Με αφορμή την συνέντευξη του τέως Πρόεδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στον Alpha και στον Τάσο Τρύφωνος, άνοιξε ξανά ο ασκός του Αιόλου. Πήγαμε οκτώ χρόνια πίσω, διότι κάποιοι άνθρωποι στο νησί είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Επιμένουν σε ένα ψεύτικο τουρκικό αφήγημα σε σημείο εθνικής υποταγής!
Οι πολίτες της Κύπρου άκουσαν τον Νίκο Αναστασιάδη να καταγγέλλει τον Χρήστο Στυλιανίδη, πρώην Επίτροπο στην Ε.Ε., πρώην κυβερνητικό εκπρόσωπο, πρώην στενό συνεργάτη του και πλέον τον μεγαλύτερο πολιτικό εχθρό του, ότι πιστεύει το τουρκικό αφήγημα για τις διαπραγματεύσεις του Κραν Μοντανά, το οποίο διακίνησε και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με τον κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο.
Βαρύτατη η κατηγορία και πρέπει να απαντηθεί από το σημερινό βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και πρώην υπουργό της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Σε μία εποχή που η ταμπέλα του «προδότη» είναι η πιο συχνά …φορεμένη στον ελληνικό χώρο, την οποία χρησιμοποιούν οι ψεκασμένοι όπως την καραμέλα που πιπιλούν, η κατηγορία του τέως Προέδρου έχει ταρακουνήσει το πολιτικό και κομματικό σκηνικό της Κύπρου. Και ο απόηχος έφτασε μέχρι και την Αθήνα, όπου τα ΜΜΕ δεν φέρθηκαν καθόλου καλά στον άνθρωπο που έπινε νερό στο όνομα του κ. Αναστασιάδη.
Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι ο κ. Στυλιανίδης υμνούσε τον τέως Πρόεδρο σε βαθμό παρεξήγησης. Ότι τηλεφωνούσε στους εκδότες των αθηναϊκών εφημερίδων, όπου εργαζόμασταν και τους ζητούσε να μας συνετίσουν, επειδή ασκούσαμε κριτική στον κ. Αναστασιάδη. Ήμουν ένα από τα «θύματα», επειδή με το Νίκο Μελέτη αποκαλύψαμε τον κατάλογο αυτών που μετέφεραν τα εκατομμύρια τους εκτός Κύπρου.
Ο τέως Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ, ο άβουλος Άντρος Κυπριανού έσπευσε ασθμαίνοντας να κατηγορήσει τον κ. Αναστασιάδη και να υπερασπιστεί τον κ. Στυλιανίδη, ισχυριζόμενος ότι όσα (υποτίθεται) έλεγε ο τότε Επίτροπος ήταν γνωστά και τα άκουσε και ο ίδιος από την Φρεντερίκα Μογκερίνι, που ήταν επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της διεφθαρμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.).
Το βασικό ερώτημα είναι εάν επιβεβαιώνονται ή όχι όσα υποστήριξε ο τέως Πρόεδρος και αν όντως ο κ. Στυλιανίδης πίστευε (και μάλλον συνεχίζει να πιστεύει) ότι για την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων έφταιγε ο κ. Αναστασιάδης και όχι ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, που αντιπροσώπευε την Τουρκία στο Κραν Μοντανά.
Ο τέως Επίτροπος δεν ξεκαθάρισε ακόμα τη θέση του και πρέπει να βγει καθαρός, διότι αν κάνει τον κόπο και διαβάσει τα δημοσιεύματα των ΜΜΕ στην Κύπρο και την Ελλάδα, όπως και το τι γράφει ο κάθε πικραμένος στα κοινωνικά δίκτυα, θα …λιποθυμήσει. Η κριτική εναντίον του είναι άνευ προηγουμένου.
Οπότε, πρέπει να πάρει την απόφαση, ως πολιτικός και πρώην κυβερνητικός αξιωματούχος που προτίθεται να ζητήσει τη ψήφο του λαού στις εκλογές του 2028, και να εξηγήσει τι πραγματικά νιώθει. Φταίει ο Αναστασιάδης ή η κατοχική Τουρκία. Χάθηκε ευκαιρία για λύση ή όχι στην Ελβετία; Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Αλλά πρέπει να αποδείξει και τους ισχυρισμούς του αν θεωρεί ότι δεν φταίνε οι Αττίλες και αν πιστεύει ότι θα είχε διευθετηθεί το Κυπριακό.
Προσωπικά γνωρίζω τι συνέβη, όχι μόνο επειδή βρέθηκα στο Κραν Μοντανά, αλλά για ένα άλλο σοβαρότατο λόγο: Είμαι ο κάτοχος των απόρρητων εγγράφων των Ηνωμένων Εθνών, που δημοσίευσα στον Φιλελεύθερο και στην Hellas Journal, αλλά και του «άτυπου» κειμένου των πρακτικών του μοιραίου δείπνου. Όσα έγγραφα χρησιμοποιήθηκαν στα κείμενα, συνοδεύτηκαν από τις φωτοτυπίες του αρχικού αγγλικού κειμένου. Με ακρίβεια.
Σε ότι αφορά το «άτυπο» κείμενο, που χαρακτηρίζω «βόμβα» μεγατόνων, αυτό καταγράφει τους διαλόγους, οι οποίοι ΔΕΝ αποτυπώθηκαν στα έγγραφα του ΟΗΕ, τα οποία και υπέστησαν λογοκρισία από τον άθλιο Άιντε. Παρ’ όλα αυτά τα δημοσιεύσαμε, διότι αν και προσπάθησε πολύ, δεν μπόρεσε να σβήσει τις ευθύνες της Τουρκίας.
Ο τότε διαπραγματευτής Ανδρέας Μαυρογιάννης, ένας τίμιος πρέσβης και άνθρωπος, είχε επιβεβαιώσει τα έγγραφα που δημοσιεύσαμε, και την περασμένη εβδομάδα δικαίωσε και τον κ. Αναστασιάδη σε ότι αφορά την ουσία, όπως είπε χαρακτηριστικά των όσων καταμαρτύρησε στον κ. Στυλιανίδη: ότι, δηλαδή, πίστευε τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο οποίος ψευδέστατα ισχυριζόταν ότι η αποτυχία συμφωνίας στο Κραν Μοντανά οφειλόταν στον Αναστασιάδη.
Ο Άιντε ταυτόχρονα κατηγορούσε και τον τότε υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, Νίκο Κοτζιά, ο οποίος και τον άδειασε μεγαλοπρεπώς με την ανακοίνωση του ότι η Ελλάδα αποσύρει τις εγγυήσεις για την Κύπρο, και το ίδιο θα έπρεπε να πράξουν η κατοχική Τουρκία και η ανθελληνική Αγγλία.
Ο κ. Αναστασιάδης, «κρέμασε» στα …μανταλάκια τον κ. Στυλιανίδη, λόγω της πίκρας του για την «προδοσία» του πρώην συνεργάτη του, τον οποίο επιβράβευσε προσφέροντας του σημαντικές θέσεις και παχυλούς μισθούς -είδα στα κοινωνικά δίκτυα ότι «μαζεύει» 18 χιλιάδες ευρώ το μήνα ως συντάξεις! Ο τέως Πρόεδρος τον θεωρούσε ως τον πιο έμπιστο του άνθρωπο. Μοιράζονταν τα μυστικά τους, αλλά και το όραμα τους για τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.
Ο κ. Στυλιανίδης που ήταν «σύντροφος» του κ. Αναστασιάδη πριν, κατά τη διάρκεια, και μετά από εκείνη την περίεργη εκστρατεία υπέρ του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν, δεν μπορούσε να χωνέψει ότι ο τότε Πρόεδρος δεν υποχώρησε στο θέμα της παραμονής των τουρκικών στρατευμάτων και της διατήρησης των απαράδεκτων εγγυήσεων, όπως και του δικαιώματος επέμβασης, όπως ζητούσε η Τουρκία στο Κραν Μοντανά. Τον ήθελε να πει ναι. Αλλά σκέφτεται κανείς πως θα επέστρεφε ο τέως Πρόεδρος στην Κύπρο αποδεχόμενος την παραμονή του τουρκικού στρατού; Αν ο κ. Στυλιανίδης βρισκόταν στη θέση του κ. Αναστασιάδη, θα απαντούσε θετικά σε όλα τα παραπάνω; Για να πετύχει τι; Την παράδοση της Κύπρου στην Τουρκία; Αυτό θα έκανε; Τι στο διάολο παράνοια είναι αυτή με την «όποια λύση»; Και γιατί ο τέως Επίτροπος και όσοι τον ακολουθούν δεν σέβονται την ετυμηγορία του κυπριακού λαού που είπε όχι σε κάθε διευθέτηση, που θέτει την Κύπρο υπό τον έλεγχο της Τουρκίας;
Οι διαφορές μου με τον κ. Αναστασιάδη για το εθνικό θέμα μέχρι το Κραν Μοντανά ήταν σοβαρές και κατά καιρούς η (δημοσιογραφική μου) επαφή μαζί του ήταν «πολεμική». Με απλά λόγια δεν συμφωνούσαμε σε τίποτα αναφορικά με το Κυπριακό.
Στο Κραν Μοντανά τον κατέκρινα με σφοδρότητα όταν έδωσε γραπτώς τις προτάσεις του, οι οποίες ήταν επιεικώς απαράδεκτες. Γνωρίζει το θέση μου, του την είπα. Ήταν μέγα λάθος και ευτυχώς αποσύρθηκαν όταν ο μπουνταλάς Τσαβούσογλου φώναξε στο δείπνο ότι τα στρατεύματα κατοχής και οι εγγυήσεις ήταν κόκκινη γραμμή.
Αλλά δεν μπορώ να μην τον συγχαρώ για την άρνηση του να υποταχθεί στην Τουρκία σε εκείνο το δείπνο, κατά το οποίο δεν πρέπει να έφαγε κανείς το φαγητό του(!!!). Τρέμω με την σκέψη ότι αν ήταν Πρόεδρος ο κ. Στυλιανίδης ή ο άβουλος Άντρος Κυπριανού θα έλεγαν ναι στα στρατεύματα του Αττίλα (για 15 χρόνια), και ναι στις τουρκικές εγγυήσεις.
Ο κ. Αναστασιάδης είναι πλέον πρώην Πρόεδρος, ενώ ο κ. Στυλιανίδης επιθυμεί διακαώς να γίνει ο αυριανός ηγέτης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Γι’ αυτό πρέπει να δηλώσει τώρα, χωρίς καμία καθυστέρηση, τι θα έπραττε στην Ελβετία μπροστά στο τελεσίγραφο του Τσαβούσογλου. Θα το δεχόταν;
Προσωπικά, σε αυτή την άθλια υπόθεση, πιστεύω τον Ανδρέα Μαυρογιάννη. Δεν λέει ψέματα.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ σήμερα δεν υπάρχει για πολλούς λόγους. Αλλά θα αφήσω εδώ μία πληροφορία που έχω ότι τη Δευτέρα μπορεί να έχουμε σημαντικές ανακοινώσεις για τις σχέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Εύχομαι να πάνε τα πράγματα καλά, όπως φαίνονται…
