Οι ιρανικές πυραυλικές επιθέσεις έχουν αφήσει πίσω τους θάνατο και καταστροφές. Στο προάστιο Ραμάτ Γκαν του Τελ Αβίβ τα ερείπια κάποιων κτιρίων μοιάζουν με κομμάτια που έχουν πέσει από μια άλλη πραγματικότητα.
Η ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ορλί Νόι σχολιάζει: «Τα κατεστραμμένα κτίρια στο Ραμάτ Γκαν αλλά και στο Τελ Αβίβ, οι κρατήρες και τα σύννεφα σκόνης, είναι τα ίδια με αυτά που βλέπουμε στη Γάζα, αν και σε ασύγκριτη μικρότερη κλίμακα καταστροφής. Αυτές οι εικόνες πρέπει να μας αφυπνίσουν από την παραληρηματική φαντασίωση ότι είμαστε άτρωτοι σε όλα, ότι μπορούμε να επιβιώσουμε σε αυτήν την περιοχή μόνο χάρη στην ωμή βία, στα όπλα μας».
«Έχουμε γίνει …πρώτη γραμμή του πολέμου, μετά από τόσες πολλές συγκρούσεις», λένε οι κάτοικοι.
Ο γνωστός Ισραηλινός συγγραφέας Ετγκάρ Κερέτ γράφει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Αυτοί οι ιρανικοί πύραυλοι μου υπενθυμίζουν ότι παράλληλα με τον άχρηστο και σκληρό πόλεμο στον οποίο ο Νετανιάχου συνεχίζει να μας σέρνει στη Γάζα, υπάρχουν και άλλοι πόλεμοι εναντίον πραγματικών και ισχυρών εχθρών που απειλούν την ύπαρξή μας. Και καθώς συγκεντρωνόμαστε στην μπροστινή μας πόρτα, η οποία τρέμει από τον θόρυβο των εκρήξεων, ελπίζουμε ότι όπως ξέραμε πάντα πώς να κερδίζουμε τους πολέμους που πρέπει να κερδίσουμε, ίσως τελικά μάθουμε να βάλουμε τέλος σε εκείνους που, εκτός από το να σκοτώνουν, δεν μας επιτρέπουν να προοδεύσουμε με κανέναν τρόπο».
Οι ιρανικοί πύραυλοι έχουν διαπεράσει την ισραηλινή άμυνα με σχετική ευκολία, προκαλώντας τεράστιες υλικές ζημιές, 13 νεκρούς, εκατοντάδες τραυματίες και μια πολύ πιο σοβαρή ψυχολογική και στρατηγική κατάρρευση: αυτήν της αξιοπιστίας του άτρωτου Ισραήλ.
Ο Σιδερένιος Θόλος
Στον νέο πόλεμο στη Μέση Ανατολή, η πραγματική είδηση δεν είναι ότι το Ισραήλ έπληξε δεκάδες στόχους στο Ιράν, αλλά ότι δεν μπορεί πλέον να αμυνθεί αποτελεσματικά απέναντι στην Τεχεράνη.
Μια ιστορική αλλαγή συντελείται στη Μέση Ανατολή: για πρώτη φορά από τη γέννησή του, το Κράτος του Ισραήλ εμφανίζεται πραγματικά ευάλωτο σε αμυντικό επίπεδο.
Παρά τις διαβεβαιώσεις πολλών δυτικών μέσων ενημέρωσης, η πραγματικότητα δείχνει μια πολύ διαφορετική εικόνα: το ισραηλινό αντιαεροπορικό αμυντικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένου του πολυδιαφημισμένου Σιδερένιου Θόλου, έχει διαπεραστεί από τους ιρανικούς πυραύλους νέας γενιάς.
