Από τα κοινοβουλευτικά κόμματα και τις προθέσεις τους θα εξαρτηθεί κατά πόσον η Κύπρος, η οποία ήδη διαθέτει τρεις ιατρικές σχολές, θα αποκτήσει και πανεπιστημιακές κλινικές και νοσηλευτήρια.
Η χθεσινή πρώτη συζήτηση του σχετικού νομοσχεδίου στην κοινοβουλευτική Επιτροπή Υγείας κατέδειξε απλά, για άλλη μια φορά, τις αγεφύρωτες διαφωνίες μεταξύ εμπλεκομένων φορέων χωρίς να διαφαίνεται ελπίδα για κατάληξη σε κάποιο συναινετικό κείμενο.
Κοινό χαρακτηριστικό των εμπλεκομένων στη συζήτηση ο σιωπηρός εκνευρισμός, η προκατάληψη έναντι των υπολοίπων και η ετοιμότητα, από πλευράς κάποιων, να συγκρουστούν προκειμένου να περάσουν οι δικές τους θέσεις ενώ προς συζήτηση τέθηκε ακόμα και το ενδεχόμενο να χτιστούν ακόμα δύο όροφοι στο γενικό νοσοκομείο Λευκωσίας προκειμένου να ξεχωρίσουν οι νοσοκομειακοί από τους πανεπιστημιακούς γιατρούς, καθώς εκφράστηκαν ανησυχίες, και από πλευράς βουλευτών, για το κατά πόσον οι δύο ομάδες γιατρών θα μπορούν να συνεργάζονται και να συνεννοούνται μεταξύ τους.
Με αυτά τα δεδομένα και όπως όλα δείχνουν, η συνέχεια βρίσκεται πλέον στα χέρια της Βουλής και στην ετοιμότητα των κοινοβουλευτικών κομμάτων να μελετήσουν και να προωθήσουν στην Ολομέλεια για ψήφιση του σε νόμο ένα νομοσχέδιο το οποίο εξαιτίας των ίδιων ακριβώς διαφωνιών, πηγαινοέρχεται μεταξύ υπουργείου Υγείας και Κοινοβουλίου εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία.
Στην αρχική του τοποθέτηση ο υπουργός Υγείας Μιχάλης Δαμιανός παρουσίασε το νομοσχέδιο, υπογραμμίζοντας επανειλημμένα ότι «η Κύπρος χρειάζεται πλέον ένα σαφές θεσμικό πλαίσιο για τη λειτουργία πανεπιστημιακών κλινικών». Τόνισε επίσης ότι «είναι παράδοξο να υπάρχουν ιατρικές σχολές χωρίς αντίστοιχες πανεπιστημιακές κλινικές», κατάσταση που, όπως είπε, «δεν είναι δυνατό να συνεχιστεί».
Οι βουλευτές ζήτησαν διευκρινίσεις σχετικά με τον τρόπο συνεργασίας των νοσοκομειακών και πανεπιστημιακών γιατρών με τον Μιχάλη Δαμιανό να υποδεικνύει πως «αυτά δεν είναι ζητήματα να τα συζητάμε. Αν θα συνεργάζονται μεταξύ τους οι γιατροί. Και τώρα συνεργάζονται θεωρώ σε πολύ μεγάλο βαθμό. Αυτά είναι κολλήματα τα οποία δεν είναι δυνατό να εμποδίζουν την ψήφιση ενός νόμου».
Ο Υπουργός σημείωσε ότι το θέμα συζητείται επί χρόνια χωρίς να αλλάζουν οι θέσεις των εμπλεκομένων. «Οι θέσεις των διαφόρων πλευρών είναι οι ίδιες και επαναλαμβάνονται κάθε φορά χωρίς να αλλάζουν. Εδώ και μια δεκαετία γίνεται η ίδια διαβούλευση και η κάθε πλευρά λέει τα ίδια πράγματα. Άρα δεν μπορούμε να λέμε ότι δεν έγινε μια διαβούλευση όταν προηγήθηκε μια δεκαετία διαβουλεύσεων. Δεν πρόκειται να επιτευχθεί συμφωνία και για αυτό θεωρήσαμε ότι το νομοσχέδιο έπρεπε επιτέλους να έρθει στη Βουλή».
Επί της ουσίας, εξήγησε ότι το νομοσχέδιο, καθορίζει πως, σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ γιατρών για πρακτικά ζητήματα, η επίλυση θα γίνεται από τον γενικό διευθυντή του νοσηλευτηρίου.
Από πλευράς βουλευτών τέθηκε και το ερώτημα, κατά πόσον υπάρχει περίπτωση να λειτουργήσει ένα νέο νοσοκομείο το οποίο θα στεγάζει μόνο πανεπιστημιακές κλινικές και πανεπιστημιακούς γιατρούς, αλλά και αν υπάρχει δυνατότητα να επεκταθεί το νοσοκομείο Λευκωσίας ώστε να λειτουργήσουν ανεξάρτητες πανεπιστημιακές κλινικές σε ξεχωριστό χώρο.
«Έχουμε ένα πολύ μεγάλο νοσοκομείο, εξοπλισμένο, στελεχωμένο, διαθέτει όλες τις ειδικότητες δεν νομίζω ότι είναι σωστό να έρθει το κράτος να δαπανήσει αρκετά εκατομμύρια ευρώ για να λειτουργήσουν ξεχωριστά οι πανεπιστημιακές κλινικές».
Απαντήσεις για το κατά πόσον η λειτουργία πανεπιστημιακών κλινικών θα επιβαρύνει τον προϋπολογισμό του Οργανισμού Κρατικών Υπηρεσιών Υγείας έδωσε ο εκτελεστικός διευθυντής του ΟΚΥπΥ Κύπρος Σταυρίδης λέγοντας ότι με το προβλεπόμενο μοντέλο η πρόσθετη δαπάνη θα είναι αμελητέα.
Εξήγησε ότι η λειτουργία πανεπιστημιακών κλινικών μπορεί να ενισχύσει την έρευνα, να προσελκύσει εξειδικευμένο προσωπικό από το εξωτερικό και τελικά να αυξήσει τον αριθμό των ασθενών και τα έσοδα, άρα δεν αναμένει ουσιαστικό οικονομικό βάρος.
Αντιδράσεις Ιδιωτικών Νοσηλευτηρίων
Το γεγονός ότι η συζήτηση περιστρεφόταν μόνο γύρω από τα κρατικά νοσηλευτήρια και τη συνεργασία τους με το επίσης κρατικό Πανεπιστήμιο Κύπρου, παρά το γεγονός ότι το νομοσχέδιο προβλέπει και για τη λειτουργία πανεπιστημιακών κλινικών στον ιδιωτικό τομέα, προκάλεσε την αντίδραση του προέδρου του Παγκύπριου Συνδέσμου Ιδιωτικών Νοσηλευτηρίων Μάριου Καραϊσκάκη ο οποίος άσκησε έντονη κριτική προς όλους τους συμμετέχοντες, ακόμη και προς τους βουλευτές, επισημαίνοντας ότι το νομοσχέδιο επηρεάζει και τον ιδιωτικό τομέα, τόσο τα νοσηλευτήρια όσο και τις ιδιωτικές ιατρικές σχολές.
«Ακόμα και νέους ορόφους πάνω από το νοσοκομείο Λευκωσίας έχετε χτίσει τόση ώρα που γίνεται η συζήτηση και δεν λαμβάνετε καθόλου υπόψη σας τα ιδιωτικά νοσοκομεία», είπε προκαλώντας την αντίδραση του εκτελεστικού διευθυντή του ΟΚυπΥ που έσπευσε να του επισημάνει ότι «εδώ είναι Βουλή δεν έχετε εσείς το πάνω χέρι».
Σχολιάζοντας τις τοποθετήσεις του προέδρου του ΠΑΣΙΝ ο υπουργός Υγείας ανέφερε ότι «έτοιμος για να λειτουργήσει πανεπιστημιακές κλινικές είναι μόνο ο ΟΚΥπΥ αυτή τη στιγμή. Ο ιδιωτικός τομέας χρειάζεται ακόμα χρόνο».
Η συνεδρίαση διακόπηκε χωρίς να οριστεί ημερομηνία για συνέχιση της με τις τοποθετήσεις των υπολοίπων φορέων.
Αντιπαράθεση στη Βουλή για το νομοσχέδιο
>Οι γιατροί του δημοσίου εκφράζουν κάθετη διαφωνία – Το Πανεπιστήμιο Κύπρου βλέπει «βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση»
Η αρνητική στάση των γιατρών του δημοσίου στην όλη συζήτηση ήταν εμφανής από την έναρξη της συνεδρίασης με τους προέδρους των δύο συντεχνιών (ΠΑΣΥΚΙ και ΠΑΣΥΔΥ) να σχολιάζουν μεγαλοφώνως αρκετές από τις τοποθετήσεις του υπουργού Υγείας και το εκτελεστικού διευθυντή του ΟΚΥπΥ. Μάλιστα όταν έγινε αναφορά στην ψυχιατρική κλινική η οποία λειτουργεί ως πανεπιστημιακή, αφού όπως είπε ο Κύπρος Σταυρίδης «επιλέξαμε τον καλύτερο από τους γιατρούς μας που έτυχε να είναι και ακαδημαϊκός», οι γιατροί είπαν αμφισβητώντας «και ποιος έκρινε ποιος είναι ο καλύτερος γιατρός και με ποια κριτήρια;»
Επί της ουσίας του νομοσχεδίου, από πλευράς του το Πανεπιστήμιο Κύπρου στο σχετικό υπόμνημα του αναφέρει ότι «το νομοσχέδιο δεν μας ικανοποιεί πλήρως όμως θεωρούμε ότι είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αρκετά ισορροπημένο και αποτελεί μια συμβιβαστική λύση για τους εμπλεκόμενους φορείς» και εισηγείται την τροποποίηση συγκεκριμένων προνοιών. Από πλευράς τους οι συντεχνίες των γιατρών του δημοσίου αναφέρουν ότι «το νομοσχέδιο εισάγει δύο ουσιωδώς άνισα καθεστώτα γιατρών που εκτελούν το ίδιο κλινικό έργο στον ίδιο χώρο: Γιατροί που παρέχουν υπηρεσίες στα δημόσια νοσηλευτήρια και πανεπιστημιακούς γιατρούς. Οι διαφορές σε ωράριο, εφημερίες, αμοιβές, άδειες, αξιολόγηση και δυνατότητες εξέλιξης δημιουργούν θεσμοθετημένη ανισότητα και αθέμιτο ανταγωνισμό εντός της ίδιας κλινικής. Αυτό υπονομεύει την ομαδικότητα, διαβρώνει το επαγγελματικό ήθος συνεργασίας και ασκεί ισχυρή πίεση στο ηθικό και τη διατήρηση έμπειρου προσωπικού. Όταν η καθημερινή εργασία γίνεται υπό άνισους όρους η συνοχή των ομάδων καταρρέει και η ποιότητα φροντίδας αποδυναμώνεται».
