Η συστηματική αλλαγή των ελληνικών τοπωνυμίων στις κατεχόμενες περιοχές από το τουρκικό κατοχικό καθεστώς αποτελεί μια μορφή πολιτιστικής αλλοίωσης, καθώς επιχειρεί να αποκόψει τον ιστορικό δεσμό των περιοχών με το παρελθόν τους.
Η βάση πίσω από αυτή την πρακτική είναι η δημιουργία μιας νέας πολιτικής και πολιτιστικής αφήγησης. Το μοναδικό μας όπλο προς το παρόν, απέναντι στην πολιτιστική αλλοίωση του τόπου μας, είναι η μνήμη και η διαμαρτυρία.
Πώς να συνεχίσουμε όμως, όταν η ίδια η κρατική ραδιοτηλεόραση χρησιμοποιεί τουρκικούς χάρτες με τουρκικές ονομασίες όπως για παράδειγμα η «Girne» (αντί της Κερύνειας), για να παρουσιάσει απλά την κλίμακα και το βάθος ενός σεισμού.
Εκτιμούμε ότι πρόκειται περί λάθους. Προφανώς, έψαχναν ένα χάρτη για να παρουσιαστεί ένας σεισμός. Διακυβεύονται, ωστόσο, ζητήματα θεσμικής ευθύνης, ιστορικής μνήμης και σεβασμού προς την ίδια την Κυπριακή Δημοκρατία.
Ας είμαστε πιο προσεκτικοί με την χρήση χαρτών και ορθής ορολογίας. Η δημόσια ραδιοτηλεόραση οφείλει να διασφαλίζει ότι το περιεχόμενό της δεν νομιμοποιεί, έστω και ακούσια, τετελεσμένα της κατοχής.
