![](https://i3.wp.com/www.philenews.com/wp-content/uploads/2024/05/kaimaklioti-2333.jpg?w=1200&resize=1200,0&ssl=1)
Ποίηση για την Αγγέλα Καϊμακλιώτη είναι «η τέχνη της συμπύκνωσης των εικόνων, των αφηγήσεων και των αισθήσεων, σε μια κάψουλα εντάσεων με αναγεννητικές ιδιότητες». Η έκτη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Λυκόσκυλα», από τις εκδόσεις Βακχικόν, γεννήθηκε μέσα από μια μοναχική οδοιπορία όπου συνάντησε τα σκυλιά αυτά, γεγονός πραγματικό αλλά ταυτόχρονα ποιητικό και αλληγορικό.
-Είχατε πει ότι μετά τις «Πικροδάφνες» δεν θα ξαναγράφατε ποίηση. Τι σας έκανε να αλλάξετε γνώμη; Με τις «Πικροδάφνες» ένιωσα ότι ολοκληρώνεται ένας κύκλος. Έκανα μια μικρή παύση προσπαθώντας να ακούσω καλύτερα την εσωτερική φωνή. Στράφηκα σε αναγνώσματα φιλοσοφικά, έκανα ταξίδια, διοργάνωσα συναπαντήματα λογοτεχνικά, επεδίωξα συναντήσεις ανθρώπων και ιδεών. Μέσα από την ποιητική μου σιωπή ήθελα να γεννηθεί το καινούριο. Άρχισα τότε να γράφω και να δημοσιεύω χρονογραφήματα, μικρές ιστορίες και εκπαιδευτικά άρθρα. Το καινούριο γεννήθηκε σε μια μοναχική οδοιπορία όπου συνάντησα τα λυκόσκυλα, γεγονός πραγματικό αλλά ταυτόχρονα τόσο ποιητικό και αλληγορικό. Ήταν μια στιγμή πνευματικής αφύπνισης σε έναν άλλο κόσμο που ζει και πάλλει φυσικά, νομοτελειακά. Αναπόφευκτα άρχισε να ρέει ξανά η ποιητική φλέβα και να με οδηγεί σε νέες νοητικές συλλήψεις.
–Τι συνδέει την προηγούμενη ποιητική σας συλλογή «Οι Πικροδάφνες θέλουν κούρεμα» με τα «Λυκόσκυλα» που κυκλοφόρησαν πρόσφατα; Αυτό που συνδέει τις δύο συλλογές είναι το πικρό αίμα της φυλής μας. Στις «Πικροδάφνες», η πίκρα ρέει σαν δηλητήριο στις φλέβες μας, ένας μιθριδατισμός που ωστόσο μάς διασώζει. Στα «Λυκόσκυλα» ρέει σαν απωθητικό, «είναι γνωστό πως τα σκυλιά μισούν την πίκρα», που πάλι μας διασώζει.
–Στο ποίημα «Famagusta Touring» γράφετε: «Στο αμφίρροπο φόντο ανατέλλει ένα κρίνο αναστέλλει τη νύχτα». Είσαστε αισιόδοξη για το μέλλον της πόλης που γεννηθήκατε; Αν η Αμμόχωστος χαθεί, αυτό θα είναι αποτέλεσμα μιας σειράς λανθασμένων πολιτικών πράξεων. Είμαι αισιόδοξη με την έννοια ότι, αφού τα πράγματα έχουν οδηγηθεί στο χειρότερο σημείο, οτιδήποτε ακολουθήσει θα είναι προς το καλύτερο. Φυτρώνουν ακόμη στην χρυσή άμμο τα κρίνα του γιαλού, κι αυτό από μόνο του είναι άκρως αισιόδοξο.
–Δυο ποιήματά σας είναι αφιερωμένα στην Έλενα Ρεμπελίνα και την Άννα Μαραγκού. Τι θαυμάζετε σ’ αυτές τις γυναίκες; Η Έλενα Τουμαζή, μια πολύ σημαντική ποιήτρια, σε όλη της της ζωή αναζητούσε το φως, την ελευθερία, την ομορφιά. Το ποίημα που της αφιερώνω έχει σχέση με τις τελευταίες μας ιδιωτικές συνομιλίες. Με την Άννα Μαραγκού μας συνδέει η αγωνία για την Κύπρο, αλλά και μια αρχαία, δυνατή, γυναικεία, κυπραία φωνή που αγωνίζεται να κρατηθεί και να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη.
Η νέα σας ποιητική συλλογή προέκυψε από συνομιλίες με ανθρώπους που ζουν στα κατεχόμενα, τις ελεύθερες περιοχές και την Προβηγκία. Τι σημαίνουν για σας αυτοί οι τόποι και οι άνθρωποι; Οι τόποι φέρουν ανεξίτηλα τα σημάδια των πολιτισμών που φιλοξενούν ανά τους αιώνες. Είναι σαν παλίμψηστα κείμενα που περιγράφουν την πορεία του ανθρώπου. Σκοτεινές και φωτεινές σελίδες εναλλάσσονται. Οι άνθρωποι είναι οι συγγραφείς αυτών των κειμένων. Ιστορήματα αγάπης και σκότους, συρράξεων και μόχθου, το αέναο ταξίδι του Οδυσσέα οίκαδε. Έτυχε πρόσφατα να περιπλανηθώ στους αμπελώνες της νότιας Γαλλίας, να συνομιλήσω με ανθρώπους αλλοδαπούς, αλλόγλωσσους μα όχι ξένους. Να καθίσω σε φιλόξενες αυλές στο Ριζοκάρπασο και στο Λα Καντιέρ–ντ’ Αζούρ, να περπατήσω στα όρη και στους γκρεμούς της Καρπασίας και της Προβηγκίας, να πορευθώ με Βαρωσιώτες στις πεθαμένες γειτονιές της Αμμοχώστου. Ποίηση είναι η τέχνη της συμπύκνωσης των εικόνων, των αφηγήσεων και των αισθήσεων, σε μια κάψουλα εντάσεων με αναγεννητικές ιδιότητες. Αυτά προσπάθησα να διαφυλάξω γράφοντας τα «Λυκόσκυλα».
-Έχετε μια σημαντική δράση στα πολιτιστικά της Λάρνακας, την πόλη όπου ζείτε σήμερα. Πώς είδατε τη νέα δυναμική που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια σ’ ό,τι αφορά τις τέχνες στην πόλη; Ζω και δημιουργώ στη Λάρνακα για πενήντα χρόνια. Περπάτησα κάθε δρόμο της, γνωρίζω την ιστορία της, εργάστηκα με πάθος στα σχολεία της, αφιέρωσα ατελείωτες ώρες σε λογοτεχνικά και πολιτιστικά δρώμενα. Η νέα δυναμική που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια δεν είναι τυχαία. Είναι αποτέλεσμα σοβαρής και συστηματικής εργασίας των ανθρώπων και των ομάδων που δραστηριοποιούνται στον πολιτιστικό τομέα. Είμαστε συντονισμένοι, έχουμε όραμα και εργαζόμαστε με ζήλο. Υπάρχει ενθουσιασμός και καθημερινή συμμετοχή από πολίτες όλων των ηλικιών. Ο πολιτισμός συμβαίνει με χίλιους τρόπους, ακούγεται δυνατά σε κάθε δρομάκι, τον συναντάμε σε κάθε πλατεία. Και είμαστε πολύ περήφανοι γι’ αυτό.
«Λυκόσκυλα»
Εκδόσεις Βακχικόν
Σελίδες 44
Τιμή €10,60