Πολλά είναι τα ερωτήματα σχετικά με την πραγματική αποτελεσματικότητα της αντιπυραυλικής ασπίδας του εβραϊκού κράτους. Ο ένας στους τέσσερις πυραύλους που εκτόξευσε το Ιράν, διαπέρασε τον υποτιθέμενο άτρωτο Σιδερένιο Θόλο (Kippat Barzel ). Ενα αμυντικό σύστημα που αναπτύχθηκε από την Rafael Advanced Defense Systems σε συνεργασία με την Israel Aerospace Industries και χρηματοδοτήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δηλωμένος στόχος του είναι η αναχαίτιση πυραύλων μικρής εμβέλειας και βλημάτων πυροβολικού σε ακτίνα περίπου 70 χλμ. Από την εισαγωγή του το 2011, ο Σιδερένιος Θόλος έχει διαφημιστεί ως θρίαμβος της ισραηλινής στρατιωτικής τεχνολογίας, ικανός να εξουδετερώσει χιλιάδες πυραύλους που εκτοξεύονταν από τη Γάζα.
Ωστόσο, η αφήγηση αυτή συχνά αγνοεί μια βασική διάκριση: Ο Σιδερένιος Θόλος είναι αποτελεσματικός μόνο έναντι σχετικά απλών απειλών, όπως οι πύραυλοι Qassam ή Grad, οι οποίοι δεν διαθέτουν συστήματα καθοδήγησης και έχουν προβλέψιμες τροχιές. Εναντίον βαλλιστικών πυραύλων, κρουζ ή υπερηχητικών, ο Σιδερένιος Θόλος απλά δεν έχει σχεδιαστεί για να λειτουργεί.
Η Σφεντόνα του Δαβίδ και το Βέλος
Αντιμέτωπο με πιο εξελιγμένες απειλές, το Ισραήλ έχει σταδιακά κατασκευάσει ένα πολυεπίπεδο αμυντικό σύστημα που περιλαμβάνει:
-Τη Σφεντόνα του Δαυίδ: Σχεδιασμένη για την αναχαίτιση πυραύλων μεσαίου βεληνεκούς (70-300 χλμ.) και προηγμένων πυραύλων κρουζ. Ωστόσο, αυτό το σύστημα έχει επίσης δείξει περιορισμούς στην ικανότητά του να διακρίνει ταυτόχρονες απειλές.
-Βέλος 2 και Βέλος 3: Δύο συστήματα αχεδιασμένα για την αναχαίτιση βαλλιστικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, που εκτοξεύονται κυρίως από την Υεμένη ή το Ιράν. Το Βέλος 3 έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις πιο προηγμένες τεχνολογίες, αλλά τα πραγματικά δεδομένα αναχαίτισης είναι απόρρητα και οι δημόσιες δοκιμές δεν αντιπροσωπεύουν πολύπλοκα σενάρια πολέμου.
Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης ιρανικής επίθεσης – μιας συντονισμένης επίθεσης που περιλάμβανε μη επανδρωμένα αεροσκάφη Shahed, βαλλιστικούς πυραύλους και πυραύλους κρουζ – η αμυντική αρχιτεκτονική του Ισραήλ δυσκολεύτηκε να αντέξει το πλήγμα.
Μερικοί πύραυλοι αναχαιτίστηκαν χάρη στην αποφασιστική υποστήριξη από τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία, αλλά άλλοι έπληξαν πολιτικούς στόχους και ευαίσθητες υποδομές. Ένας ισραηλινός σκοτώθηκε τότε. Και όχι λόγω έλλειψης άμυνας, αλλά της αποτυχίας της.
Το πιο ανησυχητικό γεγονός δεν είναι τόσο η μερική αποτυχία του Σιδερένιου Θόλου, όσο το ότι ακόμη και με την αμερικανική στρατιωτική και τεχνολογική υποστήριξη, το Ισραήλ δεν μπορεί να προστατευθεί πλήρως από μια καλά συντονισμένη πυραυλική επίθεση. Αν αυτό ισχύει για το Τελ Αβίβ – μία από τις πιο στρατιωτικά οχυρωμένες πόλεις στον κόσμο – τι θα μπορούσε να συμβεί σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, σε περίπτωση επίθεσης από μια άλλη δύναμη;
Το Ισραήλ έχει υποστεί ένα πολύ σκληρό πλήγμα. Η ασπίδα δεν έχει καταρρεύσει, αλλά έχει δείξει βαθιές ρωγμές.
naftemporiki.gr
