Σε εκτενές άρθρο με τίτλο «Μια διπλωματία κοινών συμφερόντων Κύπρου, ΕΕ και Τουρκοκυπρίων μπορεί να φέρει την Τουρκία στην πλευρά της λύσης», ο Αβέρωφ Νεοφύτου αναλύει τη σημασία της εκλογής Ερχιουρμάν, αποκωδικοποιεί την ευρωπαϊκή ατζέντα για το SAFE και την Τουρκία, χαρακτηρίζει τον αγώνα για τη λύση ως την κορυφαία μεταρρύθμιση που έχει ανάγκη ο τόπος και περιγράφει την ιστορική πρόκληση που έχει μπροστά του ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης: Να γίνει ο πρόεδρος της Λύσης ή ο πρόεδρος της Διχοτόμησης.
Για τον Ερχιουρμάν, αφού επισημάνει ότι ο ίδιος έχει ταχθεί υπέρ της ενωμένης Κύπρου και ότι τον στήριξε μια ισχυρή πλειοψηφία που απορρίπτει τη λύση των 2 κρατών, ο Αβέρωφ Νεοφύτου τονίζει να μην καλλιεργηθεί η «ψευδαίσθηση ότι ο Ερχιουρμάν θα είναι ακόμη ένας εκπρόσωπος της δικής μας κοινότητας αλλά ότι θα υπερασπιστεί τα συμφέροντα της δικής του κοινότητας».
Συνδυάζοντας την εκλογή του Ερχιουρμάν με την επιδίωξη της Τουρκίας να ενταχθεί στο SAFE και την επιλογή ορισμένων εταίρων να παραβλέπουν την ασφάλεια της Κύπρου ως κορυφαίο ζήτημα Ευρωπαϊκής Ασφαλείας, ο Αβέρωφ Νεοφύτου προτείνει μια θετική ατζέντα για το εθνικό μας ζήτημα, που λαμβάνει υπόψη τα κοινά συμφέροντα της Ευρώπης, της Δύσης και της Κύπρου και αναδεικνύει ως κομβικό ζήτημα για την Τουρκία τη συμβολή της στη λύση του Κυπριακού προκειμένου να ενταχθεί στο SAFE και να προχωρήσει η Τελωνειακή Ένωση. Το στόχο αυτό ο αρθρογράφος τον χαρακτηρίζει ως «Σύζευξη προτεραιοτήτων ΕΕ- Τουρκίας για Safe και Τελωνειακή Ένωση», επισημαίνοντας ότι ένα δεν προωθηθεί τότε η υπάρχει ο κίνδυνος η μεν Τουρκία να κερδίσει το SAFE, ενώ η Κυπρος θα μείνει με τη διχοτόμηση».
«Μια νέα κατάσταση πραγμάτων είναι μπροστά μας» τονίζει ο κ Νεοφύτου και συμπληρώνει: «Η πρόκληση για τον πρόεδρο Ν. Χριστοδουλίδη είναι καθαρή, επιβάλλεται να ηγηθεί της συγκυρίας. Έχοντας υπόψη ότι τις συγκυρίες είτε τις εκμεταλλεύεσαι είτε σε προσπερνούν. Είτε γίνεσαι ο Πρόεδρος της λύσης ή μοιραία ο Πρόεδρος της διχοτόμησης».
Σε άλλο σημείο του άρθρου ο Αβέρωφ Νεοφύτου αναλύει γιατί η Λύση «ανοίγει ορίζοντες οικονομικής ευημερίας και ασφάλειας βραχυπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες’ σε αντίθεση με την ψευδαίσθηση ότι το status quo εγγυάται την ασφάλεια και την πρόοδο των οικονομικών δεικτών. Συγκεκριμένα αναφέρονται οι αποδόσεις περιουσιακών στοιχείων δισεκατομμυρίων στους πρόσφυγες και τους ιδιοκτήτες στα κατεχόμενα, περιγράφεται το αναγκαίο επενδυτικό μπουμ για την αποκατάσταση των υποδομών στα Βαρώσια, και κυρίως τονίζεται ότι με τη λύση τόσο η αξιοποίηση των υδρογονανθράκων όσο και η ηλεκτρική διασύνδεση θα περάσουν από το πεδίο των μη υλοποιημένων σχεδίων, στην πράξη.
