Μετά από 12 αγωνιστικές μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα για τον φετινό ΑΠΟΕΛ ότι είναι αντιφατικός.
Στο ντέρμπι με την Ανόρθωση (1-1), το περασμένο Σάββατο στο «Αντώνης Παπαδόπουλος», επαναλήφθηκε για τρίτη φορά: ήταν καλύτερος στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού από την αντίπαλό του, είχε τις περισσότερες ευκαιρίες και προϋποθέσεις, αλλά στο τέλος δεν νίκησε. «Πάλι καλά» να λέει, μάλιστα, που ισοφάρισε στο 88ο λεπτό.
Μία αγωνιστική προηγουμένως, έχασε ένα «δικό του» παιχνίδι από την ΑΕΛ στο ΓΣΠ (1-2). Κυριάρχησε πλήρως στο πρώτο ημίχρονο, προηγήθηκε και θα μπορούσε να το καθαρίσει με περισσότερα γκολ. Χωρίς να κινδυνεύσει ιδιαίτερα, όμως, χαλάρωσε αδικαιολόγητα και είδε το τρίποντο να γλιστρά μέσα από τα χέρια του και να καταλήγει στα αντίστοιχα της ομάδας της Λεμεσού.
Πίσω στη 2η στροφή του πρωταθλήματος, οι γαλαζοκίτρινοι ήταν καλύτεροι από την Πάφος FC (0-1), αλλά δεν μπόρεσαν να απαντήσουν στο γρήγορο γκολ του Λουκάσεν. Πίεσαν τους πρωταθλητές, είχαν φάσεις, ωστόσο δεν μπόρεσαν να σπρώξουν την μπάλα στα δίχτυα.
Διαβάστε επίσης: Ο ΑΠΟΕΛ σε… οριακή φάση
Όλα αυτά έρχονται να «ακυρώσουν» τους βαθμούς που πάρθηκαν με νύχια και με δόντια, σε βραδιές που η αντίπαλος ήταν καλύτερη. Ο ΑΠΟΕΛ πέρασε δύσκολα στο δεύτερο ημίχρονο με την ΑΕΚ (1-1) και γενικά στο αντίστοιχο με την Ομόνοια (2-2), όμως άντεξε και πήρε τον βαθμό.
Η αντίφαση, ασφαλώς, έχει και την εξήγησή της. Οι ποδοσφαιριστές του Πάμπλο Γκαρσία είναι μαχητές. Παλεύουν σε όλα τα παιχνίδια, δεν τα παρατούν και πολλές φορές δικαιώνονται. Στοιχεία πολύ θετικά, που δεν είναι όμως αρκετά παντού και πάντοτε.
Διότι όταν πρέπει να καθαρίσουν παιχνίδια στις βραδιές που υπερέχουν σε απόδοση, άλλα είναι τα χαρίσματα που χρειάζονται: η ποιότητα και το καθαρό μυαλό στη δημιουργία και στα τελειώματα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή.
