Ένας εντυπωσιακός ελικοειδής κρατήρας, εφάμιλλος του διάσημου Αγγείου του Φρανσουά, συγκαταλέγεται στα σπουδαιότερα ευρήματα των φετινών ερευνών στο Ανάκτορο της Αμαθούντας.
Εξίσου καθοριστική ήταν η τεκμηρίωση του πλήρους σχεδίου της αίθουσας τελετών του Ανακτόρου, που χρονολογείται στα τέλη του 9ου αι. π.Χ.. Το πλήρες αρχιτεκτονικό σχέδιο της αίθουσας τελετών, που ανήκει στην πρώτη μνημειώδη φάση του συγκροτήματος, τεκμηριώθηκε φέτος οριστικά, μετά τις ανασκαφές στις Ζώνες 35 και 36. Η σημαντική αυτή εξέλιξη επιβεβαιώνει πως πρόκειται για το παλαιότερο γνωστό παλάτι της Εποχής του Σιδήρου στην Κύπρο.
Εντυπωσιακή είναι η ανάδειξη της σημαντικότερης συλλογής αττικής μελανόμορφης και ερυθρόμορφης κεραμικής που έχει βρεθεί ποτέ στο νησί, με χρονολογική κάλυψη από το 570-550 έως τα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ. Μεταξύ των ευρημάτων ξεχωρίζει ο προαναφερθείς μεγάλος ελικοειδής κρατήρας, συγκρίσιμος με το διάσημο Αγγείο του Φρανσουά (Κρατήρας του Κλειτία).
Οι φετινές ανασκαφές στο ανάκτορο πραγματοποιήθηκαν από τις 16 Ιουνίου έως τις 4 Ιουλίου 2025, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Laval του Κεμπέκ Τιερί Πετί και του Ζαν-Φρανσουά Γκε, μέλους της Γαλλικής Σχολής Αθηνών, με σκοπό την αποκάλυψη των βορειοανατολικών γωνιών δύο δωματίων, που αποτελούν την πρώτη μνημειώδη φάση του Ανακτόρου της Αμαθούντας.
Ως εκ τούτου, ανοίχθηκαν δύο νέες περιοχές: τη Ζώνη 35 και τη Ζώνη 36. Στη ζώνη 35 αποκαλύφθηκε εκτεταμένο πλακόστρωτο από ασβεστολιθικές πλάκες. Το αποτύπωμά τους στο έδαφος άφηνε επαρκή χώρο στα βόρεια για να επαληθευτεί η ύπαρξη της υποτιθέμενης γωνίας του βόρειου δωματίου (εικ. 1: Room XVeast). Συνεπώς, η ανασκαφή προχώρησε κατευθείαν στο βράχο σε αυτό το σημείο.
Παρόλο που οι τοίχοι που σχηματίζουν τη γωνία του δωματίου είχαν αφαιρεθεί μέχρι τον βράχο, ο ίδιος ο βράχος είχε κοπεί προσεκτικά για να σχηματίσει το δάπεδο του δωματίου, αποκαλύπτοντας έτσι την αρχική θέση των τοίχων (εικ. 1: M1+M10).
Στην περιοχή 36, αν και είχαν επίσης μερικώς λεηλατηθεί μέχρι τον βράχο, οι δύο τοίχοι που σχημάτιζαν τη βορειοανατολική γωνία του νότιου δωματίου (εικ. 1: Room V) διατηρήθηκαν σε λίγα στρώματα (εικ. 1: M12+M10). Επομένως, έχουμε το πλήρες σχέδιο της αίθουσας τελετών της πρώτης φάσης του παλατιού, που χρονολογείται στα τέλη του 9ου αιώνα π.Χ., και του παράρτημάτος της, καθιστώντας το, έτσι, το παλαιότερο παλάτι της Εποχής του Σιδήρου στην Κύπρο.
Η μελέτη του αρχαιολογικού υλικού συνεχίστηκε από τις 16 Ιουνίου έως τις 24 Ιουλίου 2025. Επιβλέπονταν από την καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Ρεν 2 Αντιγόνη Μαραγκού και τον Τιερί Πετί.
Η μελέτη των αντικειμένων που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια προηγούμενων ανασκαφικών περιόδων, επικεντρώθηκε ιδιαίτερα στην αττική μελανόμορφη και ερυθρόμορφη κεραμική. Η Λουίζ Ντετρέ, επιμελήτρια στο Cabinet des Médailles της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας, διαπίστωσε ότι η κεραμική αυτή καλύπτει την περίοδο από το 570-550 έως τα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ.
Η μελέτη αποκαλύπτει ότι πρόκειται για τη σημαντικότερη συλλογή αυτού του είδους που είναι γνωστή αυτή τη στιγμή στο νησί, συμπεριλαμβανομένου του παλαιότερου από αυτά τα αγγεία, ενός μεγάλου ελικοειδούς κρατήρα που δεν θα είχε τίποτα να ζηλέψει από τα πιο διάσημα αντίστοιχά του, όπως το Αγγείο του Φρανσουά, το οποίο είχε βρεθεί το 1844 σε τάφο στο Κιούζι της Ιταλίας και σήμερα φιλοξενείται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Φλωρεντίας.
Άλλες μελέτες έχουν διεξαχθεί σχετικά με διαφορετικά υλικά: αμφορείς (Α. Μαραγκού), αρχιτεκτονική, στρωματογραφία, άμορφη ελληνική κεραμική, ελληνιστική κεραμική και terra sigillata (Τ. Πετί), πεδολογία, ανθρακολογία και καρπολογία (Μαρία Ρούσσου, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο εργαστήριο Malcolm H. Wiener – Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα – και αναπληρώτρια ερευνήτρια στο UMR 7209 BioArch, MNHN, CNRS, Παρίσι), υφαντική τέχνη (Λιζ Λεβέκ, διδακτορική φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Ρεν 2).