Στον επίλογο του άρθρου τονίζεται «Πρέπει ο αγώνας για τη Λύση να αναδειχθεί ως η μεγαλύτερη, η πιο ριζοσπαστική μεταρρύθμιση για τον τόπο μας, μια έφοδος στο μέλλον, με σημαία το καλό του Λαού και του Έθνους και όπλο μας την αλήθεια.
Αυτούσιο το άρθρο
Η εκλογή του Ερχιουρμάν ως νέου ηγέτη της Τ/Κ κοινότητας έφερε ξανά στην επικαιρότητα το βαλτωμένο Κυπριακό. Μια σειρά από λόγοι οδήγησαν την πλειοψηφία των Τ/Κ να ψηφίσει διαφορετικά αυτή τη φορά: η οικονομική κατάσταση, οι παρεμβάσεις από την Τουρκία στα θέματα της εκπαίδευσης και κοσμικότητας, καθώς και η πολιτική Τατάρ για «δύο κράτη». Η πλειοψηφία του 63% αμφισβήτησε τις πολιτικές της πενταετίας Τατάρ. Θυμίζω ότι φιλικές προς τον Τατάρ δυνάμεις υπερψήφισαν απόφαση στη «βουλή» για δύο κράτη, λίγες, μόνο, μέρες πριν από τις εκλογές, ενώ οι δυνάμεις που ενδιαφέρονται για πρόοδο, και προσωπικά ο Ερχιουρμάν, αποχώρησαν από την αίθουσα πριν να διεξαχθεί η ψηφοφορία.
Στις 19 Οκτωβρίου βγήκαν από την κάλπη οι πραγματικές διαθέσεις των Τ/Κ με την αποδοκιμασία Τατάρ και με ισχυρή εντολή στον Ερχιουρμάν. Αυτό είναι μια πραγματικότητα: δεν είναι όλες οι πολιτικές δυνάμεις των Τ/Κ ίδιες. Άλλο οι Ντενγκτάς, Έρογλου και Τατάρ και άλλο οι Ταλάτ, Ακιντζή και Ερχιουρμάν. Μια ισχυρή πλειοψηφία Τ/Κ απορρίπτει τα δύο κράτη και στηρίζει τη λύση του Κυπριακού και το ευρωπαϊκό μέλλον της κοινής μας πατρίδας.
Όμως, ας μην δημιουργήσουμε και την ψευδαίσθηση ότι ο Ερχιουρμάν θα είναι ακόμη ένας εκπρόσωπος της δικής μας κοινότητας. Θα υπερασπιστεί και θα προσπαθήσει να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της δικής του κοινότητας. Είναι, όμως, υπέρ μιας ενωμένης Κύπρου.
Ας δούμε επιτέλους την ουσία. Μια λύση που να χωρεί στην Ευρώπη. Όλη η Κύπρος Ευρώπη με το ευρωπαϊκό κεκτημένο από τον Ακάμα ως τον Απόστολο Ανδρέα. Διαφορετικά η μισή θα γίνει Ανατολία και η υπόλοιπη θα κινδυνεύει να εμπλακεί στη δίνη του ανταγωνισμού των οικονομικών, και γεωστρατηγικών συμφερόντων του Ηνωμένου Βασιλείου, του Ισραήλ και των Ρώσων.
Τα αποτελέσματα των εκλογών θέτουν την πολιτική Τατάρ στο περιθώριο και διαμορφώνουν δυνατότητες να επανέλθει η συζήτηση για την επίλυση του κυπριακού για το καλό του συνόλου του Κυπριακού λαού. Μια εξίσου όμως πραγματικότητα είναι και ότι χωρίς στήριξη από την Τουρκία δεν θα είναι κατορθωτή μια λύση του Κυπριακού.
Μια νέα κατάσταση πραγμάτων είναι μπροστά μας. Μπορούμε είτε να την αξιοποιήσουμε κατά θετικό τρόπο είτε να την προσπεράσουμε αδιάφορα. Η πρόκληση για τον πρόεδρο Χριστοδουλίδη είναι καθαρή, επιβάλλεται να βγει μπροστά, να πάρει πρωτοβουλίες, να ηγηθεί της συγκυρίας. Έχοντας υπόψη ότι οι συγκυρίες απλά συμβαίνουν. Είτε τις εκμεταλλεύεσαι είτε σε προσπερνούν. Είτε γίνεσαι μπροστάρης ή σέρνεσαι πίσω από τις εξελίξεις και πρωτοβουλίες που παίρνουν άλλοι.
