοράς, προς εξυπηρέτηση εθνικών και κοινωνικών στόχων» προστίθεται στο σημείωμα του Δημοσιονομικού Συμβουλίου. Επίσης υποδεικνύει, πως για την προστασία των συμφερόντων του κράτους, αλλά και της φορολογικής δικαιοσύνης, η ενίσχυση των εξουσιών του κράτους δεν είναι ανεπιθύμητη, αλλά θα πρέπει να συνοδεύεται από ικανές δικλείδες ασφαλείας για προστασία των δικαιωμάτων του φορολογούμενου/πολίτη.
Να παρουσιαστούν αναλύσεις
Σύμφωνα με το Δημοσιονομικό Συμβούλιο, κατά τη συζήτηση των νομοθετημάτων στη Βουλή θα πρέπει να παρουσιαστούν αναλύσεις σεναρίων για τις επιπτώσεις, αλλά και στην περίπτωση που υπάρξουν διαφοροποιήσεις από το Κοινοβούλιο. Την ίδια ώρα, το Συμβούλιο, υποστηρίζει πως μια σημαντική αδυναμία της προσπάθειας της κυβέρνησης, είναι η απουσία λεπτομερών σεναρίων για πιθανές αλλαγές που μπορεί να προκύψουν μέσα από την κοινοβουλευτική διαδικασία. «Για παράδειγμα, η όποια διαφοροποίηση του αφορολόγητου ορίου, είτε άνω είτε κάτω του προτεινόμενου ορίου των 20.500 ευρώ (με τις όποιες διαφοροποιήσεις και απαλλαγές) θα πρέπει να τύχει συγκεκριμένης εκτίμησης κόστους. Αν, λόγου χάρη, το όριο αυξηθεί, τότε το κράτος πιθανόν να υποστεί σημαντικές απώλειες εσόδων καθώς το συγκεκριμένο ετήσιο εισόδημα βρίσκεται κοντά στην δεσπόζουσα τιμή (mode) κατανομής εισοδήματος.
Ωστόσο, ακριβής εκτίμηση δεν μπορεί να γίνει ελλείψει συγκεκριμένων στοιχείων» προσθέτει. Υποδεικνύει, επίσης πως εκτιμήσεις σεναρίων για τις όποιες διαφοροποιήσεις που ενδεχομένως προκύψουν κατά την συζήτηση μέχρι και την ψήφιση των νομοσχεδίων στη Βουλή, πρέπει οπωσδήποτε να προηγηθούν της οποιασδήποτε διαφοροποίησης στην κυβερνητική πρόταση, πριν την οριστική ψήφιση.
Δεν αρκεί μόνο η αύξηση του εταιρικού φόρου
Σε σχέση με την αύξηση του εταιρικού φόρου, σημείωσε, πως δεν αρκεί από μόνη της για να φέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα στην μεταρρύθμιση. Όπως τονίζει, η αλλαγή αυτή πρέπει να συνοδευτεί από συμπληρωματικές κινήσεις και στρατηγικές. «Χωρίς τις επιπλέον μη φορολογικές κινήσεις, η διόρθωση στον εταιρικό φόρο δύσκολα μπορεί να αποφέρει ουσιαστικά αποτελέσματα, έχοντας πάντα υπόψη πως η αύξηση της συγκεκριμένης φορολογίας δεν θα είναι, τουλάχιστον για τα πρώτα χρόνια, οικονομικά ανώδυνη», τονίζει. Ταυτόχρονα , υπογραμμίζει πως η αύξηση του εταιρικού φόρου από 12,5% σε 15% ήταν μια προσαρμογή που ανταποκρίνεται στις διεθνείς εξελίξεις και στην ανάγκη για βελτίωση της εικόνας της χώρας στο εξωτερικό. Καταλήγοντας, σημειώνει πως η ενίσχυση των άμεσων ξένων επενδύσεων αποτελεί, καθοριστικό παράγοντα για την επιτυχία της μεταρρύθμισης.
