Πριν χρόνια ο μέσος Κύπριος, με όποιο μισθό κι αν είχε μπορούσε να κτίσει σπίτι. Οι τιμές ήταν προσιτές, ακόμη και αν δεν είχες τη γη, οι λίρες που έπαιρνες ήταν αρκετές για αγορά του. Από την άλλη, ένα άλλο είδος ανάγκης, το αυτοκίνητο, θεωρείτο την ίδια εποχή ως κάτι άπιαστο. Ως είδος πολυτελείας. Τότε, οι περισσότεροι μπορούσαν να κτίσουν σπίτι, αλλά όχι να αγοράσουν αυτοκίνητο. Σήμερα, οι περισσότεροι μπορούν να αγοράσουν αυτοκίνητο, αλλά όχι σπίτι. Οι εποχές άλλαξαν, όπως άλλαξε και το τι θεωρείται είδος πρώτης ανάγκης και πολυτέλειας. Παλιά είχες σπίτι, αλλά όχι τηλεόραση ή τηλέφωνο. Σήμερα έχουμε από τέσσερις τηλεοράσεις και πέντε κινητά, αλλά όχι δικό μας σπίτι…
Ζακ
