Το γράψαμε ξανά. Είναι δικαίωμα των δήμων να διεκδικούν οικονομική ενίσχυση από το κράτος, όμως τα επιχειρήματά τους πρέπει να είναι πειστικά και κυρίως τεκμηριωμένα.
Προκύπτουν δύο ζητήματα: Πρώτον, οι συγκρίσεις που επιχειρούν με άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι, στην καλύτερη περίπτωση, αδόκιμες. Λέει η Ένωση Δήμων ότι στην Κύπρο οι δήμοι παίρνουν από το κράτος μόλις 1% του προϋπολογισμού, ενώ σε χώρες όπως η Φιλανδία και η Σουηδία το αντίστοιχο ποσοστό είναι 20 – 25% και στη Δανία 30%.
Γνωρίζει πολύ καλά η Ένωση Δήμων ότι στις αρμοδιότητες των περιφερειών και των δήμων στη Δανία, εμπίπτουν τα νοσοκομεία και οι υπηρεσίες υγείας, η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, οι συγκοινωνίες, η κυκλοφορία των αυτοκινήτων, η πολεοδομία, η παροχή νερού και ενέργειας κ.ά..
Το δεύτερο ζήτημα που προκύπτει είναι οι εξοικονομήσεις που όφειλαν να κάνουν οι δήμοι στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης. Δεν ήταν ένας από τους στόχους της μεταρρύθμισης; Μέσα από τις συνενώσεις να προκύψουν εξοικονομήσεις; Ποια τα δείγματα γραφής μέχρι σήμερα;
KIX
