Η πρόσφατη σεισμική δόνηση των 6,2 Ρίχτερ στην Τουρκία αναζωπύρωσε τη συζήτηση για τον κίνδυνο ισχυρού σεισμού στην Κωνσταντινούπολη, με επιστήμονες να προειδοποιούν για τον αυξανόμενο σεισμικό κίνδυνο στην περιοχή.
Ο γεωλόγος και διευθυντής ερευνών του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛ.ΚΕ.ΘΕ), Δρ. Δημήτρης Σακελλαρίου, παρουσιάζει νέα δεδομένα και χάρτες που καταγράφουν την εξέλιξη της σεισμικής δραστηριότητας στη βόρεια Τουρκία. Όπως εξηγεί, η Κωνσταντινούπολη βρίσκεται σε ένα από τα πιο ενεργά ρήγματα της Ανατολίας, γεγονός που ενισχύει τις εκτιμήσεις της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας για επικείμενο σεισμό άνω των 7 Ρίχτερ.
Οι σεισμολόγοι επισημαίνουν ότι οι γεωλογικές πιέσεις που έχουν συσσωρευτεί τις τελευταίες δεκαετίες ενδέχεται να εκτονωθούν με έναν καταστροφικό σεισμό, με σοβαρές συνέπειες για τη μητρόπολη των 16 εκατομμυρίων κατοίκων.
Σύμφωνα με τον κ. Σακελλαρίου τα ρήγματα της ρηξιγενούς ζώνης στη θάλασσα του Μαρμαρά έχουν συνολικό μήκος 160 χιλιόμετρα από τη δυτική μέχρι την ανατολική άκρη. Τα επίκεντρα του σεισμού των 6,2 Ρίχτερ αλλά και των μετασεισμών που ακολούθησαν εκτείνονται σε μήκος 25 χιλιομέτρων ενός εκ των ρηγμάτων της ρηξιγενούς ζώνης της βόρειας Ανατολίας.
Όπως εξηγεί ο κ. Σακελλαρίου υπάρχουν ρήγματα μήκους 65 χιλιομέτρων και 75 χιλιομέτρων τα οποία δεν έχουν ενεργοποιηθεί και είναι αυτά που έχει συσσωρευτεί ενέργεια. Η ενέργεια αυτή συσσωρεύτηκε μετά τους φονικούς σεισμούς άνω των 7 Ρίχτερ που έγιναν το 1912 και το 1999 ενώ ενέργεια συσσωρεύτηκε και με τον σεισμό της περασμένης Τετάρτης.
Λόγω λοιπόν αυτής της ενέργειας αλλά και λόγω του ότι ήδη από το 2020 περιμένουν έναν πολύ ισχυρό σεισμό οι Τούρκοι επιστήμονες, εκφράζουν την εκτίμηση ότι αναμένουν σεισμό άνω των 7 Ρίχτερ στην Κωνσταντινούπολη.
Στην ανάρτησή του ο κ. Σακελλαρίου αναφέρει τα εξής συνοδεύοντάς τα με δυο χάρτες που εξηγεί:
1) με λεπτές γκρι γραμμές τα ρήγματα της Ρηξιγενούς Ζώνης Βόρειας Ανατολίας στη Θάλασσα του Μαρμαρα με συνολικό μήκος περίπου 160 χλμ από τη δυτική μέχρι την ανατολική άκρη.
2) με πορτοκαλί και κόκκινους κύκλους τα επίκεντρα του σεισμού M6,2 και των μετασεισμών με μέγεθος Μ>4. Τα επίκεντρα εκτείνονται σε μήκος 25 χλμ περίπου κατά μήκος ενός από τα ρήγματα.
3) με άσπρη γραμμή στο δυτικό και το ανατολικό άκρο της θάλασσας του Μαρμαρά σημειώνονται τα ρήγματα που “έσπασαν” το 1912 με σεισμό Μ7.4 και το 1999 με σεισμό Μ7.8. Ο κάτω χάρτης περιέχει ακριβώς τα ίδια στοιχεία στην ίδια περιοχή, σε δορυφορική εικόνα Google Earth και βυθομετρία από το EMODnet Bathymetry.
Η σεισμική ακολουθία που ξεκίνησε χτές με τον Μ6,2, έσπασε ένα ρήγμα μήκους περίπου 25 χλμ. Δυτικά και ανατολικά από αυτό, υπάρχουν ρήγματα μήκους 65 χλμ (TekirdagBasin) και 75 χλμ (Cinarcik Basin), τα οποία δεν έχουν ακόμη ενεργοποιηθεί. Αυτά είναι τα ρήγματα, στα οποία έχει συσσωρευτεί τεκτονική τάση μετά την εκτόνωση των γειτονικών ρηγμάτων με τους σεισμούς του 1912, του 1999 και τον χτεσινό σεισμό.
Και τα δύο ρήγματα έχουν δυναμικό για σεισμούς μεγέθους μέχρι Μ7+, ανάλογα με το μήκος του κάθε ρήγματος που θα ενεργοποιηθεί. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποιό από τα δύο θα ενεργοποιηθεί πρώτο ούτε πότε θα γίνει αυτό. Μπορούμε μόνο να ευχηθούμε η Τουρκία να έχει τον χρόνο και τη βούληση να κάνει τις απαιτούμενες ενέργειες για την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων του σεισμού που αναπόφευκτα θα πλήξει και την Κωνσταντινούπολη».
Η μετασεισμική ακολουθία των 6,2 Ρίχτερ στην Κωνσταντινούπολη συνεχίζεται με τους κατοίκους της πόλης στη Δυτική Τουρκία να παραμένουν ανήσυχοι. Ο μεγαλύτερος μετασεισμός που καταγράφηκε μέχρι στιγμής είναι στα 5,9 Ρίχτερ δυο λεπτά μετά τα 6,2 Ρίχτερ ενώ έχουν καταγραφεί και άλλοι με τους πιο ισχυρούς να είναι από 4,4 Ρίχτερ έως 4,9 Ρίχτερ».
iefimerida.gr
