Το Παρίσι, γενέτειρα της υψηλής ραπτικής και έδρα μερικών από τους πιο ιστορικούς οίκους, θεωρείται εδώ και δεκαετίες η καρδιά της μόδας. Θα ήταν, λοιπόν, το τελευταίο μέρος που θα φανταζόταν κανείς ότι η κινέζικη αλυσίδα Shein θα τολμούσε να ανοίξει το πρώτο της φυσικό κατάστημα. Πόσο μάλλον σε μια χώρα που εδώ και χρόνια τη «πολεμά» και της επιβάλλει βαριά πρόστιμα. Κι όμως, το έκανε.
Αν το δούμε όμως από μια άλλη σκοπιά, ο αριθμός των τουριστών που επισκέπτονται το Παρίσι αποκλειστικά για shopping είναι τεράστιος — κι αυτό από μόνο του εξηγεί πολλά. Για μια εταιρεία που βασίζεται στην ταχύτητα, στις χαμηλές τιμές και στη συνεχή ροή νέων προϊόντων, η παρουσία στο Παρίσι δεν είναι απλώς επιχειρηματική κίνηση, αλλά δήλωση δύναμης.
Έτσι, την Τετάρτη 5 Νοεμβρίου, η Shein, γνωστή για την ταχύτητα παραγωγής, τις χαμηλές τιμές και τις κατηγορίες περί αντιγραφής σχεδίων και παραβίασης εργασιακών δικαιωμάτων, εγκαινίασε το πρώτο της φυσικό κατάστημα στον έκτο όροφο του ιστορικού BHV Marais, απέναντι από το Δημαρχείο του Παρισιού.
Η αντίδραση της Γαλλίας
Η Shein βρίσκεται εδώ και χρόνια στο στόχαστρο της γαλλικής κυβέρνησης, που τη θεωρεί μια σοβαρή οικονομική και κοινωνική απειλή για τη βιομηχανία μόδας και την αγορά εργασίας. Η χώρα έχει επανειλημμένα επιχειρήσει να περιορίσει τη δράση της, μέσα από έρευνες, νομοθετικές παρεμβάσεις και πρόστιμα.
Το 2023, μετά από παρέμβαση δύο βουλευτών, ο ΟΟΣΑ ξεκίνησε έρευνα για πιθανές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εργασιακής νομοθεσίας και περιβαλλοντικών κανόνων. Τα πορίσματα που εκδόθηκαν δύο χρόνια αργότερα κατέληξαν πως η Shein δεν πληροί τα διεθνή πρότυπα, κάτι που η ίδια η εταιρεία αρνήθηκε, αμφισβητώντας την ουδετερότητα της διαδικασίας.
Το 2024, η Γαλλία ψήφισε νόμο που προβλέπει ποινές για εταιρείες fast fashion, λόγω των περιβαλλοντικών τους επιπτώσεων, ενώ τον Ιούνιο του 2025 η Γερουσία ενέκρινε αναθεωρημένη εκδοχή του, κατονομάζοντας ρητά τη Shein ως παράδειγμα εταιρείας που παραβιάζει συστηματικά τους κανόνες. Παράλληλα, μόνο τους τελευταίους μήνες, η εταιρεία έχει κληθεί να πληρώσει πρόστιμα ύψους 200 εκατομμυρίων ευρώ για παραπλανητικές εκπτώσεις και παραβίαση δικαιωμάτων καταναλωτών.
Ωστόσο, το κορυφαίο επεισόδιο στη συνεχιζόμενη αυτή αντιπαράθεση σημειώθηκε την περασμένη Τετάρτη, όταν η κυβέρνηση προχώρησε σε πλήρες μπλόκο στο ηλεκτρονικό κατάστημα της Shein. Η απόφαση ήρθε μετά την αποκάλυψη ότι στην ιστοσελίδα της πωλούνταν «παιδικές» σεξουαλικές κούκλες και όπλα.
Με εντολή του πρωθυπουργού Σεμπαστιέν Λεκορνύ, ανεστάλησαν όλες οι παραδόσεις, ενώ πάνω από 200.000 δέματα τέθηκαν υπό τελωνειακό έλεγχο. Οι αποστολές επανεκκίνησαν λίγες ημέρες αργότερα, αφού η εταιρεία απέσυρε τα επίμαχα προϊόντα, ωστόσο ο Λεκορνύ ξεκαθάρισε πως «η Shein θα παραμείνει υπό στενή παρακολούθηση από τις κρατικές υπηρεσίες». Η χρονική σύμπτωση του κυβερνητικού μπλόκου με τα εγκαίνια του νέου καταστήματος στο BHV Marais δεν θεωρείται τυχαία.
Διαδηλώσεις έξω από το BHV
Η παρουσία της Shein στη Γαλλία έχει πλέον μετατραπεί σε πολιτισμικό ζήτημα. Για πολλούς, η εταιρεία αντιπροσωπεύει ακριβώς ό,τι η γαλλική μόδα απορρίπτει: μαζικότητα αντί δημιουργικότητας, φτήνια αντί ποιότητας, ταχύτητα αντί διάρκειας.
Οι εργαζόμενοι του BHV Marais, με τη στήριξη των συνδικάτων, έχουν ήδη προχωρήσει σε απεργίες και διαδηλώσεις, ενώ αρκετοί ανεξάρτητοι συνεργάτες απέσυραν τα προϊόντα τους από το πολυκατάστημα. Παράλληλα, περισσότεροι από 100.000 πολίτες υπέγραψαν διαδικτυακό ψήφισμα ζητώντας να σταματήσει η συνεργασία με τη Shein, ενώ την ημέρα των εγκαινίων διαδηλωτές με πανό “SHAME ON SHEIN” βρίσκονταν έξω από το BVH.
Ένα ακόμη φθηνό κομμάτι
Πίσω όμως από τις σειρές των διαδηλωτών, εκατοντάδες Παριζιάνοι περίμεναν υπομονετικά για να μπουν στον νέο, μόνιμο «ναό του φτηνού ντυσίματος». Κρατώντας σακούλες γεμάτες πολυεστερικά πουλόβερ, γυαλιστερά tops, παστέλ σύνολα και ψεύτικα δερμάτινα παλτό, που έμοιαζαν με “ευκαιρία”.
Πίσω όμως από κάθε «ευκαιρία» κρύβεται μια αλυσίδα ανισότητας και εκμετάλλευσης, εργάτες που αμείβονται ελάχιστα για εξαντλητικές ώρες δουλειάς, ένα περιβάλλον που ασφυκτιά από τη μαζική παραγωγή, και δημιουργοί που βλέπουν τη δουλειά τους να αντιγράφεται. Στο τέλος αυτής της αλυσίδας μια κοινωνία που μαθαίνει να θεωρεί τη μόδα αναλώσιμη.
