Αυτό που συμβαίνει στην Ανόρθωση προκαλεί απορία και την ίδια ώρα προβληματισμό. Αναφέρομαι στις ενέργειες που γίνονται για νέες προσθήκες στο παρά πέντε της μετεγγραφικής περιόδου.
Πώς είναι δυνατόν την ώρα που βρίσκεται στον αναπνευστήρα οικονομικά να προσπαθεί να επιβαρύνει ακόμη περισσότερο το μισθολόγιο. Εδώ γίνεται υπερπροσπάθεια για συγκέντρωση ενός τεράστιου ποσού για να μπορέσει να λειτουργήσει ο σύλλογος και η διοίκηση να αποφύγει δυσάρεστες συνέπειες και από την άλλη, να γίνεται λόγος για νέες μετεγγραφές. Την ώρα, μάλιστα, που υπάρχει μεγάλο ρόστερ.
Ναι, οι οπαδοί της Ανόρθωσης θέλουν να δουν την ομάδα τους να προοδεύει αγωνιστικά, να γίνεται πιο ανταγωνιστική, όμως αναγνωρίζουν όπως έχει η κατάσταση σήμερα και παρουσιάζεται από τη διοίκηση, ότι προέχει η επιβίωσή της. Ο Κετσπάγια μέσα από το έμψυχο δυναμικό που βρήκε, όσο κι αν δεν τον αφήνει ικανοποιημένο, συν οι προσθήκες που έγιναν με την έλευσή του, λίγο ή πολύ και με τη δουλειά του είναι σε θέση να παρουσιάσει ένα ικανό σύνολο για να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις των αγωνιστικών υποχρεώσεων της σεζόν. Άλλωστε, ποιος εγγυάται ότι οι ποδοσφαιριστές που προτίθεται να ενταχθούν προσεχώς στο ρόστερ, θα είναι σε θέση να προσφέρουν άμεσα και δεδομένα θα βοηθήσουν την ομάδα.
Ζητούμενο για τη διοίκηση της Ανόρθωσης σήμερα, είναι να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της προς τον κόσμο που ήδη εργοδοτεί. Στάλθηκε το μήνυμα ότι περνά δύσκολα και έγινε έκκληση στον κόσμο να συνδράμει ώστε ο σύλλογος να μείνει όρθιος. Πρόκειται για μεγάλη δοκιμασία και εκεί πρέπει να είναι το βλέμμα και όχι εάν θα έλθει άλλος ένας ή δύο ποδοσφαιριστές.