Είτε γίνεσαι ο Πρόεδρος της λύσης ή μοιραία ο Πρόεδρος της διχοτόμησης.
Μόνο Με Λύση Οικονομική Ευημερία τώρα και αύριο
Το Κυπριακό μπορεί για πολλούς να θεωρείται ένα πρόβλημα που κοιμάται, ενώ, παράλληλα, διακατέχονται από την ανακούφιση μιας επίπλαστης αντίληψης, μιας ιδιάζουσας δήθεν ασφαλείας με τους δείκτες της οικονομίας να ευημερούν. Όμως όλοι γνωρίζουμε ότι με την πάροδο του χρόνου η κατοχή τσιμεντώνεται επί εδάφους και η διχοτόμηση στις αντιλήψεις. Τα παιχνίδια με το χρόνο βαθαίνουν τα αδιέξοδα (πέρασε πέραν από μισός αιώνας). Είναι η χώρα μας που είναι υπό κατοχή, εμείς θέλουμε εδάφη να επιστραφούν, να διευθετηθεί το περιουσιακό, να απαλλαγούμε από τα κατοχικά στρατεύματα. Η κατοχική Τουρκία και εάν βολεύεται με την συνέχιση της κατοχής.
Είναι ουτοπία να θεωρούμε ότι το status quo διασφαλίζει την μακροπρόθεσμη ασφάλεια αλλά και την οικονομική ανάπτυξη.
Μια σφαίρα να πέσει στην πράσινη γραμμή και γίνονται, τόσο η ασφάλεια, όσο η οικονομική ευημερία, θρύψαλα.
Αντιθέτως, μια λύση του Κυπριακού με την ενωμένη Κύπρο στην Ευρώπη ανοίγει ορίζοντες οικονομικής ευημερίας και ασφάλειας βραχυπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες.
Μόνο οι εδαφικές αναπροσαρμογές και η διευθέτηση του περιουσιακού θα δώσουν αξίες δεκάδων δισεκατομμυρίων στους πρόσφυγες και τους ιδιοκτήτες περιουσιών στα κατεχόμενα.
Τα έργα υποδομής για το άνοιγμα των Βαρωσίων, (υδατοπρομήθεια, σύστημα αποχετεύσεων, ηλεκτρικό και τηλεπικοινωνιακό δίκτυο) θα προσθέσουν στο Εθνικό Προϊόν και αλλά πολλά δισεκατομμύρια.
Η ανάπτυξη των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σ’ όλη την ΑΟΖ μας μερικές εκατοντάδες δις (που χωρίς λύση θα σχεδιάζουμε, θα εξαγγέλλουμε, αλλά τίποτα δεν θα υλοποιείται όπως συμβαίνει από το 2011).
Το πρόβλημα θα είναι η υπερθέρμανση της οικονομίας και όχι το δήθεν κόστος της λύσης, όπως τάχα προεξοφλούν ανόητες αναλύσεις.
Αλλά πάνω απ’ όλα αυτά τα πιθανά οικονομικά οφέλη στέκει κάτι πάρα πολύ πιο σημαντικό: Το μέρισμα ειρήνης και ασφάλειας. Είναι ανεκτίμητο. Τα τρισεκατομμύρια του πλανήτη δε μπορούν να το αντικαταστήσουν.
Το κλειδί για να ξεκλειδώσουμε το Κυπριακό είναι να οικοδομήσουμε και να αξιοποιήσουμε μια «θετική ατζέντα» που να υπηρετεί τα συμφέροντα της πατρίδας μας.
