Ήταν πριν από 52 χρόνια, Χριστούγεννα του 1973, όταν ο σημερινός Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος έλαβε τον τρίτο βαθμό της ιεροσύνης, αυτόν του Επισκόπου, αφού λίγες μέρες πριν είχε εκλεγεί από την Ιερά Σύνοδο Μητροπολίτης Φιλαδελφείας.
Τα Χριστούγεννα του 2025, χειροτόνησε σε Πρεσβύτερο τον διάκονο Σωφρόνιο Garaiacu, αδελφό της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου Έσσεξ, που βρίσκεται κοντά στο Λονδίνο. Ο Πατριάρχης, στην ομιλία του, αναφέρθηκε στον υπερεθνικό χαρακτήρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το οποίο, όπως είπε, υπενθυμίζοντας τους λόγους του μακαριστού Μητροπολίτου Περγάμου Ιωάννου, «δεν συνδέεται με περιβάλλοντα στενά εθνικά». Απευθυνόμενος στον νέο Πρεσβύτερο, μεταξύ άλλων, τόνισε: «Ο ιερεύς δεν υπηρετεί την ιδέαν μιάς ‘αφηρημένης ανθρωπότητος’, αλλά πάντοτε συγκεκριμένους ανθρώπους, μοναδικά πρόσωπα. Δεν υπάρχει εδώ χώρος διά την λεγομένην ‘εικονικήν ιερωσύνην’».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο κ. Βαρθολομαίος σημείωσε: Εν τη εννοία ταύτη, οι κληρικοί της Μητρός Εκκλησίας, της «οντολογικώς διακονικής», χαρακτηρίζονται από κοινήν κατανόησιν της εκκλησιαστικής των αποστολής. Γνωρίζομεν άπαντες την ευθύνην του λειτουργήματος του εργάτου του αμπελώνος του Κυρίου. Δεν υπάρχει εδώ χώρος διά την λεγομένην «εικονικήν ιερωσύνην», την τυρβαζομένην περί το «φαίνεσθαι» και όχι περί το «είναι». Πως θα κηρύξωμεν το Ευαγγέλιον της αγάπης, πως θα εγγίσωμεν τας ψυχάς των πιστών με διάκρισιν, με κατανόησιν, με σεβασμόν προς την προσωπικότητα και τας ευαισθησίας των, εάν δεν αγαπώμεν, εάν είμεθα ακοινώνητοι, νωθροί και ράθυμοι; Πως θα επιδείξωμεν ιδιαιτέραν μέριμναν διά την νεολαίαν και την εν Χριστώ οικοδομήν της, εάν είμεθα απαιδιόδοξοι και δεν έχωμεν εμπιστοσύνην εις την πρόνοιαν του Θεού, εάν υποτιμώμεν τας αναζητήσεις και τας ελπίδας των νέων; Πως θα πείσωμεν την νεάν γενεάν ότι η ζωή εν Χριστώ είναι αληθινή ελευθερία που απελευθερώνει τας δημιουργικάς δυνάμεις του ανθρώπου, όταν η ζωή μας δεν είναι απτή παρουσία αυτής της ελευθερίας, μαρτυρουμένη διά των καρπών του Αγίου Πνεύματος, «αγάπης, χαράς, ειρήνης, μακροθυμίας, χρηστότητος, αγαθωσύνης, πίστεως, πραότητος, εγκρατείας» (Γαλ. στ’, 22-23); Διά τον γνήσιον ποιμένα είναι αδιανόητον να επιθυμή ακόμη και την ιδικήν του σωτηρίαν, εάν δεν σωθούν και τα πνευματικά του τέκνα μαζί με αυτόν. Η Ορθόδοξος συνείδησις αυτόν τον ιερέα τιμά και σέβεται ιδιαιτέρως».
Ο Αρχιγραμματέας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης κ. Βοσπόριος, ανέγνωσε την Πατριαρχική Απόδειξη για την εορτή των Χριστουγέννων. Σε αυτή ο Παναγιώτατος τονίζει:
«Το Ευαγγέλιον της ειρήνης αφορά εξόχως εις ημάς τους Χριστιανούς. Θεωρούμεν ανεπίτρεπτον την αδιαφορίαν διά την διάσπασιν της Χριστιανοσύνης, ιδίως όταν αύτη συνοδεύεται από φονταμενταλισμόν και ρητήν απόρριψιν των διαχριστιανικών διαλόγων, οι οποίοι έχουν τελικόν σκοπόν την υπέρβασιν της διαιρέσεως και την επίτευξιν της ενότητος. Το χρέος του αγώνος διά την χριστιανικήν ενότητα είναι αδιαπραγμάτευτον. Εις την νέαν γενεάν των Χριστιανών ανήκει η ευθύνη της συνεχίσεως των προσπαθειών των πρωτεργατών της Οικουμενικής Κινήσεως και της δικαιώσεως των οραμάτων και των μόχθων των».
ΦΩΤΟ: Ν. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ
