Από τον Λίνο Παναγή
Αν αγαπάτε τις έξυπνες σειρές που μπλέκουν την ένταση του θρίλερ με το σαρκαστικό βρετανικό χιούμορ, το «Frauds» θα γίνει το νέο σας κόλλημα. Η σειρά έκανε πρεμιέρα στις 5 Οκτωβρίου στην πλατφόρμα ITVX και μέσα σε λίγα 24ωρα έγινε talk of the town στη Βρετανία, και όχι άδικα.
ΕΝΑ «ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΟΛΠΟ» ΜΕ ΠΑΛΙΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ
Η ιστορία ξεκινά όταν η Bert, μια πρώην απατεώνισσα που πέρασε δέκα χρόνια στη φυλακή, αποφασίζει να επανέλθει για ένα τελευταίο, «καθαρό» χτύπημα: μια ληστεία τέχνης που υπόσχεται να της εξασφαλίσει μια ήσυχη ζωή. Μόνο που το σχέδιο μπλέκει, όταν στο παιχνίδι ξαναμπαίνει η Sam, η πρώην συνεργάτιδά της – και το παρελθόν που πίστευαν πως είχαν θάψει. Σύντομα, το «Frauds» μετατρέπεται από «heist story»σε ένα ευφυές παιχνίδι εξουσίας, συναισθημάτων και… ψεμάτων. Γιατί εδώ, το ποιος εξαπατά ποιον αλλάζει από σκηνή σε σκηνή.
ΣΑΡΚΑΣΜΟΣ, ΣΑΣΠΕΝΣ ΚΑΙ ΔΥΟ ΕΚΡΗΚΤΙΚΕΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΕΣ
Η σειρά στηρίζεται στις εντυπωσιακές ερμηνείες της Suranne Jones και της Jodie Whittaker, που δίνουν νέα διάσταση στο «buddy drama». Οι διάλογοι είναι κοφτεροί, γεμάτοι ειρωνεία και ανατροπές, ενώ η σκηνοθεσία κρατά τον ρυθμό ακριβώς εκεί που πρέπει -ούτε βαρετό δράμα, ούτε φτηνό χιούμορ.
Το «Frauds» δεν είναι άλλη μια σειρά για ληστείες. Είναι μια έξυπνη ματιά πάνω στο τι σημαίνει «δεύτερη ευκαιρία» και πόσο εύκολα οι άνθρωποι επιστρέφουν στις παλιές τους συνήθειες όταν το σύστημα τους κλείνει κάθε άλλη πόρτα. Είναι witty, καλογραμμένο και ανεπιτήδευτα cool, η τέλεια σειρά για binge-watching με ένα ποτήρι κρασί και ελαφρύ… δέος.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΣ
Αυτό που κάνει τη σειρά να ξεχωρίζει, είναι ότι δεν σε πιάνει από το χέρι για να σου δείξει ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Σε αφήνει να χαθείς λίγο μέσα στα ηθικά γκρίζα, να συμπαθήσεις ανθρώπους που κανονικά δεν θα έπρεπε, και να θυμηθείς πως κανείς δεν είναι “καθαρός” όταν παλεύει να επιβιώσει.
Πέρα από τη δράση, αυτό που μένει είναι η χημεία των δύο πρωταγωνιστριών. Στις στιγμές που γελούν, πονάνε ή κοντράρονται, υπάρχει εκείνη η αλήθεια που κάνει μια σειρά αξέχαστη. Και ίσως εκεί να κρύβεται το πιο όμορφο ψέμα του «Frauds»: ότι ακόμη κι αν όλα γύρω μας είναι απάτη, οι ανθρώπινες σχέσεις -στις πιο παράξενες μορφές τους- είναι πάντα αληθινές.
