Η πρόσφατη άνοδος του χρυσού πάνω από τα 3.400 δολάρια μπορεί να συνεχιστεί ακόμη περισσότερο. Ενώ η έλλειψη αποδείξεων για κάτι τέτοιο μπορεί να θεωρηθεί αποθαρρυντική, ο Κλοντ Ερμπ υποστηρίζει ότι οι επενδυτές αντιμετώπιζαν πάντα αυτό το δίλημμα. Ο Ερμπ είναι πρώην trader εμπορευμάτων στην TCW και συγγραφέας μιας μελέτης του 2012, η οποία συνέπεσε με μια προηγούμενη περίοδο κατά την οποία ο χρυσός σημείωνε άνοδο.
H μελέτη εκείνη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η τιμή του χρυσού πιθανότατα θα κατέγραφε πτώση, όπως και έγινε, χάνοντας πάνω από 40% σε ονομαστικούς όρους κατά τα επόμενα πέντε χρόνια και ακόμη περισσότερο σε όρους προσαρμοσμένους στον πληθωρισμό.
Σε πρόσφατη συνέντευξη, ο Ερμπ υποστήριξε ότι «η επένδυση έχει να κάνει με το να πιστεύεις σε κάτι που δεν μπορεί να αποδειχθεί. Δεν υπάρχει καμία αντικειμενικά αποδεδειγμένη λογική για το πώς ο χρυσός βρίσκεται εκεί που βρίσκεται αυτή τη στιγμή».
Αν και δε θα εκπλαγεί αν ο χρυσός υποστεί παρόμοια πτώση τα επόμενα χρόνια με αυτή που κατέγραψε μετά από τη μελέτη του 2012, έσπευσε να υποστηρίξει πως κανείς δεν έχει κάποιο τρόπο να το γνωρίζει με βεβαιότητα.
Ο Ερμπ προωθεί μια επενδυτική φιλοσοφία που μερικές φορές αναφέρεται ως «επιστημική ταπεινότητα», ή αυτό που ο Χάουαρντ Μαρκς, συνιδρυτής της Oaktree Capital Management, αποκαλεί «ψευδαίσθηση της γνώσης».
Επιστροφή στο μέσο όρο
Ένας χρήσιμος τρόπος σκέψης για τον χρυσό, σύμφωνα με τη μελέτη του Ερμπ, ήταν να υποθέσουμε ότι ο λόγος της τιμής του προς τον δείκτη τιμών καταναλωτή δε θα παρουσίαζε μακροπρόθεσμες τάσεις. Αυτό σήμαινε ότι κάθε φορά που ο λόγος αυτός ήταν πολύ πάνω από τον ιστορικό μέσο όρο, στη συνέχεια θα μειωνόταν και έτσι οι αποδόσεις του χρυσού θα ήταν μέτριες – ή και χειρότερες.
Αυτό το επιχείρημα ίσχυε το 2012, όπως ακριβώς ίσχυε και το 1980 και το 2022. Ο λόγος αυτός βρίσκεται σήμερα σε υψηλό ρεκόρ άνω του 10, έναντι ενός μέσου όρου 50 ετών κοντά στο 4.
Παρ’ όλα αυτά, η στατιστική σημασία αυτού του επιχειρήματος είναι περιορισμένη. Παρόλο που υπάρχει αντίστροφη συσχέτιση μεταξύ των μεταβολών του λόγου χρυσού/ΔΤΚ κατά την περασμένη και την τρέχουσα 10ετία, η συσχέτιση αυτή μπορεί να εξηγήσει μόνο το 7% της επόμενης, 10ετούς μεταβολής. Αυτό σημαίνει ότι περισσότερο από το 90% της σχέσης του χρυσού με τον πληθωρισμό σε μια περίοδο 10 ετών δεν έχει καμία σχέση με την τιμή του την προηγούμενη δεκαετία.
Αντιστάθμιση έναντι του πληθωρισμού
Όπως αναφέρει ο αναλυτής του MarketWatch, Μαρκ Χιούλμπερτ, ο χρυσός δεν αποτελεί καλή -τουλάχιστον βραχυπρόθεσμη ή μεσοπρόθεσμη- αντιστάθμιση του πληθωρισμού. Αν και ο Ερμπ ανακάλυψε κάποια στοιχεία ότι ο χρυσός αποτελεί καλή αντιστάθμιση του πληθωρισμού για πολύ μεγάλες χρονικές περιόδους, η πραγματική, προσαρμοσμένη στον πληθωρισμό τιμή του χρυσού είναι πολύ ευμετάβλητη σε βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο χρονικό διάστημα.
Ο συνεργάτης του Ερμπ στη μελέτη του 2012, Κάμπελ Χάρβεϊ, ανέφερε ότι αυτό το αποτέλεσμα είναι ακριβώς αυτό που θα περιμένατε «όταν χρησιμοποιείτε ένα περιουσιακό στοιχείο με 15% μεταβλητότητα (χρυσός) για να αντισταθμίσετε κάτι που έχει μεταβλητότητα μικρότερη από 2% (ΔΤΚ)». Δεδομένων αυτών των σχετικών μεταβλητοτήτων, «είναι δεδομένο ότι η αντιστάθμιση θα είναι αναξιόπιστη», τόνισε.
