Συνολικά τέλη ύψους 3,2 δισ. δολαρίων εκτιμάται ότι θα καταβάλουν το 2026 οι δέκα μεγαλύτεροι ναυτιλιακοί όμιλοι εμπορευματοκιβωτίων στις Ηνωμένες Πολιτείες, εφόσον οι στόλοι και τα δρομολόγιά τους παραμείνουν αμετάβλητα. Η εκτίμηση αυτή, που προέρχεται από την Alphaliner, σχετίζεται με την εφαρμογή των νέων μέτρων που ανακοίνωσε το Γραφείο του Αμερικανού Αντιπροσώπου Εμπορίου (USTR) και τα οποία θα τεθούν σε ισχύ από τις 14 Οκτωβρίου 2026.
Τα μέτρα εντάσσονται στη στρατηγική της Ουάσινγκτον να περιορίσει την κινεζική επιρροή στη ναυτιλία και κυρίως στη ναυπηγική βιομηχανία, στο πλαίσιο του άρθρου 301 περί «αποκατάστασης της αμερικανικής παραγωγής».
Οι νέες χρεώσεις
Ο μηχανισμός προβλέπει ότι όλα τα πλοία κινεζικής ιδιοκτησίας θα πληρώνουν τέλος 80 δολαρίων ανά net tonnage για κάθε ταξίδι προς τις ΗΠΑ. Αντίστοιχα, τα πλοία κινεζικής ναυπήγησης αλλά ξένης ιδιοκτησίας θα επιβαρύνονται με το μεγαλύτερο ποσό ανάμεσα σε δύο επιλογές: 23 δολάρια ανά net tonnage ή 154 δολάρια ανά teu χωρητικότητας.
Το πλαφόν περιορίζει τις χρεώσεις σε πέντε ταξίδια ανά πλοίο ετησίως, ωστόσο οι επιβαρύνσεις παραμένουν υψηλές για τους μεγάλους ομίλους.
Οι πιο εκτεθειμένοι όμιλοι
Στο επίκεντρο βρίσκεται η COSCO Shipping Group, με εκτιμώμενες επιβαρύνσεις 1,53 δισ. δολαρίων, σχεδόν το μισό του συνόλου. Ακολουθούν:
- ZIM Integrated Shipping Services: 510 εκατ. δολάρια
- Ocean Network Express: 363 εκατ. δολάρια
- CMA CGM: 335 εκατ. δολάρια
Η χρήση πλοίων που ναυλώνονται από κινεζικές εταιρείες αυξάνει τον λογαριασμό, οδηγώντας σε πρόσθετα κόστη. Η MSC αναμένεται να επιβαρυνθεί κατά 73 εκατ. δολάρια, η Yang Ming Marine Transport κατά 48 εκατ. και η CMA CGM με επιπλέον 50 εκατ.
Οι ευρωπαϊκοί όμιλοι
Η Maersk θα πληρώσει σχετικά περιορισμένο ποσό, περίπου 17,5 εκατ. δολάρια, σε αντίθεση με τη Hapag-Lloyd, που θα επιβαρυνθεί με 105 εκατ. δολάρια λόγω κινεζικής ιδιοκτησίας πλοίων στον στόλο της.
Πιθανές συνέπειες
Οι επιβαρύνσεις δείχνουν ότι η Ουάσινγκτον χρησιμοποιεί τα τέλη ως μοχλό πίεσης όχι μόνο προς την Κίνα, αλλά και σε όσους ομίλους βασίζονται σε κινεζικής προέλευσης ναυπηγήσεις. Η στρατηγική αυτή μεταφράζεται σε υψηλότερα κόστη για τη διεθνή ναυτιλία, με πιθανές αλυσιδωτές συνέπειες στα ναύλα και στις τιμές καταναλωτικών αγαθών που διακινούνται μέσω αμερικανικών λιμανιών.
Οι μεγάλοι παίκτες, όπως η COSCO, καλούνται πλέον να αποφασίσουν αν θα προσαρμόσουν τους στόλους τους, θα μετακυλήσουν το κόστος στους πελάτες ή θα αναζητήσουν νέες ισορροπίες σε μια αγορά που εισέρχεται σε περίοδο έντονων αναταράξεων.
Του Γιώργου Σ. Σκορδίλη/Capitalgr
