Πριν από λίγες ημέρες, ο Νικόλας Παπαχρυσοστόμου επέστρεψε από τη Δυτική Όχθη, όπου για δύο μήνες βρέθηκε στην πρώτη γραμμή μιας περιοχής που η καθημερινότητα έχει ταυτιστεί με τον τρόμο και την ανασφάλεια.
«Δεν έβλεπες κανέναν και αυτόματα αναρωτιόσουν εάν έχει απομείνει κανείς», περιγράφει στα «ΝΕΑ» ο επικεφαλής επειγουσών παρεμβάσεων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, ο οποίος δεν είναι άγνωστος με τις ανθρωπιστικές κρίσεις. Κονγκό, Μπουρκίνα Φάσο, Καμερούν, Μοζαμβίκη, Νότιο Σουδάν, Μπανγκλαντές, Κολομβία, Ιράκ, Υεμένη, Λίβανος: είναι μερικές μόνο από τις χώρες όπου έχει υπηρετήσει τα προηγούμενα χρόνια.
Αποστολές σε εμπόλεμες ζώνες
Ως επικεφαλής αποστολών, ο Νικόλας Παπαχρυσοστόμου είναι υπεύθυνος για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση παρεμβάσεων που αφορούν από τη λειτουργία κέντρων υγείας μέχρι την παροχή υγειονομικού υλικού και ειδών πρώτης ανάγκης. Στα μέσα Νοεμβρίου 2023 ήταν μεταξύ των πρώτων που μπήκαν στη Γάζα με την ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, όταν επικρατούσε μια «στοιχειωμένη ησυχία» σε έναν τόπο όπου η ζωή φαινόταν να έχει σταματήσει.
«Πλησιάζοντας στη Χαν Γιουνίς, θυμάμαι μόνο μια ηλικιωμένη με ένα γαϊδούρι και ένα κάρο με λαχανικά. Ήταν η μοναδική ένδειξη ζωής. Λίγες ώρες αργότερα ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί που πλησίαζαν συνεχώς», αφηγείται.
Οι εικόνες που μεταφέρει είναι συγκλονιστικές: δυσανάλογη βία, θύματα κυρίως γυναίκες και παιδιά, νοσοκομεία γειτνιάζοντα με ερείπια, ερωτήματα χωρίς απαντήσεις για τις οικογένειες που χάθηκαν. Ο ίδιος θυμάται πως μέσα σε λίγες ημέρες, 10 μέλη των Γιατρών Χωρίς Σύνορα σκοτώθηκαν στη Γάζα.
Από τον χρηματοοικονομικό κλάδο στις αποστολές
Η πορεία του, ωστόσο, δεν ξεκίνησε από τον χώρο της ανθρωπιστικής βοήθειας. Με σπουδές στα οικονομικά και στη χρηματοοικονομική και με καριέρα σε υποσχόμενο κλάδο, ακολούθησε την «καθιερωμένη» διαδρομή της επιτυχίας. «Ήμουν ο καλός μαθητής, με καλές σπουδές και μια σταθερή δουλειά. Αλλά δεν ήταν το δικό μου όνειρο», λέει.
Αντίθετα, επέλεξε να αλλάξει ριζικά πορεία. Για οκτώ χρόνια, ταξίδεψε με ένα σακίδιο στις πέντε ηπείρους, αναζητώντας τον εαυτό του, γνωρίζοντας άλλες κουλτούρες και βιώνοντας συνθήκες στέρησης από επιλογή. Η εμπειρία αυτή τον οδήγησε τελικά στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, όπου το ταξίδι μετατράπηκε σε αποστολή βοήθειας σε εμπόλεμες ζώνες και πληγείσες περιοχές.
Η αποστολή στη Δυτική Όχθη
Στη Δυτική Όχθη, όπου οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έχουν παρουσία από τα τέλη της δεκαετίας του ’80, ο Παπαχρυσοστόμου και η ομάδα του έστησαν ιατρικές κλινικές, διαπιστώνοντας τις τεράστιες ελλείψεις στη φροντίδα χρόνιων παθήσεων. Από τους 1.200 ασθενείς που εξυπηρέτησαν, σχεδόν το 25% ήταν υπερτασικοί.
«Μπορεί οι μάχες σώμα με σώμα να μην είναι καθημερινές, ωστόσο ο τρόμος είναι διάχυτος», τονίζει. Οι προφορικές ειδοποιήσεις εκκένωσης, οι αυθαίρετες συλλήψεις και η χρήση κατοικιών ως στρατηγείων έχουν καταστήσει τη ζωή στη Δυτική Όχθη αβίωτη.
«Ήμουν εκεί όταν ξεκίνησε η μαζική είσοδος στρατευμάτων, που συνεχίζεται για πάνω από 80 ημέρες — το μεγαλύτερο διάστημα από το 2000», σημειώνει.
Αριθμοί που σοκάρουν
Οι αριθμοί που παραθέτει είναι ενδεικτικοί της κλίμακας της κρίσης: μέσα σε δύο μήνες, 100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, 850 νέα εμπόδια έχουν στηθεί και 64 επιθέσεις εναντίον επαγγελματιών υγείας έχουν καταγραφεί. Μέχρι τον Μάρτιο 2025, περισσότεροι από 940 Παλαιστίνιοι είχαν σκοτωθεί, 8.000 τραυματίστηκαν, ενώ 12.000 πολίτες στη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ συνελήφθησαν.
«Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα καταδίκασαν απερίφραστα την επίθεση της Χαμάς», υπογραμμίζει ο Παπαχρυσοστόμου. «Όμως, αυτό που ζούμε είναι ο αφανισμός της ζωής. Ο κόσμος δεν πρέπει να ξεχνάει ότι ο πόλεμος συνεχίζεται και τα θύματα αυξάνονται καθημερινά. Η Γάζα και η Δυτική Όχθη δεν πρέπει να περάσουν στο παρασκήνιο».
in.gr