Σύζευξη προτεραιοτήτων ΕΕ Τουρκίας για SAFE και Τελωνειακή Ένωση
Στην ευρωπαϊκή ατζέντα σήμερα κυριαρχούν οι συζητήσεις για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής άμυνας μέσα από το πρόγραμμα SAFE. Πολλοί ευρωπαίοι εταίροι μας θεωρούν την Τουρκία στρατηγικό τους εταίρο, αλλά και χρήσιμο και ενδεχομένως και απαραίτητο συνεργάτη. Όσοι εταίροι μας πιστεύουν ότι είναι απαραίτητη η Τουρκία για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, είναι καιρός να αντιληφθούν ότι και μια ασφαλής Κύπρος είναι απαραίτητος όρος για να είναι βιώσιμη η ασφάλεια ολόκληρης της ΕΕ. Είναι η ώρα να αντιληφθεί και η ΕΕ, αλλά και η Δύση γενικά, ότι ευρωπαϊκή ασφάλεια χωρίς την ασφάλεια και της Κύπρου δεν γίνεται.
Είναι εδώ, που απαιτείται ηγετικότητα και όραμα, αλλά και σωστός στρατηγικός σχεδιασμός για να ταράξουμε τα λιμνάζοντα νερά για επίλυση του κυπριακού με την Ευρώπη να βγαίνει κερδισμένη αλλά και ολόκληρη την γειτονιά μας.
Η τέχνη δεν είναι να μπλοκάρεις τα συμφέροντα των άλλων. Αυτό είναι και εύκολο αλλά και, ίσως, πολύ αρεστό στο εσωτερικό ακροατήριο. Η τέχνη είναι να επανασυνδέσεις τα εμπλεκόμενα ευρωπαϊκά συμφέροντα με το μέγιστο κυπριακό συμφέρον: την ενωμένη, χωρίς στρατεύματα κατοχής, χώρα μας. Διαφορετικά και η κατοχή θα μας μείνει και η Τουρκία θα συμμετάσχει στο SAFE.
Κερδισμένοι Ευρώπη, Κύπρος, ΗΠΑ αλλά και Τουρκία χωρίς τον Αττίλα
Η θετική ατζέντα ευνοεί την Κύπρο, μέσα από την επίλυση του Κυπριακού, από τη μια συμβάλλει στην ενίσχυση της ευρωπαϊκής άμυνας και από την άλλη, διευκολύνει την αμυντική συνέργεια ανάμεσα στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Επιπρόσθετα ξεμπλοκάρει όλους τους βαλτωμένους ενεργειακούς σχεδιασμούς στην Ανατολική Μεσόγειο.
Με δεδομένη την πρόσφατη συμφωνία στη Γάζα, η επίλυση του Κυπριακού προσλαμβάνει ακόμη ιδιάζουσα βαρύτητα γιατί θα συμβάλει ουσιαστικά και στον νέο γεωπολιτικό χάρτη της περιοχής.
Έτσι μόνο η Κύπρος διασφαλίζει το μέλλον της και γίνεται αξιόπιστος κρίκος στην νέα αρχιτεκτονική της γειτονιάς μας.
Η διπλωματία των κοινών συμφερόντων είναι η μόνη που πείθει και η μόνη που φέρνει πραγματικά αποτελέσματα για την Κύπρο. Κοινά συμφέροντα με την Ευρώπη, αμοιβαία συμφέροντα με τους Τουρκοκυπρίους. Με αυτή τη διπλωματία μπορεί να γίνει η Κύπρος ένας παράγοντας εξελίξεων με γεωπολιτικό αποτύπωμα και να υπηρετηθεί το ύψιστο εθνικό μας συμφέρον και καθήκον: Να επανενώσουμε την πατρίδα μας.
Χωρίς αυτή τη θετική ατζέντα σύζευξης των συμφερόντων της ΕΕ υπάρχει σοβαρός κίνδυνος η Τουρκία να επιτύχει τους στόχους της, ενώ εμείς κανένα: και η κατοχή θα μας μείνει και η Τουρκία θα συμμετάσχει στο SAFE.
Πρέπει ο αγώνας για τη Λύση και η ίδια η Λύση, να αναδειχθεί ως η μεγαλύτερη, η πιο ριζοσπαστική μεταρρύθμιση για τον τόπο μας. Να αφήσουμε πίσω μας τις παθογένειες του συστήματος και να αντιμετωπίσουμε την κρίση θεσμών και την κρίση αξιοπιστίας, που βιώνουμε με μια επίθεση στο μέλλον, με σημαία το καλό του Λαού και του Έθνους και όπλο μας την αλήθεια.
*Άρθρο του Αβέρωφ Νεοφύτου, τέως προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού
