Η ΑΕΚ έφυγε από το «Αντώνης Παπαδόπουλος» με ισοπαλία 1-1, κουβαλώντας μαζί της τη γεύση μιας νίκης που χάθηκε μέσα από τα χέρια της. Η αναμέτρηση κόντρα στην ανανεωμένη Ανόρθωση του Τιμούρ Κετσπάγια επιβεβαίωσε τις προβλέψεις για βραδιά με υψηλό βαθμό δυσκολίας και έντονο σασπένς. Οι κιτρινοπράσινοι ξεκίνησαν δυναμικά, έβγαλαν φρεσκάδα και επιθετικές ιδέες, παίρνοντας το προβάδισμα στο 36΄ με το ψύχραιμο πέναλτι του Μιλίσεβιτς. Παρά τις συνεχείς προσπάθειες και την πίεση, η δεύτερη «σφραγίδα» στο σκορ δεν ήρθε ποτέ.
Στο δεύτερο ημίχρονο, το σκηνικό άλλαξε. Η Ανόρθωση ανέβασε στροφές, βρήκε ρυθμό και χώρους, ενώ η ΑΕΚ έχασε την ένταση και την ακρίβεια που τη χαρακτήριζαν. Η ισοφάριση ήταν φυσικό επακόλουθο, με τον Ιμανόλ Ιδιάκεθ να παραδέχεται μετά το ματς ότι η ομάδα του έλειψε τόσο στις σωστές μεταβιβάσεις όσο και στην ενέργεια για το «τελειωτικό» γκολ. Παρά την κατοχή, τις 15 τελικές και τα επτά σουτ στον στόχο, το πολυπόθητο δεύτερο τέρμα δεν ήρθε, ενώ ο Παναγή έβαζε συνεχώς «στοπ» στις επιθετικές τους εξορμήσεις.
Η αποχώρηση του Τσακόν με διάσειση στο 11΄ λειτούργησε σαν άτυπο «σοκ», αποσυντονίζοντας το πλάνο. Ο Ιδιάκεθ ανακάτεψε την τράπουλα: ο Μιραμόν μετακινήθηκε πίσω από τον επιθετικό, ο Ιβάνοβιτς αντικαταστάθηκε στο ημίχρονο από τον Λέδες, ενώ οι Ανγκιέλσκι και Αμίν μπήκαν καθυστερημένα, χωρίς να αλλάξουν την ιστορία του αγώνα. Παρά την εμφανή ποιοτική ανωτερότητα στο ρόστερ, η ΑΕΚ δεν αξιοποίησε την υπεροχή της, πληρώνοντας την έλλειψη κυνισμού και έγκαιρων κινήσεων από τον πάγκο.
Το αποτέλεσμα διατηρεί την ομάδα της Λάρνακας αήττητη, αλλά όχι απόλυτα ικανοποιημένη. Με το εξ αναβολής ντέρμπι απέναντι στην Ομόνοια να ακολουθεί, η ΑΕΚ γνωρίζει πως οφείλει να ανεβάσει επίπεδο, να γίνει πιο ουσιαστική στην τελική προσπάθεια και να διαχειρίζεται τα προβάδισματά της με μεγαλύτερη ψυχραιμία. Το «Χ» στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» αφήνει γλυκόπικρη γεύση, αλλά και ένα ξεκάθαρο μήνυμα: για να μείνει στα υψηλά στρώματα της βαθμολογίας απαιτείται μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και διάρκεια στο παιχνίδι της.