Αντιστάθμιση έναντι των αγορών
Μια άλλη θεωρία που κάποιοι προωθούν για να εξηγήσουν την ισχύ του χρυσού είναι ότι αποτελεί μία καλή αντιστάθμιση έναντι μιας μεγάλης πτώσης στη Wall Street. Ενώ ο χρυσός έχει καταγράψει άνοδο κατά τη διάρκεια ορισμένων sell-off στις αγορές, έχει μειωθεί κατά τη διάρκεια άλλων. Στις 12 πτωτικές αγορές από το 1980, σύμφωνα με την Ned Davis Research, ο χρυσός αυξήθηκε στις μισές από αυτές και κατέγραψε πτώση στις άλλες μισές.
Αντιστάθμιση έναντι του δολαρίου
Μια άλλη θεωρία είναι ότι ο χρυσός αποτελεί αντιστάθμιση έναντι της υποτίμησης του αμερικανικού δολαρίου. Για άλλη μια φορά, ωστόσο, υπάρχουν μόνο αδύναμα ιστορικά στοιχεία που υποστηρίζουν τη θεωρία αυτή. Από το 1980, η συσχέτιση μεταξύ των μηνιαίων μεταβολών του χρυσού και του δείκτη του δολαρίου ΗΠΑ έχει r² μόλις 7%, πράγμα που σημαίνει ότι οι μεταβολές στην αξία του δολαρίου έναντι των κυριότερων ξένων νομισμάτων είναι σε θέση να εξηγήσουν μόλις το 7% των ταυτόχρονων μεταβολών στην τιμή του χρυσού.
Μια άλλη εύλογη θεωρία για την άνοδο του χρυσού είναι ότι οι επενδυτές, ιδίως οι ξένες κεντρικές τράπεζες, αρχίζουν να αμφισβητούν το καθεστώς του δολαρίου ως το κύριο, παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη λιγότερα στοιχεία για να ελεγχθεί αυτή η θεωρία από ό,τι οι προαναφερθείσες θεωρίες, δεδομένου ότι η ανησυχία σχετικά με το καθεστώς του δολαρίου ως αποθεματικού νομίσματος είναι ένα τόσο πρόσφατο φαινόμενο.
Ορισμένοι χρονολογούν τη δημιουργία της ανησυχίας αυτής από την κατάσχεση από τις δυτικές κυβερνήσεις των ρωσικών κεφαλαίων μετά την εισβολή της χώρας στην Ουκρανία το 2022. Άλλοι χρονολογούν την ανησυχία πιο πρόσφατα, στη λεγόμενη Συμφωνία του Μαρ Α Λάγκο, η οποία έκανε ανοιχτές εικασίες για τον εξαναγκασμό των ξένων κεντρικών τραπεζών να ανταλλάξουν τις τοποθετήσεις τους σε αμερικανικά Treasuries με ομόλογα 100 ετών που μπορεί να μην αποφέρουν τόκους. Αν αυτό συνέβαινε, θα ήταν το λειτουργικό ισοδύναμο της χρεοκοπίας της αμερικανικής κυβέρνησης.
Αυτό σίγουρα θα τρόμαζε τις ξένες κεντρικές τράπεζες και πιθανώς θα αύξανε το ενδιαφέρον τους για τον χρυσό. Αλλά υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις ότι οι ξένοι επενδυτές αποφεύγουν μαζικά τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα, σύμφωνα με τον Τζόσεφ Κέιλις, επικεφαλής παγκόσμιο μακροοικονομικό στρατηγικό αναλυτής της Ned Davis Research. Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, για παράδειγμα, επεσήμανε ότι υπήρξε «ρεκόρ ξένης ζήτησης για το 10ετές ομόλογα ΗΠΑ στην τελευταία δημοπρασία». Επίσης, δεν υπάρχουν «πραγματικά σημάδια χρηματοοικονομικής πίεσης» στην αγορά του αμερικανικού Δημοσίου, όπως κρίνεται από τους δείκτες ρευστότητας κρατικών τίτλων του Bloomberg και τον δείκτη χρηματοοικονομικής πίεσης του Office of Financial Research.
Όσον αφορά τα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η Κίνα έχει αυξήσει σημαντικά τις τοποθετήσεις της σε χρυσό, ο Ερμπ πιστεύει ότι τα στοιχεία αυτά μπορεί κάλλιστα να είναι αναξιόπιστα, καθώς δεν υπάρχει τρόπος ανεξάρτητης επαλήθευσής τους.
«Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με τα αποθέματα χρυσού των χωρών που είναι ανταγωνιστικές προς τις ΗΠΑ, δεν υπάρχει τρόπος να μετρηθεί η αποδολάριοποίηση», ανέφερε ο ίδιος. «Χωρίς τη δυνατότητα μέτρησης της τάσης αποδολαριοποίησης, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να βελτιώσουμε την κατανόηση της επίδρασής της στην τιμή του χρυσού, παρά μόνο να πιστεύουμε ότι η αποδολαριοποίηση θα μπορούσε να επηρεάσει την τιμή του πολύτιμου μετάλλου».
Το συμπέρασμα, σύμφωνα με τον Χιούλμπερτ, εν τέλει, είναι πως οι επενδύσεις σε μια ανοδική αγορά χρυσού είναι και ήταν πάντα κερδοσκοπικές. Αυτό φαίνεται να ισχύει ακόμη περισσότερο σήμερα.
newmoney.gr
